www.timberships.fora.pl

kgerlach

Francuska korweta budowana w Breście od lutego do października 1768, zwodowana 30.08.1768. Projektant Pierre-Augustin La Mothe. Nośność 280 ton, wyporność 480 ton, wymiary: 100’ x 26’ x 13’. Załoga: 100-140. Uzbrojenie: 16 x 6-f oraz 0 lub 2 x 4-f. Po wyjściu z Brestu, w okresie od czerwca do września 1775 w składzie eskadry de Guichena krążyła po Atlantyku. Wchodziła w skład floty hrabiego d’Orvilles podczas bitwy z Anglikami 27.07.1778 w pobliżu wyspy Ouessant. W trakcie eskortowania konwoju kierującego się na Antyle, została zdobyta 5.07.1780 niedaleko wybrzeży Portugalii przez brytyjski liniowiec Romney (dowodził nią wtedy kawaler de Breignon). Wcielona do Royal Navy pod nazwą Pearl, jako trójmasztowy slup 18-działowy. Załoga: 125. Uzbrojenie: 16 x 6-f. Wprowadzona do aktywnej służby pod brytyjską banderą od razu w lipcu 1780 (dowódca commander William White) w eskadrze George’a Johnstone’a, którego proporzec komodora powiewał na Romney. Wycofana do rezerwy w listopadzie 1780. Sprzedana w 1782.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu GEORGE (utracony 14.08.1756).
Pozdrowienia. Krzysztof Nowak.

kgerlach

George to 8-działowy szkuner „jeziorowy” zbudowany w 1756 (lub 1755) w forcie Oswego nad jeziorem Ontario. Nośność około 40 ton, długość około 41 stóp. W 1756 wszedł w skład małej eskadry kanadyjskich wód śródlądowych, bazującej w tymże forcie. Eskadrę zorganizowano opierając się na wydzielonych grupach marynarzy oddelegowanych z żaglowców stojących w Halifaxie. Dowódcami zostali commanderzy Laforey i Broadley. Jednak prace organizacyjne dalekie były od ukończenia, kiedy fort otoczyła francusko-kanadyjska armia generała Montcalma. Wobec druzgocącej przewagi liczebnej napastników fort prędko się poddał – właśnie 14.08.1756 – a chociaż Laforey i Broadley chcieli zniszczyć podległe im jednostki, nie konsultowano z nimi warunków kapitulacji, na mocy których zostali zmuszeni do przekazania wszystkich okrętów Francuzom. Oprócz szkunera George były tam jeszcze 4 brygi, 1 slup i 1 szkuner. W służbie francuskiej rozpatrywaną jednostkę nazywano Georges, a jej takielunek określano jako „senau”, czyli angielski „snow”. W końcu lipca 1758 została odbita przez Brytyjczyków przy zajęciu fortu Frontenac. Jednak angielsko-amerykańskie siły pod dowództwem podpułkownika Bradstreeta, które zdobyły fort po trzydniowym oblężeniu, dokonały tylko śmiałego wypadu na terytorium przeciwnika i nie miały intencji trwałego go zajmowania. Przed wycofaniem się Brytyjczycy częściowo zniszczyli umocnienia oraz spalili okręty w porcie – George/Georges spłonął we wrześniu.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu LONDON (1756).
Pozdrowienia. Krzysztof Nowak.

kgerlach

London to 16-działowa brygantyna (czy slup o takielunku brygu) „jeziorowa” zbudowana w 1756 w forcie Oswego nad jeziorem Ontario. Tonaż 63 tony, wyporność około 90 ton, wymiary 57’ x 16’ x 7’8”. Weszła w skład małej eskadry kanadyjskich wód śródlądowych, bazującej w tymże forcie, scharakteryzowanej już przeze przy okręcie George, którego losy 14.08.1756 podzieliła. W służbie francuskiej brygantynę nazywano Londres albo nadal London. Niosła 14 dział 6-f i dwa inne. W końcu lipca 1758 została odbita przez Brytyjczyków przy zajęciu fortu Frontenac. Jednak - z powodów wyjaśnionych już przy okręcie George - angielsko-amerykańskie oddziały, które zdobyły fort, przed wycofaniem się spaliły we wrześniu wszystkie jednostki znajdujące się w porcie – w tym London/Londres.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu HALIFAX (1756).
Pozdrowienia. Krzysztof Nowak.

kgerlach

Halifax to 16- albo 22-działowy snow (czy slup o takielunku brygu) „jeziorowy” zbudowany w 1755 lub 1756 w forcie Oswego nad jeziorem Ontario. Tonaż 63 tony, wyporność około 90 ton, wymiary 57’ x 16’ x 7’8”. W 1756 wszedł w skład małej eskadry kanadyjskich wód śródlądowych, bazującej w tymże forcie, scharakteryzowanej już przeze przy okręcie George, którego losy 14.08.1756 podzielił. W służbie francuskiej slup ten nazywano nadal Halifax, ale klasyfikowano jako korwetę 18-działową. Uzbrojenie: 18 x 9-f. W końcu lipca 1758 zatopiona przez Francuzów w porcie fortu Frontenac, w 1759 podniesiona przez Brytyjczyków, ale już nie wcielona do ich sił.
W latach 1756-1757 Royal Navy wynajmowała też pełnomorski, uzbrojony statek 12-działowy Halifax z załogą 80 ludzi.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu ONTARIO (1756).
Pozdrowienia. Krzysztof Nowak.

kgerlach

Ontario to 16-działowy slup (może o takielunku brygu) „jeziorowy” zbudowany w 1755 w forcie Oswego nad jeziorem Ontario (być może odkupiony przez marynarkę). W 1756 wszedł w skład małej eskadry kanadyjskich wód śródlądowych, bazującej w tymże forcie, scharakteryzowanej już przeze przy okręcie George, którego losy 14.08.1756 podzielił. W służbie francuskiej slup ten nazywano nadal Ontario, ale klasyfikowano jako szkuner 10- lub 12-działowy. Uzbrojenie: 10 x 6-f albo 4-f. W końcu lipca 1758 odbity przez Brytyjczyków przy zajęciu fortu Frontenac. Jednak - z powodów wyjaśnionych już przy okręcie George - angielsko-amerykańskie oddziały, które zdobyły fort, przed wycofaniem się spaliły we wrześniu wszystkie jednostki znajdujące się w porcie – w tym Ontario.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis losów okrętu LIGHTNING (20.03.1691).
Pozdrowienia. Krzysztof Nowak.

kgerlach

Brander Lightning został zbudowany w stoczni Johna Taylora w Cuckold’s Point (Rotherhithe). W aktywnej służbie od marca 1691, brał udział w bitwie pod Barfleur (w składzie Eskadry Niebieskiej) 19-24.05.1692. Od listopada 1693 na Morzu Śródziemnym. W 1696 eskortował konwój islandzki. W lutym 1697 skierowany do Indii Zachodnich w składzie eskadry komodora George’a Meesa. W sierpniu 1697 pozostawał w Indiach Zachodnich. Uczestniczył w bitwie na wodach zatoki Vigo 12.10.1702 oraz w bitwie pod Vélez-Malagą 13.08.1704. Został zdobyty przez Francuzów 24.11.1705. Nie wcielono go do marynarki francuskiej i prawdopodobnie sprzedano w 1706.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

Janusz Kluska

Panie Krzysztofie dziękuję za odpowiedź na moje pytanie.
Chciałbym się spytać o dwa typy 74 działowych okrętów, które są pod względem wymiarów i tonażu bardzo podobne do siebie. A mianowicie typ Armada/Ajax i Black Prince.
Czy były jakieś "wyraźne" różnice pomiędzy oboma typami?
Pozdrawiam Janusz.

kgerlach

Różnice między tymi typami były duże – przynajmniej teoretycznie - mimo rzeczywiście prawie identycznych wymiarów. Otóż typ Armada/Conquestadore/Vengeur z 1806 powstał jako tradycyjna brytyjska konstrukcja, w której próbowano połączyć najlepsze cechy dotychczas zbudowanych 74-działowców różnych projektantów, stąd zwano go też „typem Inspektorów” (w ówczesnej Royal Navy za projektowanie okrętów odpowiadał Inspektor). W rezultacie miał charakterystyczne kształty brytyjskich dwupokładowców.
Natomiast typ Black Prince z 1810 powstał przez przeskalowanie linii (zmniejszenie) duńskiego liniowca 80-działowego Christian VII, zdobytego przez Brytyjczyków w Kopenhadze w 1807, który się Anglikom bardzo spodobał (tyle że odrzucono jego najbardziej oryginalną cechę - „pinkową”, wąską rufę
Hohlenberga). W efekcie miał zupełnie inny kształt denników w środkowej partii kadłuba, dużo szerszy (bardziej „tępy”) zarys linii dziobu nad LW itp.
Inną jest sprawą, czy te różnice były W PRAKTYCE tak istotne, jak wtedy sądzono – okręty o identycznych wymiarach i uzbrojeniu (formalnie typ Black Prince miał niby o 6 niewiele znaczących karonad 18-f na rufówce więcej, lecz to zależało i tak naprawdę bardziej od terminu służby niż od typu) miały de facto identyczną wartość bojową. Pod koniec wojen napoleońskich klasa 74-działowców przeżywała swoje apogeum i zarazem kres dominacji, i we wszystkich znaczących marynarkach powstawały bardzo podobne okręty tej klasy. Poza tym należący formalnie do typu Black Prince liniowiec Wellesley na skutek ciekawych wypadków wojny brytyjsko-amerykańskiej został zbudowany naprawdę zgodnie z projektem typu Armada (podtypu Cornwallis wyodrębnianego czasem z powodu użycia drewna tekowego). Dużo bardziej istotna była budowa jednostek typu Black Prince ze znacznie szerszym wykorzystaniem zasad konstrukcyjnych Seppingsa, przez co okazały się nadzwyczaj mocne i trwałe.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu SOLEBAY (21.08.1711).
Pozdrowienia. Krzysztof Nowak.

kgerlach

Solebay to okręt, który służył w wyjątkowo wielu postaciach, chociaż cały czas pod brytyjską banderą. Jego losy dobrze ilustrują elastyczność małych, niezbyt wyspecjalizowanych żaglowców. U zarania był 20-działowym okrętem 6 rangi, zbudowanym w królewskiej stoczni w Portsmouth. Wymiary: 95’10” x 25’2” x 10’8”, tonaż 272 tony. Załoga: 115. Uzbrojenie: na pokładzie głównym 20 x 6-f (o długości 7 stóp i masie 19 cetnarów), na pokładzie rufowym 4 x 6-f (o długości 6 stóp i masie 12 cetnarów). W aktywnej służbie od 1712 (na Morzu Irlandzkim), w latach 1713-1714 na wodach Nowej Fundlandii. W latach 1715-1717 jego bazą był Nowy Jork, a w 1718 przebywał w Salé (w Maroku). Od marca do sierpnia 1720 przeszedł gruntowny remont w Deptford. W 1721 działał na Morzu Północnym, w latach 1722-1724 eskortował konwoje z Nowej Fundlandii. W czerwcu 1726 przekształcony w Deptford w okręt moździerzowy uzbrojony w 3 haubice 8-calowe (a nie 3 moździerze, jak podaje Winfield) i 6 dział 6-f; jeszcze w tym samym roku skierowany ku wybrzeżom Hiszpanii. W lutym 1727 pomagał w odpieraniu hiszpańskiego ataku na Gibraltar, potem popłynął na Jamajkę. W 1729 służył na Morzu Śródziemnym, a w 1730 na wodach wokół Nowego Jorku. Wycofany w Anglii do rezerwy w 1732. Ponownie wyposażony w 1733 i skierowany ku nowej Fundlandii. W 1734 przekształcony w Woolwich w 8-działowy brander z załogą 45 ludzi. W maju-czerwcu 1735 przywrócony w Woolwich do stanu 20-działowego okrętu 6 rangi. W latach 1736-1738 pełnił w Portsmouth funkcję okrętu strażniczego. W 1738 wyposażony w nowy fokmaszt i wysłany na Morze Śródziemne. Od czerwca do sierpnia 1742 przekształcony w Deptford w hulk szpitalny, zacumowany do nabrzeża Tower. Sprzedany 23.06.1748.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach