www.timberships.fora.pl

knowak

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu ANTIGUA (zdobyty 1804).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

kgerlach

Pierwotnie francuska fregata Railleuse klasy de 12, typu Galatée, budowana w Bordeaux od listopada 1777 do lutego 1780, zwodowana 11.08.1779. Projektant Raymond-Antoine Haran. Nośność 535-600 ton, wyporność około 1150 ton, wymiary: 1237’0” x 34’6” x 17’6”. Załoga: 270-301. Uzbrojenie do 1793: 26 x 12-f, 6 x 6-f; od 1794 do 1797: 26 x 12-f, 8 x6-f i 2 haubice 36-f. Gruntownie remontowana w 1783 w Rochefort, w latach 1791-1793 stała w tym porcie w rezerwie, wyposażona do aktywnej służby w maju 1794. Krążyła po Atlantyku i kanale La Manche, woziła ludzi z Brestu do Rochefort, eskortowała konwoje do 1796. W czerwcu 1796 skierowana na San Domingo, w 1797 skreślona w Rochefort z listy floty. Sprzedana w ręce prywatne 17.01.1798 (albo w 1799) i przekształcona przez obywatela Lefebvre z Bordeaux w potężny, 36-działowy okręt korsarski, około 1800 przemianowany na Égyptienne i wyprawiony na morze pod kapitanem Gravesem. Od 1802 jego dowódcą był kapitan Plassiad (Plassiat). Okręt niósł 26 dział 12- i 8-funtowych oraz 10 dział 6-funtowych, jego załoga liczyła 248/320 ludzi, był więc prawdziwym gigantem, jak na jednostkę korsarską. Mimo tego (a może właśnie w związku z tym?) zdecydowanie mu się nie wiodło – w marcu 1804 musiał zawinąć do Cayenne, ponieważ część załogi się zbuntowała; 23.03.1804 napotkał w pobliżu Barbados 18-działowy slup HMS Osprey i pomimo ogromnej przewagi w artylerii i ludziach (248 do 120), zdołał się jedynie oderwać od przeciwnika (chociaż trzeba obiektywnie stwierdzić, że korsarz nie miał większego interesu w walce z okrętem wojennym); trzy dni później, 27.03.1804, został zdobyty przez 18-działowy slup HMS Hippomenes w pobliżu Jamajki, po trwającym 54 godziny pościgu. Wcielony do Royal Navy pod nazwą Antigua, jako hulk więzienny stacjonujący – kto by się tego spodziewał – na Antigui. Wymiary: 145’0” x 37’0” x ?, tonaż 856 ton. Rozebrany w 1816.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu INDUSTRY (zakupiony 1806).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

kgerlach

Wprawdzie Colledge twierdzi, że kanonierka o nazwie Industry służyła w Royal Navy w latach 1806-1810, ale jednostka ta nie była oficjalnie zarejestrowana, więc brak o niej formalnych informacji poza faktem, że w 1807 stacjonowała na rzece Shannon w Irlandii.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów brygu SEAGULL (zdobyty 1808).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

kgerlach

Pierwotnie francuski bryg 16-działowy Sylphe (Silphe), budowany w Dunkierce od czerwca 1803 do stycznia 1805, zwodowany 9.07.1804 albo następnego dnia. Okręt typu Sylphe. Projektant Jacques-Noël Sané. Nośność 172-182 ton, wyporność 349 ton, wymiary: 29,23 x 8,45 x 4,27 m. Załoga: 84-98 (nawet do 130 przy krótkich rejsach). Uzbrojenie pierwotne: 16 x 6-f; od lutego 1806: 10 x 6-f i 8 karonad 16-f; od 1807: 2 x 6-f i 14 karonad 24-f. Wprowadzony do służby we wrześniu 1804. Od 16.07 do 24.12.1805 uczestniczył w rejsie „niewidzialnej eskadry” Allemanda. W lutym 1806 remontowany w Rochefort, od maja do lipca 1808 w Lorient. Zdobyty przez brytyjski slup (ex-brander) 18.08.1808 (albo tydzień wcześniej) na wodach Zatoki Biskajskiej. Doprowadzony do Plymouth i formalnie wcielony do Royal Navy pod nazwą Seagull jako slup 16-działowy z takielunkiem brygu, ale faktycznie od razu odstawiony do rezerwy. Wymiary: 98’5” x 28’4,625” x 12’10”, tonaż 343 tony. Dane teoretyczne: załoga 100; uzbrojenie 2 x 9-f i 14 karonad 24-f. Nigdy nie wprowadzony naprawdę do aktywnej służby pod brytyjską banderą. Sprzedany w Plymouth 21.07.1814.
Pozdrawiam Krzysztof Gerlach

knowak

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów szkunera FIERCE (zakupiony 1804 lub 1806).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

kgerlach

Pierwotnie szkuner handlowy Desperate, zbudowany na Bermudach w 1797. Kupiony przez brytyjską marynarkę wojenną w lutym 1804 i wcielony pod nazwą Fierce w charakterze szkunera 6-działowego, Wymiary: 58’8” x 19’3” x 9’6”, tonaż 82 tony. W 1807 w aktywnej służbie na Bermudach – dowódca por. Joseph Elias. W 1812 był w Halifaxie. Rozebrany w 1813.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu LUCIFER (zakupiony 1803).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

kgerlach

Pierwotnie trójmasztowiec handlowy Spring, zbudowany we Whitby w 1800. Kupiony przez brytyjską marynarkę wojenną w październiku 1803 i wcielony pod nazwą Lucifer w charakterze okrętu moździerzowego. Wymiary: 110’0” x 29’2” x 13’0”, tonaż 397 ton. Przystosowany do tej roli w Woolwich w okresie 8.11.1803-21.04.1804. Załoga: 67. Uzbrojenie: 1 moździerz 13-calowy, 1 moździerz 10-calowy. 8 karonad 32-f. W aktywnej służbie na Morzu Północnym – dowódca (od 11.04.1804) commander Robert Elliot. W styczniu 1807 Lucifer został wysłany na Morze Śródziemne, gdzie wszedł w skład eskadry wiceadm. Thomasa Duckworth, wysłanej z niefortunną misją zmuszenia Turków do uległości. Forsowanie przejścia przez Dardanele rozpoczęło się 19.02.1807 – Lucifer był holowany przez 74-działowy liniowiec Thunderer i wystrzelił parę pocisków w kierunku tureckich twierdz; osiem dni później osłaniał ogniem kartaczy desant brytyjskiej piechoty morskiej na wysepkę Prota. Podczas odwrotu w marcu Lucifer znów szedł na holu okrętu Thunderer i szczęśliwie nie miał ofiar, kiedy na inne jednostki eskadry spadały gigantyczne marmurowe kule Turków. Potem do 1808 stacjonował na Malcie, pełniąc w porcie La Valetta obowiązki stacjonarnego okrętu flagowego kontradmirała i faktycznego gubernatora wyspy, Alexandra Balla. Pod koniec czerwca 1808 Elliot awansował i przeszedł na inny okręt. Moździerzowiec został wycofany do rezerwy w czerwcu 1809. Sprzedano go 11.02.1811.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu METEOR (zakupiony 1803).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

kgerlach

Pierwotnie trójmasztowiec handlowy Sarah Ann, zbudowany w Newcastle w 1800. Kupiony przez brytyjską marynarkę wojenną w październiku 1803 i wcielony pod nazwą Meteor w charakterze okrętu moździerzowego. Wymiary: 102’6” x 29’3” x 12’11”, tonaż 364 tony. Przystosowany do tej roli w Woolwich w okresie 30.10.1803-27.02.1804. Załoga: 67. Uzbrojenie: 1 moździerz 13-calowy, 1 moździerz 10-calowy. 8 karonad 24-f. W aktywnej służbie na angielskich wodach krajowych – dowódca (od grudnia 1803) commander James Masters; od maja 1804 commander Joseph James. Wchodząc w skład małej eskadry komandora Roberta Dudley moździerzowiec uczestniczył 23.07.1804 i 1.08.1804 w bombardowaniach Hawru, mających na celu zniszczenie floty inwazyjnej – Brytyjczycy nie ponieśli strat, ale prawie to samo można powiedzieć o stronie francuskiej, a przynajmniej jej części militarnej – cywile w podpalonym mieście nie mieli tyle szczęścia. W październiku 1805 dowództwo okrętu objął commander James Collins. W styczniu 1807 Meteor został wysłany na Morze Śródziemne, gdzie wszedł w skład eskadry wiceadm. Thomasa Duckworth, wyprawionej z niefortunną misją zmuszenia Turków do uległości. Forsowanie przejścia przez Dardanele rozpoczęło się 19.02.1807 – Meteor był holowany przez 64-działowy liniowiec Standard i wystrzelił parę pocisków w kierunku tureckich twierdz, ale jego 13-calowy moździerz uległ rozerwaniu. Podczas odwrotu w marcu Meteor szedł na holu fregaty Endymion, a kiedy pod twierdzą Abydos hol się zerwał i fregata umknęła, został mocno poturbowany przez ciężkie pociski kamienne Turków – miał 8 rannych; oprócz tego tym razem rozerwał się jego moździerz 10-calowy. Przez cały listopad 1808 uczestniczył w odpieraniu francuskich ataków na hiszpańską cytadelę w Rosas i poniósł straty w rannych. Został wycofany do rezerwy w czerwcu 1810. Sprzedano go 28.05.1811.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu THUNDER (zakupiony 1803).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

kgerlach

Pierwotnie trójmasztowiec handlowy Dasher, zbudowany w Bideford w 1800. Kupiony przez brytyjską marynarkę wojenną w październiku 1803 i wcielony pod nazwą Thunder w charakterze okrętu moździerzowego. Wymiary: 111’3” x 27’10” x 15’7” tonaż 383 tony, albo 95’0” x 28’1” x ?, tonaż 318 ton. Przystosowany do tej roli w Deptford w okresie 1.11.1803-10.02.1804. Załoga: 67. Uzbrojenie: 1 moździerz 13-calowy, 1 moździerz 10-calowy, 8 karonad 24-f. W aktywnej służbie na Morzu Śródziemnym – dowódca (od grudnia 1803) commander George Cocks. W sierpniu 1807 okręt wziął udział w ekspedycji przeciwko Kopenhadze, gdzie zarówno odpierał ataki duńskich kanonierek, jak bombardował miasto. W 1808 dowództwo objął commander James Caulfield. Kiedy w czerwcu 1808 razem z trzema małymi brygami eskortował idący z Malmö konwój 70 żaglowców, jednostki te stały się podczas flauty 9.06.1808 obiektem ataku 25 duńskich kanonierek koło wyspy Saltholm; sam po czterogodzinnej zaciętej walce odparł napastników (m.in. strzelając ze swych moździerzy granatami i małymi kulami), lecz Brytyjczycy ponieśli wtedy straty w okrętach wojennych i statkach handlowych. Thunder należał też do eskorty konwoju 137 statków, który zgromadził się w Malmö 20.10.1808. Wchodził w skład floty brytyjskiej blokującej Redę Baskijską od marca 1809, a chociaż nie brał udziału w głównym ataku 12.04 (nie przybył jeszcze z Anglii), to zatrudniono go do zniszczenia 74-działowca Regulus, który podczas ucieczki utknął wtedy w ujściu rzeki Charente; osłaniany przez brygi-kanonierki Thunder zaczął bombardowanie 20.04., ale zaraz pękł jego moździerz 13-calowy; ponowiony atak 24.04.1809 też nie przyniósł pożądanego skutku. W drugiej połowie 1809 moździerzowiec brał udział w operacjach na Skaldzie. W grudniu 1809 jego dowództwo przejął commander William Shepheard – okręt został skierowany 21.03.1810 do Kadyksu i na Morze Śródziemne. W dniu 22.10.1810 dowództwo objął commander Watkin Owen Pell. Od 11.11.1810 do 5.12.1811 Thunder uczestniczył aktywnie w obronie Kadyksu, m.in. był w składzie zespołu kontradm. Keatsa, który 6.03.1811 zniszczył francuskie baterie między Rota a Puerto de Santa Maria. Następnie wchodził w skład eskadry pomagającej w obronie miasta Tarifa (19.12.1811– 5.01.1812) bez powodzenia obleganego przez Francuzów (do sił francuskich należała też polska piechota), po czym wrócił do Kadyksu uczestnicząc w jego obronie do ostatnich działań przeciwnika w sierpniu 1812. Jesienią 1813 odwołany spod wybrzeży Walencji do Anglii. Kiedy 9.10.1813 przechodził z Portsmouth do Woolwich, gdzie miał być odstawiony do rezerwy, został w pobliżu Owers zaatakowany (podobno sprowokował specjalnie atak, udając żaglowiec handlowy) i abordażowany przez francuski, 14-działowy lugier korsarski Neptune z Dunkierki, z załogą 65 ludzi; załoga moździerzowca wyparła napastników ze swojego pokładu, po czym ich pokonała i zdobyła korsarską jednostkę. Thunder został sprzedany 30.06.1814.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu CUMBERLAND (zakupiony 1803).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.