Forum www.timberships.fora.pl Strona Główna www.timberships.fora.pl
Forum autorskie plus dyskusyjne na temat konstrukcji, wyposażenia oraz historii statków i okrętów drewnianych
 
 FAQFAQ   SzukajSzukaj   UżytkownicyUżytkownicy   GrupyGrupy   GalerieGalerie   RejestracjaRejestracja 
 ProfilProfil   Zaloguj się, by sprawdzić wiadomościZaloguj się, by sprawdzić wiadomości   ZalogujZaloguj 

Okręty Royal Navy
Idź do strony Poprzedni  1, 2, 3 ... 200, 201, 202 ... 217, 218, 219  Następny
 
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum www.timberships.fora.pl Strona Główna -> Okręty wiosłowe, żaglowe i parowo-żaglowe / Pytania, odpowiedzi, polemiki
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
kgerlach
Administrator



Dołączył: 20 Lip 2010
Posty: 6179
Przeczytał: 2 tematy


PostWysłany: Wto 9:16, 27 Paź 2020    Temat postu:

Hussar z 1757 to 28-działowa fregata bazująca na projekcie Lyme z 1748, z wieloma drobnymi zmianami, czyli zaliczana - w zależności od upodobań - do typu Lyme/Unicorn, udoskonalonego typu Lowestoffe/Tartar albo do typu Coventry. Zarazem należała do niewielkiej grupy jednostek, które admiralicja zdecydowała się zbudować z miękkiego drewna, więc wszystkie dodatkowe uwagi z tego wynikające jak przy Actaeon z 1757.
Zamówienie na Hussar złożono 18.04.1757 w królewskiej stoczni w Chatham. Stępkę fregaty położono 3.05.1757, a wodowanie jednostki miało miejsce 23.07.1757. Ukończono ją do 17.08.1757. Wymiary rzeczywiste wynosiły 118'3" x 33'8" x 10'5,5", tonaż 586 ton.
Od lipca 1757 dowódcą fregaty był kmdr John Elliot. Jednostka współdziałała w zatopieniu na Atlantyku francuskiego 50/56-działowca Alcyon w nocy 24/25.11.1757. Zdobyła francuskie żaglowce korsarskie 8.01.1758 (koło Lizard) i wkrótce potem następny. W 1758 należała do Floty Kanału, którą wiosną dowodził adm. Hawke, a latem adm. Anson. Wpędziła na brzeg i spaliła 3.04.1758 francuski bryg handlowy koło Saint-Martin. W 1759 jej kapitanem został kmdr Robert Carkett. W 1759 Hussar operowała pod Dunkierką w składzie eskadry komodora Williama Boysa. Skierowano ją 21.03.1760 do rejonu Jamajki. We wrześniu 1760 Carkett był antybohaterem jednej z wielu prowokacji, jakie Anglicy urządzali wobec Hiszpanów w celu skłonienia ich do wmieszania się do wojny siedmioletniej (co w końcu nastąpiło w 1761), by móc zagarnąć hiszpańskie kolonie. Kiedy trzy statki handlowe wyszły 24.09.1760 z Monte Cristi, ruszył ku nim wraz z dwoma innymi okrętami wojennymi, a gdy jednostki cywilne uciekły z powrotem do portu, wtargnął do środka, pogwałcił hiszpańską, neutralną banderę, groził powieszeniem hiszpańskiego kapitana na rei, a w końcu odesłał wszystkie trzy żaglowce na Jamajkę jako pryzy. Osobiście jednak zawiódł się na tej zbójeckiej akcji, gdyż brytyjski sędzia pryzowy na Jamajce uznał akt za nielegalne porwanie neutralnych statków i kazał je zwrócić. Ponieważ w Wielkiej Brytanii nie było tak, że sędziów mianował sobie szef rządzącej partii, również sąd odwoławczy stanął po stronie ofiar napadu, a nie państwowej marynarki. Fregata Hussar zdobyła francuski okręt korsarski 14.12.1760 i przyczyniła się do zniszczenia czterech innych koło przylądka Tiburon 3.04.1762 (czy też spaliła jeden, zatopiła jeden, a dwa zabrała na Jamajkę). W kwietniu 1762 otrzymała rozkaz udania się z wieloma innymi okrętami ku wyspom Tortuga i Hispaniola dla zapewnienia eskorty konwoju z Ameryki Północnej, w ramach rozpoczynającej się operacji zajęcia Hawany. Spotkała się z głównymi siłami adm. Pococka w pobliżu Monte Cristi 16.05.1762. Skierowana do obserwacji ruchów francuskiej eskadry w Cap Français, krążyła w pewnej odległości od tego portu (odchodząc w nocy około 8 mil na zachód). 23.05.1762 wieczorem Carkett poszedł spać, nakazując nawigatorowi i pilotowi odejście od lądu o godzinie 22. Krótko po północy zbudzono kapitana oznajmiając mu, że fregata jest bardzo blisko brzegu i nie może dokonać zwrotu. Hussar zaraz potem uderzyła w skały i utkwiła na nich. Oczywiście spróbowano wszystkich standardowych środków stosowanych w takim przypadku - odcięto fokmaszt, wyrzucono za burtę ciężkie rzeczy, wywieziono kotwice zawoźne - lecz wszystko na próżno. Wysłano więc łódź do Francuzów w Cap Français. Nawigator i pilot, którzy przez niedbalstwo nie wykonali rozkazu, nie czekali na wyrok sądu wojennego - pilot wstąpił na francuską służbę, nawigator osiedlił się na wyspie. Natomiast fregata została przez zdobywców ściągnięta na głębszą wodę i - przynajmniej formalnie - wcielona do marynarki wojennej Francji pod nazwą Hussard. Jednak już w 1762 rozbiła się u wybrzeży Kuby (a przynajmniej tak się wydaje - kwestia nie jest całkiem jasna, ponieważ jednostka zbyt szybko zniknęła z ewidencji).
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
knowak




Dołączył: 12 Sie 2010
Posty: 1598
Przeczytał: 1 temat

Skąd: Częstochowa

PostWysłany: Wto 11:31, 03 Lis 2020    Temat postu:

Dzień dobry, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu SHANNON (1757).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
kgerlach
Administrator



Dołączył: 20 Lip 2010
Posty: 6179
Przeczytał: 2 tematy


PostWysłany: Śro 8:53, 04 Lis 2020    Temat postu:

Shannon z 1757 to 28-działowa fregata bazująca na projekcie Lyme z 1748, z wieloma drobnymi zmianami, czyli zaliczana - w zależności od upodobań - do typu Lyme/Unicorn, udoskonalonego typu Lowestoffe/Tartar albo do typu Coventry. Zarazem należała do niewielkiej grupy jednostek, które admiralicja zdecydowała się zbudować z miękkiego drewna, więc wszystkie dodatkowe uwagi z tego wynikające jak przy Actaeon z 1757.
Zamówienie na Shannon złożono 18.04.1757 w królewskiej stoczni w Deptford. Stępkę fregaty położono 11.05.1757, a wodowanie jednostki miało miejsce 17.08.1757. Ukończono ją do 8.10.1757. Wymiary rzeczywiste wynosiły 118'6" x 33'8" x 10'6", tonaż 588 ton.
Od 17 sierpnia 1757 dowódcą fregaty był kmdr Archibald Cleveland. Jednostka w październiku 1757 weszła w skład Eskadry Zachodniej. Zdobyła francuski żaglowiec korsarski 13.12.1757. Od 1758 dowodził nią kmdr Charles Medows. Wysłano ją 23.02.1758 do Ameryki Północnej. W składzie floty adm. Boscawena uczestniczyła od maja w ekspedycji zorganizowanej dla zdobycia Louisbourga. W jej trakcie osłaniała 8.06 dywersyjne uderzenie części żołnierzy gen. Wolfe'a (pod bezpośrednią komendą brygadiera Lawrence), sugerujących zamiar desantu w zatoczce Fresh Water (inaczej Flat Point Cove). Uczestniczyła w dalszej fazie oblężenia, a kiedy Louisbourg poddał się pod koniec lipca, została 30.07 wysłana do Anglii. Skierowano ją 15.04.1759 na Morze Śródziemne. W sierpniu 1759 miała udział w rozbiciu francuskiej eskadry pod Lagos. Od 6 kwietnia 1761 komendę nad Shannon sprawował kmdr Richard Brathwaite, któremu powierzono to dowództwo na Morzu Śródziemnym, aby mógł mieć zatwierdzony awans z commandera na captaina, ale od razu odesłano do Anglii z piratami więzionymi w Gibraltarze. Shannon przeszła do służby na kanale La Manche. Zdaniem Winfielda, przed wycofaniem jednostki do rezerwy w lutym 1763 zdążył nią jeszcze dowodzić kmdr Walter Stirling, jednak nie potrafił podać żadnej daty, a ja nie mogę znaleźć takiego epizodu w losach tego oficera. Od sierpnia 1763 fregatą dowodził kmdr Peregrine Bertie. Wysłano go 3.11.1763 do Afryki, a stamtąd podążył ku Wyspom Podwietrznym. Jednostka przeszła mały remont w Woolwich w okresie od października do grudnia 1764. W 1765 jej kapitanem był kmdr Philip Boteler. Pożeglował do Afryki 4.01.1765. Tam Boteler zdał komendę i odpłynął do Anglii. Miękkie drewno, z którego zbudowano Shannon, dawało o sobie znać i fregatę rozebrano do 30.12.1765 w Portsmouth.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
knowak




Dołączył: 12 Sie 2010
Posty: 1598
Przeczytał: 1 temat

Skąd: Częstochowa

PostWysłany: Pon 9:49, 09 Lis 2020    Temat postu:

Dzień dobry, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu TRENT (1757).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
kgerlach
Administrator



Dołączył: 20 Lip 2010
Posty: 6179
Przeczytał: 2 tematy


PostWysłany: Wto 9:20, 10 Lis 2020    Temat postu:

Trent z 1757 to 28-działowa fregata bazująca na projekcie Lyme z 1748, z wieloma drobnymi zmianami, czyli zaliczana - w zależności od upodobań - do typu Lyme/Unicorn, udoskonalonego typu Lowestoffe/Tartar albo do typu Coventry. Zarazem należała do niewielkiej grupy jednostek, które admiralicja zdecydowała się zbudować z miękkiego drewna, więc wszystkie dodatkowe uwagi z tego wynikające jak przy Actaeon z 1757.
Zamówienie na Trent złożono 5.05.1757 (lub dzień później) w królewskiej stoczni w Woolwich. Stępkę fregaty położono 19.05.1757, a wodowanie jednostki miało miejsce 31.10.1757. Ukończono ją do 23.11.1757. Wymiary rzeczywiste wynosiły 118'5,5" x 33'8" x 10'6", tonaż 587 ton.
Od 29 września 1757 do 1763 dowódcą fregaty był kmdr John Lindsay. Jednostka została 23.02.1758 wysłana do Ameryki Północnej. W składzie floty adm. Boscawena uczestniczyła od maja 1758 w ekspedycji zorganizowanej dla zdobycia Louisbourga (twierdza poddała się 26 lipca). Nadal z flotą Boscawena fregata wróciła z Ameryki do Anglii, zawijając na Spithead 1.11.1758. Jednostkę skierowano 14.02.1759 ponownie do Ameryki Północnej w składzie sił kadm. Holmesa. Współdziałała (w bardzo małym stopniu, po prostu była w zasięgu wzroku) w pojmaniu na Atlantyku 22.02.1759 francuskiej fregaty 32-działowej Bellone. Brała udział w operacjach prowadzących do zdobycia Quebeku w 1759: wyszła 4.06 z Louisbourga w składzie floty wiceadm. Saundersa, weszła 19.06 na Rzekę Św. Wawrzyńca eskortując transportowce z wojskiem gen. Wolfe'a, odpierała 1.07 około Point Levi atak francuskich baterii pływających, uczestniczyła 8.07 i 9.07 w wymianie ognia eskadry kadm. Holmesa z francuskimi liniami wzdłuż wzgórz Beauport, osłaniała łodzie desantowe przy nieudanej próbie desantu 31.07 blisko ujścia Montmorency. We wrześniu 1759 opuściła Rzekę Św. Wawrzyńca z rozkazem udania się do Karoliny Południowej i stamtąd z konwojem do Anglii. Pożeglowała 24.07.1760 do rejonu Jamajki. Łodzie fregaty współdziałały w zdobyciu francuskiego okrętu korsarskiego w Cumberland Harbour (dziś Guantanamo). Trent pochwyciła 4.01.1762 koło Tiburon (na San Domingo) po zaciętej walce francuską 20-działową fregatę handlową zmierzającą z Martyniki do Francji. Brytyjską fregatę zatrudniono w 1762 w blokadzie Cap Français na tej samej wyspie. Zatrzymywała rozmaite żaglowce i pozyskiwała informacje o ruchach przeciwnika. Włączona do floty adm. Pococka, brała od maja do sierpnia 1762 aktywny udział w zdobyciu Hawany, w tym w wielu newralgicznych operacjach. Wycofano ją do rezerwy w 1763. Po przeglądzie stanu kadłuba, dokonanym 22.11.1763, jednostkę sprzedano 23.01.1764 w Portsmouth jako niezdatną do dalszej służby.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
knowak




Dołączył: 12 Sie 2010
Posty: 1598
Przeczytał: 1 temat

Skąd: Częstochowa

PostWysłany: Wto 10:48, 17 Lis 2020    Temat postu:

Dzień dobry, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu BOREAS (1757).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
kgerlach
Administrator



Dołączył: 20 Lip 2010
Posty: 6179
Przeczytał: 2 tematy


PostWysłany: Śro 11:58, 18 Lis 2020    Temat postu:

Boreas z 1757 to 28-działowa fregata bazująca na projekcie Lyme z 1748, z wieloma drobnymi zmianami, czyli zaliczana - w zależności od upodobań - do typu Lyme/Unicorn, udoskonalonego typu Lowestoffe/Tartar albo do typu Coventry. Zarazem należała do niewielkiej grupy jednostek, które admiralicja zdecydowała się zbudować z miękkiego drewna, więc wszystkie dodatkowe uwagi z tego wynikające jak przy Actaeon z 1757.
Zamówienie na fregatę Boreas złożono 18.04.1757 w królewskiej stoczni w Woolwich. Stępkę położono 21.04.1757, a wodowanie jednostki miało miejsce 29.07.1757. Ukończono ją do 6.09.1757. Wymiary rzeczywiste wynosiły 118'5,5" x 33'8" x 10'6", tonaż 587 ton.
Od sierpnia 1757 do 1759 dowódcą fregaty był kmdr Robert Boyle Walsingham. Jednostka została 21.06.1758 wysłana do Ameryki Północnej. W kwietniu 1758 zdobyła koło cieśniny Canso francuską fregatę 28/30-działową (rozbrojoną jednak do 20 dział dla zwiększenia możliwości transportowych) Diane. W składzie floty adm. Boscawena uczestniczyła od maja 1758 w ekspedycji zorganizowanej dla zdobycia Louisbourga (twierdza poddała się 26 lipca). Nadal z flotą Boscawena fregata wróciła z Ameryki do Anglii, zawijając na Spithead 1.11.1758. Jednostkę skierowano w 1759 do eskadry kadm. Rodneya, atakującej francuskie porty nad kanałem La Manche; uczestniczyła w bombardowaniu Hawru 3.07.1759. Od lutego 1760 fregatą Boreas dowodził kmdr (w tym stopniu od 18.02) Samuel Uvedale (nie Uredale jak przez literówkę u Winfielda). Wysłano go 26.03.1760 do Indii Zachodnich. Załoga jednostki zmusiła do sztrandowania koło Cap du Môle Saint-Nicolas (na San Domingo) francuski okręt korsarski i spaliła go 30.08.1760. Fregata Boreas z innymi okrętami walczyła 18.10.1760 w Cieśninie Zawietrznej przeciwko pięciu francuskim fregatom i po zaciętej walce zdobyła 30-działową Sirène. W 1761 przeszła remont na Jamajce. Łodzie fregaty współdziałały w zdobyciu francuskiego okrętu korsarskiego w Cumberland Harbour (dziś Guantanamo). Boreas pojmała 18.12.1761 inny francuski żaglowiec korsarski. Już wtedy była w fatalnym stanie i raportowano z Jamajki, najpewniej z lekką przesadą dla podkreślenia wagi problemu, że "jej belki są tak zgniłe w partii dziobowej i rufowej, że na długościach 17 stóp nie trzymają się na niczym poza deskami poszycia". Mimo tego włączona do floty adm. Pococka, brała udział od maja do lipca 1762 w operacjach zmierzających do zdobycia Hawany, zatrudniona jako eskortowiec transportowców. Już 18.07.1762 odesłano ją spod wybrzeży Kuby do Anglii z konwojem. Była remontowana i wyposażana w Woolwich od października 1762 do maja 1763. Od kwietnia 1763 do 1766 dowodził nią kmdr John Hughes (wg Winfielda - Richard Hughes, lecz wg moich źródeł błędnie). Patrolowała wody u North Foreland. W 1767 jej kapitanem był kmdr Constantine Phipps (od 8.08.1767 baron Mulgrave), zatrudniony na wodach kanału La Manche. Operowała nadal w tym rejonie w 1768, kiedy komendę nad nią sprawował kmdr Digby Dent. Po sprawdzeniu stanu kadłuba 23.05.1770, jednostkę czym prędzej sprzedano 29.06.1770, jako nadającą się już tylko na opał.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
knowak




Dołączył: 12 Sie 2010
Posty: 1598
Przeczytał: 1 temat

Skąd: Częstochowa

PostWysłany: Śro 10:05, 25 Lis 2020    Temat postu:

Dzień dobry, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu MILFORD (1759).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
kgerlach
Administrator



Dołączył: 20 Lip 2010
Posty: 6179
Przeczytał: 2 tematy


PostWysłany: Czw 9:46, 26 Lis 2020    Temat postu:

Milford z 1759 to 28-działowa fregata bazująca na projekcie Lyme z 1748, z wieloma drobnymi zmianami, czyli zaliczana - w zależności od upodobań - do typu Lyme/Unicorn, udoskonalonego typu Lowestoffe/Tartar albo do typu Coventry. Miała tradycyjną konstrukcję dębową, nie należała więc do grupy jednostek ostatnio tu opisywanych.
Zamówienie na fregatę Milford złożono 19.09.1757 w prywatnej stoczni Richarda Chitty w Milford. Stępkę położono w listopadzie 1757, a wodowanie jednostki miało miejsce 20.09.1759. Ukończono ją do 28.12.1759 w stoczni budowy. Wymiary rzeczywiste wynosiły 118'3" x 33'9" x 10'6", tonaż 589 ton.
Od lipca 1759 do 1762 dowódcą fregaty był kmdr Robert Mann. Jednostka została skierowana w rejsy patrolowe na wodach europejskich. Zdobyła francuskie żaglowce korsarskie 9.04.1761 i 25.04.1761, odbiła brytyjski statek w grudniu 1761, pochwyciła hiszpańską jednostkę korsarską w marcu 1762, w walce z którą zginął 7.03.1762 kmdr Mann. Komendę przejął więc najpierw pierwszy porucznik Day, ale odniósł wkrótce śmiertelną ranę, a później drugi porucznik Nash. Po bitwie dowództwo fregaty objął kmdr John Reynolds. Zdobyto kolejny francuski żaglowiec korsarski 22.09.1762. W kwietniu 1763 dowódcą fregaty został kmdr Thomas Knowler. Milford wysłano 24.09.1763 do Indii Zachodnich. Dowództwo jednostki przejął 1.04.1765 kmdr Benjamin Caldwell. Fregatę wycofano do rezerwy w październiku 1766. Przeszła gruntowny remont w prywatnej stoczni w Rotherhithe w okresie od listopada 1770 do października 1772. Potem wyposażano ją w Deptford i Chatham. Od czerwca 1775 dowodził nią krótko kmdr Richard Baraithwaite. Na dobre wróciła do służby w październiku 1775, gdy jej kapitanem został kmdr John Burr, skierowany 20.01.1776 do Ameryki Północnej. Burr zmarł może w czerwcu 1776 (wiele opracowań podaje jednak jako datę jego śmierci czerwiec 1777, a najbardziej prawdopodobne jest, że miało to miejsce w styczniu 1777 w Halifaxie) i komendę przejął tymczasowo commander Henry Mowat. Milford zdobyła amerykańskie żaglowce korsarskie 6.06.1776, 19.10.1776, 26.03.1777 i 4.10.1777. W 1778 od marca do maja remontowano ją w Plymouth i obito blachą miedzianą. W 1778 dowódcą został kmdr William Chaloner Burnaby. Fregata we flocie adm. Keppela uczestniczyła w zdobyciu 17.06 francuskiej fregaty 32-działowej Licorne i brała udział w wielkiej bitwie pod Ouessant 27.07.1778. W 1779 należała do Floty Kanału adm. Hardy'ego. Współdziałała w zdobyciu francuskiego okrętu korsarskiego 15.03.1779 oraz w ekspedycji odsieczowej dla Guernsey we wrześniu 1779. Od października 1779 wchodziła w skład eskadry komodora Reynoldsa, w 1780 - w skład Floty Kanału adm. Geary. Zdobyła 15.08.1780 wielki francuski okręt korsarski z Ganville. Wycofano ją do rezerwy w listopadzie 1780. Została sprzedana w Woolwich 17.05.1785.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
knowak




Dołączył: 12 Sie 2010
Posty: 1598
Przeczytał: 1 temat

Skąd: Częstochowa

PostWysłany: Śro 11:23, 02 Gru 2020    Temat postu:

Dzień dobry, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu CARYSFORT (1766).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
kgerlach
Administrator



Dołączył: 20 Lip 2010
Posty: 6179
Przeczytał: 2 tematy


PostWysłany: Czw 9:02, 03 Gru 2020    Temat postu:

Carysfort z 1766 to 28-działowa fregata bazująca na projekcie Lyme z 1748, z wieloma drobnymi zmianami, czyli zaliczana - w zależności od upodobań - do typu Lyme/Unicorn, udoskonalonego typu Lowestoffe/Tartar albo do typu Coventry. Z uwagi na datę można ją najtrafniej uznać za przedstawicielkę udoskonalonego typu Coventry. Miała tradycyjną konstrukcję dębową.
Zamówienie na fregatę Carysfort złożono 20.02.1764 w królewskiej stoczni w Sheerness. Stępkę położono w czerwcu 1764, a wodowanie jednostki odbyło się 23.08.1766. Ukończono ją do 11.08.1767. Wymiary rzeczywiste wynosiły 118'4" x 33'8" x 10'6", tonaż 586 ton.
Od czerwca 1767 fregatą dowodził kmdr George Vandeput, skierowany 20.09.1767 na Morze Śródziemne. Tam w kwietniu 1769 "miał zaszczyt" być przedstawiony w Livorno cesarzowi Świętego Cesarstwa Rzymskiego (Józkowi II), który odwiedził ten port. Dowództwo jednostki przejął w lutym 1770 kmdr William Hay, też operujący na Morzu Śródziemnym. Jednak 9.05.1770 Carysfort pożeglowała na wody Jamajki, w 1771 wróciła do Anglii, by zostać 9.04.1772 ponownie wysłana w rejon Jamajki. Wycofano ją do rezerwy w lipcu 1773. Od grudnia 1775 fregatą dowodził kmdr Robert Fanshawe. Skierowano go do Ameryki Północnej 8.04.1776. Carysfort przechodziła wyposażanie w Plymouth od kwietnia do maja 1777, ale w listopadzie 1778 została wycofana do rezerwy. Przeszła kolejne wyposażanie i obicie blachą miedzianą w Chatham w okresie od grudnia 1779 do marca 1780. Od sierpnia 1779 jej kapitanem był kmdr William Cumming. Fregatę przydzielono do eskadry stacjonującej na Downs. Zdobyła 13.06.1780 francuski okręt korsarski. Od listopada 1780 dowodził nią kmdr William Peacock, skierowany do Ameryki Północnej w grudniu 1780. Carysfort zdobyła 24.05.1782 amerykański żaglowiec korsarski. W lipcu 1782 na pokładzie rufowym niosła 4 działa 6-funtowe i 4 karonady 18-funtowe, a na pokładzie dziobowym 2 karonady 18-funtowe. W grudniu 1782 jej kapitanem został kmdr John Markham. Fregatę wycofano do rezerwy w styczniu 1783. Przeszła gruntowny remont w prywatnej stoczni w Rotherhithe w okresie 04-07.1785. Od grudnia 1786 dowodził nią kmdr William Smith, skierowany w kwietniu 1787 na Morze Śródziemne. W maju 1790 Carysfort została wycofana do rezerwy. W sierpniu 1793 komendę fregaty objął kmdr Françis Laforey. Carysfort uczestniczyła 29.05.1794 w odbiciu u wejścia na kanał La Manche brytyjskiej fregaty 32-działowej Castor (zdobytej przez Francuzów 9.05.1794), co stało się przyczyną ciekawej batalii prawnej w kwestii pryzowego. Od 1795 dowodził nią kmdr John Murray. Carysfort wysłano do Indii Wschodnich 24.02.1796. Od marca 1796 kapitanem jednostki był kmdr Thomas Alexander (aczkolwiek w tej randze zatwierdzony 27.12.1796). Fregata zdobyła 19.08.1796 francuski szkuner 14-działowy Alerte u Wybrzeża Koromandelskiego. Od grudnia 1796 dowodził nią kmdr John Turnor, a w 1798 kmdr William Hills - Carysfort cały czas przebywała w Indiach Wschodnich. W grudniu 1798 komendę nad nią przejął kmdr Volant Vashon Ballard, a w sierpniu 1800 - kmdr Adam Drummond. Fregata przechodziła wyposażanie w Portsmouth od kwietnia do czerwca 1801. Miała już 35 lat, więc w ramach odciążania steranego kadłuba wymieniono jej działa w baterii głównej na 24 karonady 32-funtowe (o masie c. 870 kg względem c. 1270 kg dla armaty 9-funtowej), przy okazji uzyskując ogromny wzrost ciężaru salwy burtowej (oczywiście kosztem donośności). Dwie karonady 18-funtowe pozostawiono w roli "dział pościgowych", co - biorąc nazwę dosłownie - mogło się wydawać posunięciem ironicznym, ale tu chodziło o upchanie w ciasnych miejscach. Od maja 1802 dowódcą jednostki był kmdr George Mundy, a od września 1802 - kmdr Robert Fanshawe. Fregata pożeglowała w marcu 1804 na wody Jamajki. Kiedy Fanshawe zmarł 3.06.1804 (w wieku 22 lat) u brzegów Antigui na "żółtą febrę", komendę przejął kmdr (w tej randze od 17.10.1804) John Charles Woolcombe. W marcu 1806 kapitanem Carysfort został Kenneth McKenzie. Jednostka uczestniczyła w zdobyciu 23.03.1806 w Indiach Zachodnich francuskiego brygu 16-działowego Lutin. W sierpniu 1806 wycofano ją do rezerwy w Deptford. Została tam sprzedana 28.04.1813.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
knowak




Dołączył: 12 Sie 2010
Posty: 1598
Przeczytał: 1 temat

Skąd: Częstochowa

PostWysłany: Śro 11:12, 06 Sty 2021    Temat postu:

Dzień dobry, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu HIND (1785).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
kgerlach
Administrator



Dołączył: 20 Lip 2010
Posty: 6179
Przeczytał: 2 tematy


PostWysłany: Czw 17:17, 07 Sty 2021    Temat postu:

Hind z 1785 to 28-działowa fregata bazująca na projekcie Lyme z 1748, z wieloma drobnymi zmianami, czyli zaliczana - w zależności od upodobań - do typu Lyme/Unicorn, udoskonalonego typu Lowestoffe/Tartar albo do typu Coventry. Z uwagi na datę można ją najtrafniej uznać za przedstawicielkę udoskonalonego typu Coventry. Miała tradycyjną konstrukcję dębową. Jako ostatnia z typu charakteryzowała się szeregiem modyfikacji - pokład rufowy otaczało stałe (pełne) nadburcie, w którym w obszarach poza wantami grot- i bezanmasztu wycięto duże, głębokie furty dla karonad; kolano dziobowe i galion były wyższe i lżejsze, zgodnie z wymogami ostatniej mody; rufowym galeriom bocznym dano większą wysokość okien i niższe położenie, by ładniej komponowały się z liniami burt; podniesiono burtę na śródokręciu, dzięki czemu pokład rufowy, przejścia przyburtowe i pokład dziobowy mogły teraz znajdować się na jednej wysokości. Przy bezanmaszcie pojawiły się osobne ławy padunów, co świadczyło o częstszym używaniu wyższych żagli na tym maszcie.
Zamówienie na fregatę Hind złożono 2.10.1782 w prywatnej stoczni firmy Clayton & Wilson w Sandgate. Stępkę położono w lutym 1783, a wodowanie jednostki odbyło się 22.07.1785. Ukończono ją w królewskiej stoczni w Deptford do 24.11.1787. Wymiary rzeczywiste wynosiły 118'5" x 33'10" x 10'6", tonaż 593 tony.
Od maja 1790 do 1793 fregatą dowodził kmdr Alexander Forrester Inglis Cochrane, najpierw na wodach kanału La Manche, od października 1791 na łowiskach Morza Północnego, potem znów na kanale La Manche. Hind zdobyła francuskie okręty korsarskie w lutym 1793 (na kanale La Manche), w marcu 1793, trzy w kwietniu 1793 (na kanale La Manche), potem w maju 1793, w czerwcu 1793 (we współdziałaniu) i kolejny. W 1794 fregatą dowodził kmdr Philip Charles Durham; 8.01.1794 był ścigany przez dwie francuskie fregaty i bryg - wprawdzie uszedł, ale kosztem tuzina ludzi zabitych lub rannych. W styczniu 1795 komendę przejął kmdr Richard Lee (a nie Philip Lee, jak napisał Winfield, i za nim przepisują wikipedyści oraz wszystko co żyje w sieci), a w 1796 - kmdr John Bazeley. Od czerwca 1797 kapitanem fregaty był kmdr Joseph Larcom. Hind eskortowała w 1797 konwój do Quebeku. W czasie pobytu na placówce w Halifaxie zdobyła 22.04.1797 hiszpański żaglowiec korsarski. Pochwyciła mały hiszpański okręt wojenny koło Jamajki 6.01.1801. W 1802 operowała na Morzu Śródziemnym. Przeszła remont we Frindsbury w okresie od października 1804 do lipca 1805, a potem do sierpnia 1805 wyposażano ją w Chatham. Od czerwca 1805 do 1807 fregatą dowodził kmdr Francis William Fane, skierowany na Morze Śródziemne. Od kwietnia 1808 kapitanem jednostki był kmdr Richard Budd Vincent, działający na Morzu śródziemnym. Na pokładzie rufowym fregaty stało wówczas 6 karonad 24-funtowych i 2 działa 6-funtowe, pokład dziobowy raczej nie miał artylerii. W latach 1809-1810 dowódcą Hind był kmdr John Richard Lumley. Fregata zdobyła 22.09.1809 francuski okręt korsarski. Formalnie komendę nad nią przejął 17.05.1810 (a nie w listopadzie 1810, jak podaje Winfield) kmdr Spelman Swaine, co oznaczało właśnie oficjalne promowanie go do tej rangi; ale do rzeczywistego przejęcia dowództwa wcale nie doszło - Hind wróciła do Anglii i została rozebrana w Deptford w lipcu 1811.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
knowak




Dołączył: 12 Sie 2010
Posty: 1598
Przeczytał: 1 temat

Skąd: Częstochowa

PostWysłany: Wto 9:59, 12 Sty 2021    Temat postu:

Dzień dobry, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu CROWN (1747).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
kgerlach
Administrator



Dołączył: 20 Lip 2010
Posty: 6179
Przeczytał: 2 tematy


PostWysłany: Śro 8:04, 13 Sty 2021    Temat postu:

Jeden z dwupokładowców 44-działowych, czyli jednostek 5 rangi, wielokrotnie już tu omawianych zarówno pod względem klasyfikacji (fregaty czy nie), powodów ciągłego budowania długo po tym, gdy już do linii się nie nadawały (a od nowoczesnych fregat było znacznie gorsze żeglarsko), jak i obszarów zastosowania. Tym niemniej wątpliwości odnośnie zachowania klasy wzmogły się na dobre dopiero w drugiej połowie XVIII w., a w 1747 r. nikt jeszcze tego tak nie postrzegał, uważając 44-działowce dwupokładowe za całkiem normalne okręty, a nawet postęp w stosunku do wcześniejszych 40-działowców.
Crown został zbudowany w prywatnej stoczni Jamesa Taylora w Rotherhithe na podstawie specyfikacji rozporządzenia z 1745 r. Zamówiono jednostkę 4.03.1746, stępkę położono w kwietniu 1746, okręt zwodowano 13.07.1747. Jego wyposażanie zakończono w królewskiej stoczni w Deptford 16.08.1747. Miał wymiary: 133'7,5" x 37'10,25" x 16'9", tonaż 840 ton. Uzbrojenie wg ustalenia z 1745: na pokładzie dolnym 20 dział 18-funtowych (o długości 9 stóp), na pokładzie górnym 20 dział 9-funtowych (o długości 8 stóp), na pokładzie rufowym 4 działa 6-funtowe o długości 6,5 stopy (razem 44). Załoga: 280 ludzi.
Od czerwca 1747 dowodził okrętem kmdr John Cockburne, wysłany w 1748 na Morze Śródziemne. Crown przeszedł mały remont w Portsmouth w sierpniu i wrześniu 1750. Od kwietnia 1753 dowodził nim kmdr Samuel Barrington, skierowany do Afryki Zachodniej; w styczniu 1754 przeszedł do Indii Zachodnich, a potem wrócił do Anglii. Od stycznia do września 1757 okręt poddano remontowi i przebudowie na 18-działową (formalnie) jednostkę zaopatrzeniową z załogą 100 ludzi. Rzeczywiste uzbrojenie w tej postaci obejmowało 20 dział 9-funtowych (o długości 8 stóp) i 4 działa 6-funtowe (o długości 7 stóp). Od lutego 1757 do 1761 żaglowcem dowodził por. Joseph Mead (awansowany 5.04.1757 do stopnia commander). W 1759 Crown uczestniczył w kampanii floty wiceadm. Saundersa, która zakończyła się zdobyciem Quebeku. Pod koniec kwietnia 1760 okręt skierowano do Indii Zachodnich, potem do Louisbourga. W 1761 pełnił przejściowo rolę jednostki szpitalnej, wkrótce (jeszcze w 1761) znów był transportowcem. Od lipca 1761 do 1764 komendę nad nim sprawował commander James Feattus. W 1763 Crown przebywał na Morzu Śródziemnym. Pożeglował 3.07.1764 z Anglii na wody Indii Zachodnich i Ameryki Północnej (via Madera), po czym wrócił. Ponownie skierowano go do Ameryki Północnej. Tam dowództwo przejął w czerwcu 1765 commander Edward Pakenham, który przyprowadził żaglowiec do Anglii. Okręt wycofano do rezerwy we wrześniu 1765 w Woolwich. Został sprzedany w Woolwich 17.07.1770.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Wyświetl posty z ostatnich:   
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum www.timberships.fora.pl Strona Główna -> Okręty wiosłowe, żaglowe i parowo-żaglowe / Pytania, odpowiedzi, polemiki Wszystkie czasy w strefie EET (Europa)
Idź do strony Poprzedni  1, 2, 3 ... 200, 201, 202 ... 217, 218, 219  Następny
Strona 201 z 219

 
Skocz do:  
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach

fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group
Regulamin