www.timberships.fora.pl

knowak · Wysłany: Wto 18:29, 18 Mar 2014 Temat postu:

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu QUEEN (1839).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

kgerlach · Wysłany: Wto 22:36, 18 Mar 2014 Temat postu:

110/116-działowy okręt żaglowy pierwszej rangi, zaprojektowany przez Williama Symondsa. Długość 204’0”, szerokość 60’0”, głębokość 23’9”, zanurzenie z przodu 24’5”, z tyłu 25’6”, tonaż 3099 ton. Eliptyczna rufa. Uzbrojenie pierwotne: na dolnym pokładzie 28 dział 32-funtowych (o masie 56 cetnarów, długości 9’6”) i 2 haubiczne działa 8-calowe (o masie 60 cetnarów, długości 8’10”); na pokładzie środkowym 28 dział 32-funtowych (o masie 56 cetnarów, długości 9’6”) i 2 haubiczne działa 8-calowe (o masie 60 cetnarów, długości 8’10”); na pokładzie górnym 32 działa 32-funtowe (o masie 49 cetnarów, długości 9’0”); na pokładzie rufowym 10 dział 32-funtowych (o masie 40 cetnarów, długości 8’0”); na pokładzie dziobowym 2 działa 32-funtowe (o masie 40 cetnarów, długości 8’0”) i dwie karonady 68-funtowe (o masie 36 cetnarów, długości 5’4”); na rufówce 4 karonady 18-funtowe (o masie 10 cetnarów, długości 3’4”). Załoga: 950-960 ludzi.
Okręt ten zamówiono w Portsmouth już 29.10.1827 lub dopiero 3.09.1833 pod nazwą Royal Frederick. Stępkę położono w listopadzie 1833. Liniowiec przemianowano na Queen 12.04.1839. Zwodowano go 15.05.1839 i ukończono 3.04.1840.
Zbudowany wg zupełnie nowej koncepcji Symondsa „regatowych” liniowców (nadzwyczaj szerokie okręty żaglowe o ostro wznoszących się dennikach, ze sztucznie zredukowanym uzbrojeniem dla polepszenia własności żeglarskich kosztem wartości bojowej) budził od początku bardzo ostre spory, które nie ustały do dzisiaj. Uważany za bardzo nieudany oraz za nadzwyczajny żaglowiec, dumę floty brytyjskiej.
Od 1.10.1840 do 13.03.1841 dowodził nim kmdr John William Montagu; Queen pełnił wtedy w Portsmouth rolę stacjonarnego okrętu flagowego adm. Codringtona. Nadal pełnił tę funkcję gdy od 13.03 (lub od 20.03) do 30.09.1841 kapitanem był kmdr Henry John Codrington. Następnie dowództwo 30.09.1841 przejął kmdr George Frederick Rich, a okręt pod flagą wiceadm. Owena skierowano na Morze Śródziemne. Tymczasowo w maju 1842 (do stycznia lub lutego 1843) kapitanem był Hastings Reginald Henry, potem na to stanowisko wrócił kmdr Rich i pełnił komendę do 21.04.1844. Nadal na Morzu Śródziemnym dowództwo przejął 22.04.1844 kmdr Charles Sullivan, który odprowadził liniowiec do Portsmouth, gdzie go wycofano (na moment) do rezerwy 11.07.1844. Od 19.07.1844 do 31.01.1845 dowódcą jednostki był w Sheerness kmdr William Fanshawe Martin – służyła jako flagowiec wiceadm. White. Od 16.04 do października 1845 liniowcem służącym za flagowiec adm. Westa dowodził kmdr Baldwin Wake Walker; Queen stacjonował w Devonport, potem należał w 1845 do Eskadry Eksperymentalnej. Wchodził w skład tej eskadry także w 1846, a dowodził nim od 18.10.1845 do 26.11.1847 kmdr John Leeke. Pod koniec jego dowodzenia Queen znów stał w Devonport jako flagowiec adm. Westa. Od 26.11.1847 do 26.05.1849 kapitanem okrętu był na Morzu Śródziemnym kmdr Henry William Bruce. Queen został wycofany do rezerwy w Plymouth 26.05.1849. Już 22.06.1849 jego dowództwo objął kmdr Charles Wise. Liniowiec wysłano na Morze Śródziemne, gdzie służył za okręt flagowy adm. Parkera.
W 1849 Queen niósł 116 dział, w tym: na pokładzie dolnym 30 dział haubicznych 8-calowych (o masie 65-cetnarów, długości 9’0”), na pokładzie środkowym 30 dział 32-funtowych (o masie 56-cetnarów, długości 9’6”), na pokładzie górnym 32 działa 32-funtowe (o masie 42-cetnarów, długości 8’0”), na spardeku 8 dział 32-funtowych (o masie 45-cetnarów, długości 8’6”) i 16 działonad 32-funtowych (o masie 25-cetnarów, długości 6’0”).
Od 3.07.1852 do 11.07.1855 dowodził nim kmdr Frederick Thomas Michell, początkowo na Morzu Śródziemnym. W 1854 Queen walczył na Morzu Czarnym podczas wojny krymskiej. Znajdował się pod Odessą w czasie bombardowania tego miasta przez lżejsze jednostki 22.04.1854. Uczestniczył w bombardowaniu Sewastopola 17.10.1854. Część załogi walczyła na lądzie, tak jak sześć 32-funtówek. W czasie wielkiego sztormu 14.11.1854 był koło zatoki Kaczej i musiał udać się do Stambułu na naprawę steru. W 1855 nadal służył na Morzu Czarnym, w marcu przebywając w zatoce Beikos pod Stambułem. W kwietniu powrócił pod Sewastopol. Michell 9.07.1855 otrzymał awans na kontradmirała, więc od 11.07.1855 nowym kapitanem okrętu był kmdr Robert Fanshawe Stopford, który sprawował komendę do 15.08.1856. W październiku 1855 Queen powrócił do zatoki Beikos. Wycofano go do rezerwy w Portsmouth 15.08.1856.
Nakazano 10.08.1858 „ostrzyc” go w Sheerness do dwupokładowca 86-działowego i przerobić na liniowiec śrubowo-żaglowy. Prace rozpoczęto 23.08.1858. Okręt zszedł z doku 5.04.1859, został ukończony 30.10.1859.
Miał teraz długość 216’7,5”, szerokość 60’0,75”, głębokość 24’6”, tonaż 3249 ton, wyporność 4502 tony. Otrzymał dwucylindrowy silnik poziomy (średnica cylindrów 66 cali, skok tłoków 3’6”), firmy Maudslay, Sons & Field, o mocy nominalnej 500 koni i mocy indykowanej 2283 konie, który napędzając pojedynczą śrubę pozwalał na osiąganie prędkości około 10,6 węzła. Uzbrojenie: na pokładzie dolnym 30 haubicznych dział 8-calowych (o masie 65 cetnarów, długości 9’0”); na pokładzie górnym 32 działa 32-funtowe (o masie 56 cetnarów, długości 9’6”); na spardeku 22 działa 32-funtowe (o masie 42 cetnarów, długości 8’0”) i 2 działa 68-funtowe (o masie 95 cetnarów, długości 10’0”). Załoga: 830 ludzi. Uważany za okręt wyjątkowo fatalnie zachowujący się na morzu.
Od 17.11.1859 do 1863 lub 1864 dowodził nim kmdr Charles Farrell Hillyar. Queen został skierowany w lutym 1860 w składzie Floty Kanału do Lizbony (wrócił w kwietniu), potem w tym samym roku na Morze Śródziemne. Wycofano liniowiec ostatecznie do rezerwy w 1864. Sprzedano go firmie Castle w 1871 i rozebrano w Rotherhithe.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak · Wysłany: Śro 18:35, 19 Mar 2014 Temat postu:

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu ST. JEAN D'ACRE (1853).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

kgerlach · Wysłany: Śro 20:06, 19 Mar 2014 Temat postu:

Drewniany dwupokładowiec śrubowo-żaglowy, 101-działowy. Tonaż między 3199 a 3258 ton, wyporność 5499 ton, długość między pionami 238’0”, szerokość 55’4”, głębokość 24’5”, zanurzenie 23’6” z przodu, 25’3” z tyłu. Dwucylindrowy, poziomy silnik z tłokami rurowymi firmy John Penn & Son (średnica cylindrów 79,75”, skok tłoków 3’6”, prędkość obrotowa wału 61 obr/min), o mocy nominalnej 600 koni i mocy indykowanej 2136 koni, przy nadciśnieniu pary w kotłach 20 funtów na cal kwadratowy, który pozwalał na rozwijanie prędkości 11,2 węzła. Uzbrojenie w 1853: na dolnym pokładzie 20 dział haubicznych 8-calowych (o masie 65 cetnarów, długości 9’0”) i 16 dział 32-funtowych (o masie 56 cetnarów, długości 9’6”); na górnym pokładzie 8 dział haubicznych 8-calowych (j.w.) i 28 dział 32-funtowych (j.w.); na spardeku 28 dział 32-funtowych (o masie 42 cetnarów, długości 8’0”) i 1 działo 68-funtowe (o masie 95 cetnarów, długości 10’0”). Potem (może już w 1855): na dolnym pokładzie 36 dział haubicznych 8-calowych (j.w.); na górnym pokładzie 36 dział 32-funtowych (j.w.); na spardeku 28 dział 32-funtowych (o masie 42 cetnarów, długości 8’0” lub o masie 45 cetnarów, długości 8’6”) i 1 działo 68-funtowe (j.w.). Załoga: 900-930 ludzi.
Zbudowany w Devonport wg projektu departamentu Inspektorów, zaaprobowanego 15.02.1851. Zamówiony 15.02.1851, rozpoczęty w czerwcu 1851, zwodowany 23.03.1853 (lub 6 dni później, ale to raczej tylko literówka), ukończony 20.09.1853.
Od 21.05.1853 do lipca 1855 dowodził nim kmdr Henry Keppel. Na przełomie 1853/1854 Saint Jean d’Acre należał do pomocniczej Eskadry Zachodniej kontradm. Corry’ego. W marcu 1854 popłynął ze Spithead na Bałtyk. W 1854 walczył na Bałtyku podczas wojny krymskiej. W styczniu 1855 wyszedł z Cork, kierując się na Krym. W 1855 walczył na Morzu Czarnym. Jego dowódcą był od 7.07.1855 do 1856 (?) kmdr George St Vincent King. Okręt brał udział w zdobyciu fortecy Kinburn 17.10.1855. We wrześniu 1856 przewoził hrabiego Granville do St Petersburga na koronację cara Aleksandra II. Wycofano liniowiec do rezerwy w Plymouth. Od 4.02.1859 do września 1860 dowodził nim kmdr Thomas Pickering Thompson. Początkowo okręt należał do Floty Kanału adm. Freemantle’a. W maju 1859 został skierowany na Morze Śródziemne. Kiedy Thompson zachorował, dowództwo liniowca przejął na tamtych wodach 26.09.1860 kmdr Charles Gilbert John Brydone Elliot. W grudniu (29.12) 1860 Saint Jean d’Acre zawinął do Lizbony, po czym wrócił na Morze Śródziemne. Około lipca 1861 dowieziono mu tam wiele nowoczesnych dział - dla zrobienia na nie miejsca pozbył się 42 starych. Pod koniec sierpnia 1861 wyruszył w drogę do Anglii i 2.09.1861 dotarł do Plymouth. Tam wycofano go do rezerwy 13.09.1861.
Odtąd stał w Devonport/Plymouth. Przeklasyfikowany na 99-działowiec w 1862 i na 81-działowiec w 1863. Sprzedany firmie rozbiórkowej Castle w styczniu 1875, rozebrany w Charlton w październiku 1875.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak · Wysłany: Pią 18:32, 21 Mar 2014 Temat postu:

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu ROYAL ALBERT (1854).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

kgerlach · Wysłany: Pią 21:40, 21 Mar 2014 Temat postu:

Drewniany trójpokładowiec śrubowo-żaglowy, 121-działowy. Tonaż 3726 ton, wyporność 5571/5572 tony, długość między pionami 232’9”, szerokość 61’0”, głębokość 24’2”, zanurzenie z przodu 24’8”, z tyłu 27’4”. Dwucylindrowy, poziomy silnik z tłokami rurowymi firmy John Penn & Son (średnica cylindrów 64,5”, skok tłoków 3’4”), o mocy nominalnej 500 koni i mocy indykowanej 1801 koni, przy nadciśnieniu pary w kotłach 20 funtów na cal kwadratowy, który pozwalał na rozwijanie prędkości 10 węzłów. Uzbrojenie w 1854: na dolnym pokładzie 32 działa haubiczne 8-calowe (o masie 65 cetnarów, długości 9’0”); na środkowym pokładzie 32 działa 32-funtowe (o masie 56 cetnarów, długości 9’6”); na górnym pokładzie 32 działa 32-funtowe (o masie 42 cetnarów, długości 8’0”); na spardeku 24 działa 32-funtowe (o masie 42 cetnarów, długości 8’0”) i 1 działo 68-funtowe (o masie 95 cetnarów, długości 10’0”). Wg innych opinii na dolnym pokładzie 32 działa haubiczne, na środkowym 34 długie działa 32-funtowe, na górnym pokładzie 34 krótkie działa 32-funtowe, na pokładzie dziobowym 6, a na rufowym 14 krótkich 32-funtówek. Załoga: 1050 ludzi.
Okręt o długiej historii przed wodowaniem. Zamówiony 26.03.1842 w Woolwich jako 120-działowy trójpokładowiec żaglowy projektu Olivera Langa z 1831 (powiększona wersja okrętu Trafalgar). Największy czysto żaglowy liniowiec kiedykolwiek zaprojektowany dla Royal Navy. Budowę rozpoczęto w sierpniu 1844. Był prawie gotowy, kiedy zdecydowano o jego przebudowie jeszcze na pochylni na liniowiec śrubowy. Ponownie zamówiony 31.01.1852 jako okręt śrubowo-żaglowy. Zaczęty 25.10.1852. Planowano wyposażyć go w silnik o mocy 620 koni, pierwotnie przewidywany dla fregaty Euphrates. Jednak zebrana 23.09.1852 komisja szkutników i inżynierów mechaników zdecydowała miesiąc później, aby zamiast niego wstawić silnik o mocy tylko 400 koni nominalnych i zmodyfikować rufę wg planów zaakceptowanych ostatecznie 5.05.1853. Krótko przed wodowaniem przyjęto ofertę firmy Penn na dostawę silnika o mocy 500 koni nominalnych. Okręt został zwodowany 13.05.1854, ukończony w Portsmouth 19.11.1854, wyposażony dla transportowania żołnierzy.
Od 19.06 do października 1854 jego kapitanem był w Sheerness commander Alexander Little. Od października 1854 do 27.11.1854 dowodził nim, początkowo w Sheerness, kmdr Thomas Sabine Pasley. Royal Albert w 1854 służył na Morzu Śródziemnym i Czarnym podczas wojny krymskiej. W 1855 wchodził w skład Floty Czarnomorskiej, od 14.02.1855 jako flagowiec głównodowodzącego, kontradm. Edmunda Lyonsa. Od tego samego dnia do kwietnia 1857 okrętem dowodził kmdr William Robert Mends. W sierpniu 1855 Royal Albert był u wybrzeży Krymu. Brał udział w zdobyciu fortu Kinburn 17.10.1855. W grudniu 1855 niemal zatonął na Morzu Egejskim podczas przechodzenia z Morza Czarnego na Maltę, w wyniku wytarcia się uszczelnienia wału śrubowego w tylnicy. Od sierpnia 1857 do 20.08.1858 kapitanem okrętu był na Morzu Śródziemnym kmdr Francis Egerton. Od 25.08.1858 do października 1859 Royal Albert wchodził w skład Floty Kanału jako flagowiec kontradm. Fremantle’a, a dowodził nim kmdr Edward Bridges Rice. Liniowiec należał nadal do Floty Kanału jako okręt flagowy Fremantle’a do 10.10.1860, a potem kontradm. Stopforda w okresie, gdy od 1.10.1859 do 25.01.1861 dowódcą był kmdr Henry James Lacon.
Wycofano okręt 25.01.1861 do rezerwy w Plymouth jako niezdatny do dalszej służby. Stał w Devonport.
Sprzedany w 1883 lub we wrześniu 1884 firmie Castle na rozbiórkę w Charlton.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak · Wysłany: Sob 18:42, 22 Mar 2014 Temat postu:

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu CONQUEROR (1855).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

kgerlach · Wysłany: Sob 21:15, 22 Mar 2014 Temat postu:

Drewniany dwupokładowiec śrubowo-żaglowy, 101-działowy. Tonaż 3224/3225 ton, wyporność 5720 ton, długość między pionami 240’0”, szerokość 55’4”, głębokość 24’5”, zanurzenie 24’8” z przodu, 26’4” z tyłu. Dwucylindrowy, poziomy silnik z tłokami rurowymi firmy John Penn & Son (średnica cylindrów 82”, skok tłoków 4’0”), o mocy nominalnej 800 koni i mocy indykowanej 2812 koni, który pozwalał na rozwijanie prędkości 10,8 węzła. Uzbrojenie w 1855: na dolnym pokładzie 36 dział haubicznych 8-calowych (o masie 65 cetnarów, długości 9’0”); na górnym pokładzie 36 dział 32-funtowych (o masie 56 cetnarów, długości 9’6”); na spardeku 28 dział 32-funtowych (o masie 42 cetnarów, długości 8’0”) i 1 działo 68-funtowe (o masie 95 cetnarów, długości 10’0”). Załoga: 930 ludzi.
Zbudowany w Devonport wg projektu departamentu Inspektorów, zaaprobowanego 2.12.1852 (lekko przedłużony typ Saint Jean d’Acre z mocniejszym silnikiem). Zamówiony 16.11 lub 19.10.1852, rozpoczęty w 25.07.1853, zwodowany 2.05.1855, ukończony 9.04.1856. Ten typ miał dobre własności tak pod parą, jak żaglami – był szybki, stateczny, sterowny, miał furty wysoko nad wodą, dobrze trzymał się wiatru; pewny w zwrotach, chociaż dokonywał je powoli z uwagi na wielką długość.
Od 30.11.1855 do 12.07.1856 dowodził nim w Eskadrze Kanału (początkowo przewidywano udział w kampanii 1856 r. na Bałtyku, ale wojna krymska tymczasem się skończyła) kmdr Thomas Matthew Charles Symonds. Od 12.07.1856 do 22.07.1859 kapitanem okrętu skierowanego na Morze Śródziemne był kmdr Hastings Reginald Yelverton. Tam 22.07.1859 przejął komendę kmdr William John Cavendish Clifford i sprawował ją do grudnia 1859. W listopadzie 1859 Conqueror opuścił Morze Śródziemne wychodząc z Gibraltaru w drogę do Anglii. Kolejnym jego dowódcą był – bardzo krótko, od grudnia 1859 do 3.01 (lub do marca) 1860, w Plymouth – kmdr James Willcox. Od 3.01 (lub od marca) 1860 liniowcem dowodził kmdr Edward Southwell Sotheby. W tym okresie Conqueror należał początkowo do Eskadry Kanału, a w listopadzie 1861 włączono go do Eskadry Ameryki Północnej i Indii Zachodnich, zatrudniając do przewożenia żołnierzy do Meksyku. Rozbił się o podwodną skałę u wysepki Rum Cay (Rum Key) na Bahamach 29.12.1861 wskutek błędu w nawigacji, kiedy przechodził z Jamajki na Bahamy mając na pokładzie obok załogi 1100 żołnierzy piechoty morskiej. Ludzi uratowano. Sąd wojenny na Bermudach wydał w połowie lutego 1862 bardzo łagodne wyroki – oficer wachtowy został upomniany, a nawigator dostał reprymendę, resztę kadry i załogę uniewinniono. Zarówno argumentacja oskarżonych jak sentencje bardzo oburzyły admiralicję, która w kwietniu 1862 wydała specjalne oświadczenie w tej sprawie, potępiające dowódcę i wprowadzające dodatki do Artykułów Królewskich oraz Regulaminów Marynarki, mające uniemożliwić w przyszłości kapitanowi wymigiwanie się od odpowiedzialności za bezpieczeństwo okrętu.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak · Wysłany: Wto 18:57, 25 Mar 2014 Temat postu:

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu DONEGAL (1858).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

kgerlach · Wysłany: Wto 21:37, 25 Mar 2014 Temat postu:

Drewniany dwupokładowiec śrubowo-żaglowy, 101-działowy, okręt typu Conqueror, o takich jak on prawie wszystkich danych. Moc indykowana 3103 konie, prędkość około 11,8-11,9 węzła.
Zbudowany w Devonport. Zamówiony 27.12.1854, rozpoczęty 27.09.1855, zwodowany 23.09.1858, ukończony 27.08.1859.
Od 23.06 do 3.11.1859 dowodził nim kmdr William Fanshawe Glanville. Okręt początkowo stał w Liverpoolu, kompletując załogę, następnie należał do Eskadry Kanału. Kiedy Glanville zachorował, dowództwo przejął 3.11.1859 (i sprawował je do 18.05.1861) kmdr Henry Broadhead, nadal w tej samej flocie. Od 18.05.1861 do 10.06.1862 kapitanem okrętu był kmdr Sherard Osborn. Donegal pod jego dowództwem początkowo wciąż należał do Floty Kanału, a w listopadzie 1861 przydzielono go do Eskadry Ameryki Północnej i Indii Zachodnich, w której został zatrudniony do transportowania żołnierzy do Meksyku. Wyruszył z Plymouth 14.11.1861, przybył na Jamajkę 16.12.1861. Wyszedł stąd ku Wyspom Bahama 23.12.1861. Na początku 1862 popłynął do Meksyku, skąd (opuścił Veracruz 8.03) wrócił na Wyspy Bahama 30.04.1862. Wysłany do Anglii 8.05, zawinął do Plymouth 23.05.1862. Wycofany do rezerwy w Plymouth 10.06.1862. Od 1.09.1864 do 1.05.1867 liniowcem przydzielonym do Straży Wybrzeża (i najpóźniej od 1865 stacjonującym w Liverpoolu) dowodził kmdr James Aylmar Dorset Paynter. Paynter przyjął 6.11.1865 poddanie się okrętu CSS Shenandoah, podobno ostatniej jednostki (nie sprawdzałem tej informacji) noszącej flagę Konfederacji w amerykańskiej wojnie secesyjnej. W 1867 Donegal wziął udział w rewii floty na Spithead. Pozostawał w Liverpoolu w składzie Straży Wybrzeża do 1.07.1869, a jego dowódcą był w tym okresie kmdr Edward Winterton Turnour. W maju 1869 okręt uczestniczył w rejsie eskadry rezerwowej. O 5.11.1869 do 1870 dowodził nim kmdr William Nathan Wrighte Hewett – przewiózł wiceadmirała Kelletta i nową załogę dla okrętu Ocean, flagowej jednostki na placówce w Chinach. Do 30.09.1870 Donegal służył jeszcze pod komandorem Henrym Matthew Millerem jako tender liniowca Duke of Wellington, po czym został ostatecznie wycofany do rezerwy w Portsmouth.
Stał się 14.01.1886 szkolnym okrętem służb torpedowych i minowych, o nazwie Vernon, w Devonport. W latach 1888-1895 w Portsmouth. Sprzedany 18.05.1925 firmie Pounds na rozbiórkę w Portsmouth.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak · Wysłany: Czw 18:21, 27 Mar 2014 Temat postu:

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu BRUNSWICK (1855).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

kgerlach · Wysłany: Czw 21:57, 27 Mar 2014 Temat postu:

Drewniany dwupokładowiec śrubowo-żaglowy, 80-działowy. Długość między pionami 190’0”, szerokość 55’9”, głębokość 23’4”, zanurzenie z przodu 23’7”, z tyłu 25’3”, tonaż 2492 tony (w projekcie 2484 tony), wyporność 3632 tony. Uzbrojenie: na pokładzie dolnym 10 dział haubicznych 8-calowych (o masie 65 cetnarów, długości 9’0”) i 18 dział 32-funtowych (o masie 56 cetnarów, długości 9’6”); na górnym pokładzie 4 działa haubiczne 8-calowe (o masie 65 cetnarów, długości 9’0”) i 24 działa 32-funtowe (o masie 50 cetnarów, długości 9’0”); na spardeku 24 działa 32-funtowe (o masie 42 cetnarów, długości 8’0”). Załoga: 750 ludzi. Dwucylindrowy silnik (średnica cylindrów 64”, skok tłoków 3’0”) firmy Miller, Ravenhill & Co., poziomy, o mocy nominalnej 400 koni oraz mocy indykowanej 1538 koni, który pozwalał na rozwijanie prędkości około 7,7 węzła.
Zamówiony pierwotnie 19.02.1844 jako 80-działowy żaglowiec typu Vanguard, zaprojektowanego w 1832 przez Williama Symondsa. Zaczęto budowę 30.08.1847 w Pembroke. Ponownie zamówiony 14.10.1847 jako 80-działowy żaglowiec tego projektu, ale z szerokością zmniejszoną o stopę (wymiary jak ostateczne). Był bardzo zaawansowany, kiedy 23.06.1854 nakazano jego przebudowę na okręt śrubowo-żaglowy. Prace rozpoczęto 7.08.1854, zwodowano liniowiec 1.06.1855, ukończono 27.06.1855.
Wprowadzony do aktywnej służby 2.04.1856 w Devonport. Od 20.12.1855 do 12.07.1856 dowodził nim kmdr Hastings Reginald Yelverton. W 1856 miał wchodzić w skład Floty Bałtyckiej, jako okręt-baza dla zespołu 46 kanonierek, ale do tego nie doszło wobec zakończenia wojny krymskiej. Uczestniczył w rewii floty na Spithead 23.04.1856. Kiedy w okresie 12.07.1856-22.10.1857 jego dowódcą był kmdr Henry Broadhead, przewoził żołnierzy w basenie Morza Czarnego. Od 22.10.1857 do 2.03.1860 okrętem dowodził kmdr Erasmus Ommanney. Brunswick został wysłany do Indii Zachodnich. Przybył 24.03.1858 z Port Royal na Jamajce do Hawany, a trzy dni później wyruszył stąd do Anglii. Od czerwca 1858 operował w składzie Floty Kanału, od schyłku maja 1859 na Morzu Śródziemnym. Wycofany do rezerwy 2.03.1860 w Plymouth/Devonport.
Zredukowany do 68-działowca w 1863. Zredukowany do 60-działowca w 1866. Sprzedany w marcu 1867 na rozbiórkę firmie Marshall z Plymouth.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak · Wysłany: Pią 19:12, 28 Mar 2014 Temat postu:

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu RENOWN (1857).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

kgerlach · Wysłany: Pią 21:43, 28 Mar 2014 Temat postu:

Drewniany dwupokładowiec śrubowo-żaglowy, okręt 91-działowy typu Revenge. Zbudowany wg projektu Inspektora Marynarki z 1856. Długość 244’9”, szerokość 55’4,5”, głębokość 24’6”, zanurzenie z przodu 24’0”, z tyłu 24’6”tonaż 3318 ton, wyporność pełna około 5500 ton. Dwucylindrowy (średnica cylindrów 82 cale, skok tłoków 4’0”) silnik poziomy z tłokami rurowymi, firmy John Penn & Son, o mocy nominalnej 800 koni i mocy indykowanej 3751 koni lub 3183 konie, który napędzając pojedynczą śrubę pozwalał na osiąganie prędkości około 11,4 węzła. Uzbrojenie: na dolnym pokładzie 34 działa haubiczne 8-calowe (o masie 65 cetnarów, długości 9’0”); na górnym pokładzie 36 dział 32-funtowych (o masie 56 cetnarów, długości 9’6”); na spardeku 20 dział 32-funtowych (o masie 45 cetnarów, długości 8’6”) i 1 działo 68-funtowe (o masie 95 cetnarów, długości 10’0”). Załoga: 860 ludzi.
Zbudowany w Chatham. Zamówiony 2.4.1853 albo 7.12.1854, zaczęty 20.12.1854, zwodowany 28.03.1857, ukończony 20.02.1858.
Od 21.11.1857 do 25.09.1861 dowodził nim kmdr Arthur Forbes. Renown należał od schyłku czerwca 1858 do Eskadry Kanału (od 7 do 10.08.1858 jako flagowiec kontradm. Fremantle, kiedy eskadra gromadziła się na Spithead), a w maju 1859 został wysłany na Morze Śródziemne (3.05 dotarł do Gibraltaru). Wycofany do rezerwy w Plymouth 25.09.1861.
Sprzedany 24.03.1870 marynarce Konfederacji Północnych Niemiec (w praktyce Prusakom). Bez zmiany nazwy (!) pełnił w Niemczech funkcję okrętu treningowego artylerzystów do 1881 czy do początku lat 1890-tych. W czasie wojny z Francją 1870/1871 pozostawał we Friedrichsort. Rozebrano go w 1892.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak · Wysłany: Nie 18:22, 30 Mar 2014 Temat postu:

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu REVENGE (1859).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.