www.timberships.fora.pl

kgerlach · Wysłany: Śro 12:41, 23 Mar 2022 Temat postu:

Centaur z 1746 to kolejny 20/24-działowy okręt zbudowany PRAWIE wg tego samego wzorca z 1741, co już omówiony Lowestoffe z 1742, jednak z istotną zmianą konstrukcyjną. Nie był już tzw. półtorapokładowcem, bowiem furty na dolnym pokładzie ostatecznie zlikwidowano. Nosił na górnym pokładzie 20 dział 9-funtowych, a na rufowym - dwie trzyfuntówki, a mimo tego klasyfikowano go jako okręt 24-działowy (Anglicy uwielbiali takie niekonsekwencje we wszystkim - prawie, systemie monetarnym, stopniach itd.).
Zamówiono go 19.06.1745 w prywatnej stoczni Hugha Blaydesa w Hull. Stępkę położono 22.07.1745. Żaglowiec zwodowano 11.06.1746. Został ukończony do 1.08.1746 w stoczni budowy. Jego rzeczywiste wymiary to: 112'0" x 32'0" x 11'0", tonaż konstrukcyjny 504 tony. Załoga 140, potem 160 ludzi.
Od 22 kwietnia 1746 okrętem Centaur dowodził kmdr Hugh Pigot, w grudniu skierowany do Indii Zachodnich. Od 1747 kapitanem jednostki był kapitan (commander) George Tindall, a od września kmdr (captain) Richard Tyrrell, na Wyspach Podwietrznych. W 1747 Centaur wchodził w Indiach Zachodnich w skład dużych sił komodora Legge, m.in. osłaniał statki. W 1749 operował u wybrzeży Nowej Szkocji. Przeszedł gruntowny remont w Deptford od kwietnia do listopada 1750. Od kwietnia 1751 do 1753 komendę nad nim sprawował kmdr Henry Cosby, wysłany w czerwcu 1751 do Nowego Jorku, gdzie zmarł 16.10.1753. Od 18.12.1753 kapitanem okrętu był kmdr Dudley Digges. Centaur wrócił do Anglii i został w 1754 wycofany do rezerwy. Od 17 czerwca 1755 dowodził nim kmdr William Browne, początkowo na wodach kanału La Manche. Zdobył francuski żaglowiec korsarski 20.12.1756. Wysłano okręt 21.04.1757 ku wybrzeżom Afryki; współdziałał w zdobyciu jednostki korsarskiej w 1757. W 1758 operował na Wyspach Podwietrznych. Wycofano go ze służby 5.01.1759 i sprzedano w Portsmouth 30.01.1761.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak · Wysłany: Pon 9:57, 28 Mar 2022 Temat postu:

Dzień dobry, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu DEAL CASTLE (1746).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

kgerlach · Wysłany: Wto 12:50, 29 Mar 2022 Temat postu:

Deal Castle z 1746 był praktycznie bliźniakiem okrętu Centaur z 1746.
Został zamówiony 19.06.1745 w prywatnej stoczni Richarda Golightly w Liverpoolu. Stępkę położono 5.07.1745. Żaglowiec zwodowano 2.12.1746. Został ukończony do 22.03.1747 w stoczni budowy. Jego rzeczywiste wymiary to: 112'2" x 32'1" x 11'0", tonaż konstrukcyjny 506 ton.
Od 4.09.1746 (nominalnie; realnie od marca 1747) okrętem Deal Castle dowodził kmdr John Lloyd, w październiku skierowany do Indii Wschodnich w składzie sił kadm. Boscawena (wyruszyły z St. Helen's 4.11.1747, zawinęły do Zatoki Stołowej 29.03.1748, dotarły do wybrzeży wyspy Mauritius 23.06.1748). Czerwcowe próby ataku na Mauritius się nie powiodły i eskadra podążyła 27.06.1748 ku Wybrzeżu Koromandelskiemu. Potem kilkumiesięczne (od lipca do września) oblężenie Pondicherry też spełzło na niczym. Komendę nad Deal Castle przejął 9.10.1748 kmdr John Rowzier. Później - dla odprowadzenia jednostki do Anglii, dowódcą został kmdr (w tej randze od 1.03.1749) William Preston. Okręt wrócił do kraju w czerwcu 1749. Wycofano go do rezerwy 9.05.1750. Stan żaglowca sprawdzono 2.06.1750, ale nie zdecydowano się go ani remontować, ani dalej aktywnie użytkować. Rozbiórkę w Chatham zrealizowano w lipcu 1754, do 30.07.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak

Dzień dobry, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu HECTOR (1721).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

kgerlach

Hector z 1721 to 40-działowy dwupokładowiec wzorca z 1719. Został formalnie "przebudowany" z 40-działowego okrętu Hector grupy Lark, zwodowanego jeszcze w 1703. To jedno z tych znanych, wątpliwych przebudowań, bowiem Hector z 1703 już w 1718 wszedł w Plymouth na dok dla rozbiórki i nie wiadomo, co z niego naprawdę zostało po 3 latach. W każdym razie to jednostki zupełnie innych wymiarów (ten z 1721 był dłuższy, szerszy i głębszy). Parametry wzorca z 1719: długość dolnego pokładu działowego 124'0", szerokość maksymalna 33'2", głębokość 14'0", tonaż konstrukcyjny 595 ton. Załoga: 190 ludzi. Uzbrojenie: na dolnym pokładzie działowym 20 armat 12-funtowych o długości 9 stóp, na górnym pokładzie działowym 20 armat 6-funtowych o długości 8,5 stopy. Na krótkich pokładach dziobowym i rufowym początkowo nie ustawiano żadnych armat, co sprzyjało przymiotom żeglarskim.
Okręt Hector zamówiono 5.02.1718 w królewskiej stoczni w Plymouth, stępkę położono 24.03.1718, zwodowano żaglowiec 16.03.1721, ukończono do 19.05.1721. Jego rzeczywiste wymiary wynosiły: 124'0" x 33'6" x 14'1", tonaż konstrukcyjny 607 ton. Artyleria dokładnie jak wg wzorca z 1719.
Od 1721 okrętem Hector dowodził kmdr Ellis Brand, wysłany w rejon Wysp Podwietrznych. W latach 1724-1725 żaglowcem dowodził na tamtejszych wodach kmdr Humphrey Orme. Hector był gruntownie remontowany w Portsmouth od grudnia 1729 do lipca 1730. Od 1730 do 1731 jego kapitanem był kmdr Peter Solgard (Solguard), w 1731 operujący na Morzu Śródziemnym. Od stycznia 1732 komendę sprawował kmdr John Ogilve; 40-działowiec służył w 1732 na wodach krajowych, w 1733 na Morzu Śródziemnym. Ogilve zmarł w Lizbonie 18.05.1734. Od 3 czerwca 1734 dwupokładowcem Hector dowodził kmdr Roger Butler, głównie na Morzu Śródziemnym. Okręt wycofano do rezerwy w Portsmouth w marcu 1735. Był remontowany w Portsmouth od kwietnia do lipca 1737. Od lutego 1738 dowodził nim kmdr Yelverton Peyton, wysłany najpierw do Gibraltaru, a potem na wody amerykańskie. Hector uczestniczył od kwietnia do lipca 1740 w nieudanej ofensywie wojsk gen. Oglethorpe i eskadry komodora Pearce'a przeciwko San Augustine na Florydzie (Oglethorpe był brytyjskim gubernatorem sąsiedniej Georgii). Okręt wrócił do Anglii i został wycofany do rezerwy w kwietniu 1742 (a jego dowódca, który podczas tej kampanii zachowywał się "karygodnie" - cokolwiek by to nie znaczyło - trafił pod sąd wojenny). Rozbiórkę żaglowca Hector zrealizowano w Deptford w listopadzie 1742.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak

Dzień dobry, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu ANGLESEA (1725).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

kgerlach

Anglesea (Anglesey) z 1725 to 40-działowy dwupokładowiec wzorca z 1719. Został formalnie "przebudowany" z 50-działowego okrętu Anglesea, zwodowanego jeszcze w 1694. Anglesea z 1694 wszedł w Chatham na dok w styczniu 1719 dla realizacji "wielkiego remontu" i nie wiadomo, co z niego naprawdę użyto. W każdym razie to jednostki trochę innych wymiarów i innych klas. Parametry i charakterystyka wzorca z 1719 jak podałem przy opisie okrętu Hector z 1721.
Okręt Anglesea zamówiono 30.06.1719 w królewskiej stoczni w Chatham, stępkę położono w styczniu 1720, zwodowano żaglowiec 19.05.1725. Jego rzeczywiste wymiary wynosiły: 124'0" x 33'4" x 14'0", tonaż konstrukcyjny 601 ton. Artyleria była trochę inna niż wg wzorca z 1719, bowiem 12-funtówki miały długość 8,5 stopy, a 6 funtówki - długość 8 stóp.
Od 1727 okrętem Anglesea dowodził kmdr Samuel Chadwick. Zmarł on 26.12.1728 i komendę nad okrętem przejął kmdr Edward Brooke, wysłany w rejon Jamajki. Następnym kapitanem został 31.12.1729 kmdr William Douglas (Douglass). Anglesea wrócił do Anglii, gdzie wycofano go do rezerwy we wrześniu 1730. Był remontowany w Sheerness w okresach od marca do maja 1731 oraz od lutego 1737 do stycznia 1738. Od grudnia 1737 dowodzil nim kmdr Henry Reddish, wysłany w lutym 1738 do Indii Zachodnich w zespole komodora Browna (który wyruszył ze Spithead 19.03.1738); tam okręt Anglesea stacjonował od kwietnia 1738 na wodach Wysp Podwietrznych. W 1739 skierowano go na wody Jamajki, gdzie miał dołączyć do sił wiceadm. Vernona. Po przybyciu do Port Royal Reddish znalazł list od wiceadmirała, który zdążył już pożeglować ku Porto Bello, nakazujący mu ruszenie w ślad za eskadrą. Dotarł do Porto Bello 29.11.1739, a w rezultacie nie miał udziału w zdobytych tam (tydzień wcześniej) łupach. Za to uczestniczył w słynnej wyprawie przeciwko Caratagenie w 1741, zakończonej klęską Brytyjczyków. Po powrocie do Anglii Anglesea został wycofany do rezerwy we wrześniu 1741 i w tym samym roku przekształcony w hulk. Wyruszył 31.05.1742 z Woolwich do Sheerness, gdzie w czerwcu 1742 zatopiono okręt w charakterze łamacza fal/falochronu.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak

Dobry wieczór, dzękuję za odpowiedź.
Panie Krzysztofie, co to był w Royal Navy 'rozciągnięty' 74-działowiec ?
Pozdrowienia z nowego miejsca zamieszkania (u dzieci, królewska wieś Trąbki pod Wieliczką Smile

), Krzysztof Nowak.

kgerlach

Czy to moje określenie? Przydałby się jakiś kontekst, skoro termin jest w cudzysłowie.
Tak na szybko kojarzy mi się z niektórymi - swego czasu największymi w tej kategorii - 74-działowcami (Kent, Ajax), zbudowanymi w zasadzie wg starych planów, lecz ze sztucznie wstawioną w środek "przedłużką" 11-stopową, co silnie zmieniło proporcje.
Wzajemnie pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak

Dzień dobry, najprawdopodobniej chodzi o ten projekt:
[link widoczny dla zalogowanych]
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

kgerlach

Jeśli rzeczywiście określenia "rozciągnięte" 74-działowce użyto w odniesieniu do jednostek kojarzących się z niezrealizowanym projektem okrętu Valiant, z którego zamiaru budowy zrezygnowano w 1832, to rzecz jest mniej ciekawa niż ta, o której napisałem, chociaż równocześnie bliska, ponieważ dotyczy tej samej kategorii. Niemal od początku budowania 74-działowców dla Royal Navy, czyli zaraz po połowie XVIII w., wykonywano je w dwóch "wariantach". Tzw. klasa pospolita (Common Class), absolutnie dominująca, obok 32-funtówek na pokładzie dolnym, niosła pokład wyżej 18-funtówki. Występująca w śladowych ilościach klasa duża (Large Class), obok 32-funtówek na pokładzie dolnym, niosła pokład wyżej 24-funtówki. Oczywiście reprezentujące klasę dużą żaglowce 74-działowe były większe niż te typowe, lecz z czasem wszystkie rosły. Pod koniec XVIII w. różnicowały się coraz bardziej, więc w grupie z 18-funtówkami na górnym pokładzie działowym wyodrębniono też Middling Class, jako większe od Common Class.
Po wojnach napoleońskich przeprowadzono w 1816/1817 r. gruntowną reformę systemu klasyfikacji, w wyniku dawne 74-działowce teraz nazywane były 74-, 76- i 78-działowcami. Wspominane wcześniej przez przeze mnie Ajax i Kent, a także ten niezrealizowany Valiant, wszystkie należały do Large Class, czyli największych 74-działowców, z 24-funtówkami na górnym pokładzie działowymi zamiast typowych tam 18-funtówek i w tym sensie można je nazwać "rozciągniętymi", jako nadwymiarowymi względem pospolitych (ale tylko w Royal Navy!). Od początku 1817 r. były już zresztą klasyfikowane jako 76- i 78-działowce. Ta kategoria traciła wtedy swoją dawną pozycję i splendor (zastępowana przez 80-działowce), więc nic specjalnie nowatorskiego w niej nie projektowano.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak

Dzień dobry, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu MARY GALLEY (1727).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

kgerlach

Mary Galley z 1727 to - wbrew mylącej nazwie własnej - wcale nie fregato-galera, tylko "normalny" 40-działowy dwupokładowiec wzorca z 1719. Tym niemniej został formalnie "przebudowany" z rzeczywistej fregato-galery tej nazwy, zwodowanej w 1708 i posłanej w styczniu 1721 do Plymouth w celu przebudowy. Pracę zlecono 2.11.1720 (fregato-galera Mary Galley od 1714 stała "na sznurku"). Parametry i charakterystyka wzorca z 1719 jak podałem przy opisie okrętu Hector z 1721.
Nowy okręt Mary Galley zwodowano 11.03.1727. Został ukończony do 29.06.1727. Jego rzeczywiste wymiary wynosiły: 124'0" x 33'2" x 14'0", tonaż konstrukcyjny 595 ton, czyli idealnie zgodnie ze wzorcem, podobnie było z artylerią.
Od 1727 dowodził nim kmdr John Yeo, skierowany w 1728 na wody Jamajki. Żaglowiec wrócił do Anglii w 1729 i został skierowany do rezerwy. Remontowano go w Plymouth w maju i czerwcu 1736. Od stycznia 1740 dowódcą okrętu był commander Henry Harrison (awansował 28.02.1740 do rangi captain), wysłany do Nowej Fundlandii. W 1741 komendę objął kmdr John Durell; zdaniem Winfielda brał udział w starciu (podczas pokoju) z francuską eskadrą kawalera de Caylusa 25.07.1741 koło przylądka Spartel, ale Clowes temu przeczy. Od 25.03.1742 kapitanem był kmdr Ashby Utting, skierowany na Morze Śródziemne. Mary Galley wycofano znów do rezerwy w październiku 1742. Rozebrano okręt w Deptford do 1.06.1743.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak

Dzień dobry, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu DIAMOND (1723).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

kgerlach

Diamond z 1723 to 40-działowy dwupokładowiec wzorca z 1719. Został gruntownie przebudowany w Deptford z 40-działowca tej samej nazwy, kupionego przez Royal Navy w 1708 i skierowanego do stoczni w 1721. Pracę zlecono już 11.10.1720. Położenie nowej stępki datowane jest na maj 1721. Parametry i charakterystykę wzorca z 1719 podałem przy opisie żaglowca Hector z 1721. Okręt wodowano 13.03.1723 i ukończono do sierpnia.
Jego rzeczywiste wymiary wynosiły: 124'0" x 33'2" x 14'0", tonaż konstrukcyjny 595 ton, czyli idealnie zgodnie ze wzorcem. Co do artylerii brak takich precyzyjnych danych, ale 6-funtówki z pokładu górnego miały długość 8,5 stopy, więc niemal na pewno całość też pokrywała się ze wzorcem.
Od 1723 dowodził okrętem kmdr James Windham, skierowany na wody Jamajki. Kapitan zmarł w zatoce Honduras 3.01.1724/25. Od 22 marca 1725 komendę nad żaglowcem sprawował kmdr Yelverton Peyton, też wysłany do Indii Zachodnich (z eskadrą wiceadm. Hosiera, który wyszedł z Plymouth 9.04 i dotarł do okolic Porto Bello 6.06.1726). Od 29 czerwca 1726 kapitanem Diamond był kmdr Charles Cotterell, a od 2 czerwca 1727 - kmdr Henry Annesley, który zmarł w Indiach Zachodnich 19.06.1728. Okręt wrócił wtedy do Anglii i został odstawiony do rezerwy. Od 1729 dowodził nim kmdr Matthew Consett, skierowany na Morze Śródziemne. Od 1730 Diamond - którego kapitanem był teraz kmdr Henry Medley - operował na kanale La Manche, do wycofania do rezerwy we wrześniu 1731. Od 1731 komendę nad jednostką sprawował kmdr George Anson, nadal na kanale La Manche. Okręt miał przejść na Morze Śródziemne w eskadrze adm. Wagera, ale do tego nie doszło. Remontowano żaglowiec w Woolwich od maja 1733 do stycznia 1733/34. Potem podążył ku brzegom Afryki, lecz od 20 listopada 1733 dowodził nim kmdr Richard Herbert, który z Afryki pożeglował na Barbados. Jednostkę wycofano do rezerwy 11.08.1736. Od 4 lutego 1737 kapitanem Diamond był kmdr Charles Knowles, wysłany do Afryki, gdzie przebywał jeszcze w marcu 1738, a stamtąd. do Indii Zachodnich, gdzie operował w składzie eskadry komodora Browna od kwietnia 1738. Zdobył dwa hiszpańskie żaglowce koło Kuby 9/10.1739. Pod koniec 1739 miał wzmocnić siły wiceadm. Vernona. Po przybyciu do Port Royal Knowles zastał rozkazy od wiceadmirała, który zdążył już pożeglować ku Porto Bello, nakazujące mu ruszenie w ślad za eskadrą. Dotarł do Porto Bello 29.11.1739, a w rezultacie nie miał udziału w zdobytych tam (kilka dni wcześniej) łupach. Za to uczestniczył w wyróżniający się sposób w ataku na Chagres 22.03.1740. Diamond nie znajdował się w Indiach Zachodnich podczas słynnej wyprawy Vernona przeciwko Cartagenie w 1741, ponieważ już w czerwcu 1740 wysłano go z konwojem do Anglii. Zdobył za to dwa hiszpańskie transportowce 23.10.1740. Potem został wycofany do rezerwy i sprzedany w Portsmouth 18.12.1744.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach