www.timberships.fora.pl

kgerlach

Wprowadzona do aktywnej służby w sierpniu 1799 (dowódca kmdr Peter Halkett); 26.12.1799 wysłana na Jamajkę. Pozostała w Indiach Zachodnich do wiosny 1801, chwytając tam wiele hiszpańskich i francuskich jednostek korsarskich. Ponownie wyposażono ją w Portsmouth w okresie kwiecień 1802-luty 1803 i wysłano (dowódca kmdr John Dixon) na wody irlandzkie. Pochwyciła małego korsarza francuskiego 29.06.1803 w Zatoce Biskajskiej. 26.03.1804 wyszła z Cork jako eskorta konwoju 69 statków kierujących się do Indii Zachodnich. Pogoda bardzo się pogorszyła 1.04. i na fregacie musiano zredukować żagle do foka oraz grotsztaksla i bezansztaksla. O godzinie 3.30 rankiem 2 kwietnia Apollo uderzyła w dno, ku kompletnemu zaskoczeniu wszystkich na pokładzie. Fale przesuwały okrętem, który uszkodził kadłub i zaczął nabierać wody. Gwałtowne uderzenia o dno oderwały ster i zerwały mocowanie kilku dział. Szybko odcięto grot- i bezanmaszt, lecz na próżno. Fregata przewróciła się na prawą burtę. Rankiem ujrzano, że okręt wpakował się na brzeg około 9 mil na południe od przylądka Mondego (Portugalia), razem z wieloma statkami konwoju (przynajmniej 29 sztuk). Agonia fregaty i jej załogi (trzymającej się bukszprytu i fokmasztu) trwała dwa dni – niektórzy ludzie przedostali się w tym czasie na brzeg, dużo więcej utonęło lub zmarło z wyczerpania. Dopiero 4 kwietnia pogoda poprawiła się na tyle, że łodzie z lądu mogły wyruszyć i zabrać resztę rozbitków. Ostatecznie z załogi Apollo zginęło 62 ludzi (w tym Dixon), a dołączyli do nich marynarze z tych statków, którym nie udało się zejść z mielizny: „Każdego dnia na brzeg wyrzucało ciała zmarłych, a fragmenty z wraków pokryły plażę na długości 10 mil”.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis losów fregaty BLANCHE (02.10.1800).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

kgerlach

Fregatę Blanche wprowadzono do aktywnej służby w styczniu 1801 (dowodził nią młodociany kmdr Graham E. Hammond, który w 1804 uczestniczył w zdobyciu czterech hiszpańskich jednostek skarbowych, co przyniosło mu fortunę ponad stu tysięcy funtów) i skierowano na Bałtyk w składzie ekspedycji adm. Parkera. Podczas bitwy pod Kopenhagą należała do wydzielonego zespołu fregat komandora Riou i przez pewien czas znajdowała się pod silnym duńskim ogniem, tracąc 7 zabitych i 9 rannych. Po bitwie, w maju, miała problematyczny zaszczyt być w drodze do Anglii flagowcem odwołanego w niełasce adm. Parkera. W maju 1802 jej dowództwo przejął kmdr Barrington Dacres, a 23 września – kmdr Zachary Mudge. Pod koniec 1803 fregatę zatrudniono przy blokadzie San Domingo; działając też na przyległych wodach Mudge w ciągu miesiąca przechwycił i zniszczył 24 nieprzyjacielskie jednostki. Od początku 1804 do wiosny 1805 Blanche zdobyła w Indiach Zachodnich (głównie w okolicach Curaçao) wiele statków handlowych, francuskich okrętów wojennych i jednostek korsarskich, także holenderski szkuner. Kiedy 19.07.1805 fregata znajdowała się nieco na północ od Puerto Rico, podążając na Barbados z depeszami, zauważono z jej pokładu trzy trójmasztowce i bryg. Sądzono, że to brytyjski konwój, więc Blanche nadal płynęła w ich kierunku. Gdy żaglowce nie odpowiedziały na tajny sygnał, brytyjska fregata zmieniła kurs, a obce okręty ruszył za nią w pościg pod fałszywymi, brytyjskimi banderami. Okazało się, że w pościgu (który szybko dogonił Blanche) uczestniczyła silna francuska fregata, dwie korwety i bryg. Po dwóch godzinach walki z przeważającym przeciwnikiem Brytyjczycy poddali się, mając 8 zabitych, 15 rannych i bardzo poważnie uszkodzony okręt. Kiedy Francuzi zorientowali się, że w ładowni pryzu jest 6 stóp wody, zabrali jeńców oraz zapasy i podpalili Blanche; fregata zatonęła pod wieczór tego dnia.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis losów fregaty LEDA (18.11.1800).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

kgerlach

Leda została wprowadzona do aktywnej służby z końcem 1800 (dowódca kmdr George Hope), na początku 1801 wysłana z konwojem na Morze Śródziemne. W maju 1801 zdobyła na kanale La Manche francuski okręt korsarski z Cherbourgu. We wrześniu 1802 jej dowództwo przejął kmdr J. Hardy. Od grudnia 1802 lub sierpnia 1803 pod komandorem Robertem Honymanem (czasowo zastępowanym przez innych), brała udział w atakach na francuską flotyllę w Boulogne w 1803, 1804, 1805. W 1805 wysłana na Antyle, w styczniu-marcu 1806 w składzie eskadry Pophama skierowanej przeciwko holenderskiej kolonii na Przylądku Dobrej Nadziei, przeszła wraz z tym komodorem w kwietniu 1806 do Ameryki Południowej i brała udział w akcjach w okolicach Rio de la Plata do początku 1807, potem wróciła do Anglii. Wyszła z Cork 24.01.1808, aby krążyć u zachodniego podejścia do kanału La Manche; stopniowo pogoda pogarszała się coraz bardziej, aż rozpętał się gwałtowny sztorm zachodni. Dowódca fregaty zdecydował się szukać schronienia w Milford Haven, ale przy bardzo złej widoczności okręt utknął 31.01. na mieliźnie przy wejściu do portu; nic nie dało ścięcie masztów, próba ściągnięcia przy pomocy kotwicy zawoźnej też zawiodła; zdjęto całą załogę (ostatni zszedł nad ranem następnego dnia), a fale rozbiły jednostkę.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Panie Krzysztofie, w 1794 roku Royal Navy zakupiła (po raz kolejny w swojej historii) szereg żaglowców cywilnych i przekształciła je w małe brandery. Udało mi się znaleźć 12 jednostek z tej grupy (AKERS, AMITY, CATHERINE, EXPERIMENT, FIREBRAND, FRIENDSHIP, HEARTS OF OAK, INDUSTRY, LIVELY, NANCY, OLIVE BRANCH, SATISFACTION). Czy to wszystkie ? Większość z nich zakupiono w kwietniu 1794 roku, czy była jakaś konkretna przyczyna ich zakupu ? Czy znane jest polecenie Admiralicji o ich zakupieniu ? Czy ich nazwy to zachowane nazwy z przed zakupu, czy zostały zmienione ? I jeszcze LIVELY, mam datę jego zakupu 06.03.1794 (z sieci), ale nie ma go u Colledge'a ?
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

kgerlach

6.03.1794 to właśnie data rozkazu Admiralicji w sprawie zakupu tego tuzina okrętów. Prawdopodobnie (nie jest to pewne) wszystkie tak się nazywały jeszcze przez kupnem, tzn. ich nazw „z cywila” nie zmieniono. Lively należał do nich, Colledge go przeoczył. Później do tej dwunastki dołączył kupiony 5.06.1797 w Bombaju cywilny statek o nazwie (także nie zmienianej) Goonang Api albo Goonong Assi oraz zdobyty 28.12.1797 francuski szkuner korsarski Victorie, który wyposażono do roli brandera od marca do czerwca 1798 (też bez zmiany nazwy).
Nie sposób tego przetłumaczyć elegancko na polski, lecz one nie były „normalnymi” branderami, noszącymi w Royal Navy nazwę FIRESHIPS. Te wielkie, drogie i silnie uzbrojone brandery budowano wg linii korwet i z reguły jako takie używano. W miarę jak uczono się coraz sprawniej zwalczać jednostki zapalające, stawały się one coraz mniej skuteczne, z reguły paliły się na darmo. Chęć do bezproduktywnego spalania tak drogich i pożytecznych w innej roli okrętów malała. Wymyślono więc kategorię FIRE VESSELS, do której należała interesująca Pana dwunastka/czternastka – z założenia miały to być żaglowce bardzo tanie, małe, niewiele zdatne do czegokolwiek innego (w marynarce wojennej), z minimalnymi załogami (9-10 osób), bez uzbrojenia, aby nie żal było ich podpalić, gdy nadarzy się jakakolwiek okazja. Ale i tak się nie nadarzyła, otrzymały jakieś małe działka i służyły w charakterze słabych kanonierek.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu VOLCANO (zakupiony 1797).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

kgerlach

Volcano był wcześniej trójmasztowcem handlowym Cornwall, zbudowanym w 1796 w North Shields, kupionym przez marynarkę w marcu lub kwietniu 1797 i przemianowanym na Volcano. Od kwietnia do 14.11.1797 przebudowano go w Woolwich na okręt moździerzowy. Wymiary: 99’9” x 28’10,5” x 12’11”, tonaż 368 ton. Załoga: 67. Uzbrojenie: 2 specyficzne moździerze 10-calowe o przedłużonych lufach, na specjalnych stanowiskach, ponadto na pokładzie górnym 4 karonady 68-f, na pokładzie rufowym 4 karonady 18-f, a na pokładzie dziobowym 2 karonady 18-f. Pomimo dużej skali przebudowy i specjalnych przystosowań (składane i opuszczane burty w rejonie łóż moździerzy dla umożliwienia prowadzenia ognia pod znacznie niższym kątem niż typowe 45 stopni) zachował wygląd przeciętnego statku handlowego, bez kolana dziobowego, bez galionu, z minimalnymi nadburciami wokół pokładu dziobowego, kołowrotem za fokmasztem itd. Wprowadzony do aktywnej służby na wodach kanału La Manche (dowódca commander Isaac Cotgrave, do 1799). Uczestniczył w ataku 2.07.1799 na hiszpańską eskadrę kryjącą się na redzie Aix, zakończonym odwrotem bez sukcesów, ponieważ francuskie moździerze okazały się mieć znacznie większy zasięg niż brytyjskie. W 1801 jego dowódcą był commander James Watson – okręt brał udział w bitwie pod Kopenhagą 2.04.1801. Od września lub od 7 października 1803 dowodził nim commander James Haldaine Tait; Volcano służył wtedy na Morzu Północnym, zajmując pozycje od Dungeness do Boulogne, był obecny podczas próby zatopienia u wejścia do Boulogne statków wyładowanych kamieniami. W styczniu 1805 jego dowódcą został commander Edward Killwick. Moździerzowiec wycofano do rezerwy w lutym 1806 i sprzedano w Woolwich 22.12.1810.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu HECLA (zakupiony 1797).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

kgerlach

Trójmasztowiec handlowy Scipio, kupiony przez marynarkę w kwietniu 1797 i przemianowany na Hecla. Od 24.04. do 9.09.1797 przebudowany w Chatham na okręt moździerzowy. Wymiary: 92’9” x 27’2” x 12’5”, tonaż 300 ton. Załoga: 67. Uzbrojenie: 2 specyficzne moździerze 10-calowe o przedłużonych lufach, na specjalnych stanowiskach, ponadto na pokładzie górnym 4 karonady 68-f, na pokładzie rufowym 4 karonady 18-f, a na pokładzie dziobowym 2 karonady 18-f. Przebudowany z grubsza wg tych samych zasad, co Volcano. Wprowadzony do aktywnej służby na wodach krajowych (dowódca commander James Oughton). W maju 1798 w składzie eskadry Pophama podczas zakończonego porażką ataku na Ostendę. Od czerwca 1799 jego dowódcą był commander Peter Bover, a od kwietnia 1800 commander Stephen Digby. Od stycznia 1801 dowodzony przez commandera Richarda Hatherill wziął udział w bitwie pod Kopenhagą 2.04.1801. Od maja 1803 dowódca commander John Sykes. Okręt uczestniczył w dwóch daremnych militarnie, ale skutecznych terrorystycznie atakach na Hawr eskadry komandora Roberta D. Olivera, 23.07.1804 i 1.08.1804. Od marca 1805 dowodził okrętem commander John Gascoyne, a od marca 1806 commander Robert Scott. Moździerzowiec wycofano do rezerwy w Woolwich w kwietniu 1806 i rozebrano tam w lipcu 1813.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Panie Krzysztofie, co to były (w składzie marynarki angielskiej) "chain boats" ?
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

kgerlach

„Chain boat” to barka cumownicza, jednostka obsługi portu. Z reguły nie coś specjalnie budowanego do tego celu, lecz jedno z końcowych stadiów eksploatacji starego okrętu pełnomorskiego, zbyt już zużytego, by nadawał się do czegokolwiek innego. W angielskiej flocie ta kategoria nie ograniczała się do pływającego molo (tzn. zakotwiczonego gdzieś na stałe), do którego mogły cumować „prawdziwe” okręty, lecz obejmowała jednostki całkiem ruchome, aktywnie pomagające we wszystkich manewrach związanych z cumowaniem i kotwiczeniem, a także transportem lin (potem łańcuchów) kotwicznych, cum i wszelkiego związanego z nimi osprzętu.
Oczywiście mogły istnieć nieporównanie rzadsze i bardziej specyficzne znaczenia słowa „chain boat” (np. łódź wchodząca w skład zapory łańcuchowej, zagradzającej wejście na dany akwen), ale tego trzeba się już domyślić z kontekstu.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu STROMBOLO (zakupiony 1797).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

kgerlach

Wcześniej trójmasztowiec handlowy Leander, zbudowany w 1795 w North Shields, kupiony przez marynarkę w kwietniu 1797 i przemianowany na Strombolo. Od 21.04. do 17.10.1797 przebudowany w Woolwich na okręt moździerzowy. Wymiary: 92’5” x 28’5,25” (albo 29’0,25”) x 12’6,5”, tonaż 324 tony. Załoga: 67. Uzbrojenie: 2 specyficzne moździerze 10-calowe o przedłużonych lufach, na specjalnych stanowiskach, ponadto na pokładzie górnym 4 karonady 68-f, na pokładzie rufowym 4 karonady 18-f, a na pokładzie dziobowym 2 karonady 18-f. Przebudowany z grubsza wg tych samych zasad, co Volcano. Wprowadzony do aktywnej służby w 1797 (dowódca commander John Broughton – do 1800). Należał do bazującej w Lizbonie eskadry, która 28.11.1798 zdobyła hiszpański bryg marynarki wojennej San Leon. W październiku 1799 wysłany na Morze Śródziemne. Również po zmianie dowódców (od stycznia 1801 commander Anthony Thompson, od maja 1801 commander Edward Brown) pozostał na Morzu Śródziemnym. Moździerzowiec wycofano do rezerwy w Deptford w czerwcu 1802 i rozebrano tam w lipcu 1809.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach