www.timberships.fora.pl

kgerlach

2-działowa jednostka typu shallop, scharakteryzowanego przeze mnie przy omawianiu okrętu Deptford z 1652, praktycznie bezpokładowa szalupa. Znajdowała się w służbie w 1648, nie wspominana już po 1652.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu SPY (1644).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

kgerlach

Kolejna jednostka typu shallop, bezpokładowa szalupa. Znajdowała się w służbie w 1649, niewspominana już po 1652.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu COVENTRY (zdobyty 1658).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

kgerlach

Hiszpański żaglowiec San Miguel, zdobyty przez Anglików w 1658 koło Jamajki i wcielony do angielskiej floty pod nazwą Coventry, jako 26-działowy okręt 5 rangi. Długość stępki 68’0”, szerokość 23’0”, głębokość 9’6”, zanurzenie 11’0”, tonaż 191 ton. Załoga: 70-110. Uzbrojenie: 20-26 dział. W aktywnej służbie pod angielską banderą od 1658 na Jamajce. Walczył w Europie w 1665, wyprawiony znów do Indii Zachodnich w 1666. Wziął udział w ekspedycji z Jamajki, którą wysłano dla odbicia wyspy St. Christopher; był jednym z czterech okrętów, które zaatakowały 6 francuskich żaglowców kotwiczących koło Todos los Santos (wysepki przy Gwadelupie); jeden z zaatakowanych został spalony, a drugi się poddał – dowódca Coventry zakotwiczył z pryzem. Silny prąd i burzące się morze uniemożliwiły im 25.07.1666 odejście od brzegu i ostatecznie, gdy liny kotwiczne się zerwały, Coventry wylądował na brzegu. Załoga musiała poddać okręt 8.08.1666 zbliżającym się Francuzom. We flocie francuskiej używany pod nazwą Armes d’Angleterre, ale jeszcze w tym samym roku przekazany francuskiej Kompanii Zachodnioindyjskiej. Uzbrojony w 24 działa, ostatni raz wspominany w maju 1667 na Martynice. Prawdopodobnie zniszczony w lipcu 1667 podczas walki z Anglikami o Saint-Pierre na Martynice.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu LILY (1672).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

kgerlach

W tym samym roku (1672) weszły do służby dwa okręty o nazwie Lily (Lilly) i oba służyły dokładnie do 1674. Colledge nie wiedział nic o pierwszym i pomylił datę zatonięcia drugiego.
1) Jeden z wielkiej gromady przechwyconych i nabytych w 1672 przez Royal Navy holenderskich żaglowców rybackich typu „dogger” o długości stępki 45’0”, szerokości 17’6”, głębokości 8’6” i tonażu 73 ton. Załoga: 18-30. Uzbrojenie: 6-8 dział. Ten został wprowadzony do służby pod angielską banderą 21.02.1673. Sprzedano go w maju 1674.
2) Jeden z siedemnastu „podwójnych shallop wg francuskiej maniery”, czyli dwumasztowych slupów wiosłowo-żaglowych z ożaglowaniem rejowym, zbudowanych w królewskich stoczniach w latach 1672-1673. Lilly powstał w Deptford, zwodowano go w 1672. Miał długość stępki 52’0”, szerokość 14’6”, głębokość 5’6”, zanurzenie 5’0” i tonaż 58 ton. Załoga: 12-23. Uzbrojenie: 6 dział. Zatonął 31.03.1674.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu SWALLOW (1672).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

kgerlach

Jeden z siedemnastu „podwójnych shallop wg francuskiej maniery” zbudowanych w królewskich stoczniach w latach 1672-1673, omówionych przeze mnie przy okazji slupa Lilly z 1672. Swallow powstał także w Deptford, zwodowano go również w 1672. Miał długość stępki 50’, szerokość 16’, głębokość 6’, zanurzenie 5’0” i tonaż 68 ton. Załoga: 15-25. Uzbrojenie: 2 działa. Zatonął na morzu w 1673, przed 14 lutego.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętów DOVE (1672).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

kgerlach

W tym samym roku (1672) pojawiły się w Royal Navy dwa okręty o nazwie Dove. Colledge wiedział i napisał o obu, ale Pan nie wyszczególnił, który z nich Pana interesuje.
1) Jeden z wielkiej gromady przechwyconych i nabytych w 1672 przez Royal Navy holenderskich żaglowców rybackich typu „dogger” o długości stępki 45’0”, szerokości 17’6”, głębokości 8’6” i tonażu 73 ton. Załoga: 18-30. Uzbrojenie: 6-8 dział. Tego wprowadzono do służby pod angielską banderą 13.05.1673. Podczas rejsu do Szkocji w lutym 1674 został zepchnięty przez wiatr i fale na brzeg w pobliżu Boulmer (Northumberland) i rozbity 24.02.1674.
2) Jeden z siedemnastu „podwójnych shallop wg francuskiej maniery”, czyli dwumasztowych slupów wiosłowo-żaglowych z ożaglowaniem rejowym, zbudowanych w królewskich stoczniach w latach 1672-1673. Dove powstał w Deptford, zwodowano go w 1672. Miał długość stępki 40’0”, szerokość 9’10”, głębokość 4’0”, zanurzenie 4’0” i tonaż 19 ton. Załoga tej łódeczki liczyła 10 osób. Uzbrojenie: 4 działa. W aktywnej służbie od 3.07.1672. Sprzedany w grudniu 1683 jako „bezużyteczny”.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak

Witam, dziękuję za odpowiedź, obydwa są interesujące Smile

.
Panie Krzysztofie, fregata 5 klasy DAEDALUS (1826) ukończona została jako okręt 6 klasy, jakie były przeróbki w stosunku do oryginału, jak ją sklasyfikowano ostatecznie i jakie niosła wtedy uzbrojenie ?
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

kgerlach

Kiedy w 1844 Daedalus została oficjalnie „obcięta” z 46-działowej (w chwili wodowania) czy 42-działowej (w 1839) jednostki 5 rangi do 20-działowej jednostki 6 rangi, w Royal Navy zadomowiła się w końcu nazwa „korweta”, i tak też określano ten żaglowiec, aczkolwiek całkiem oficjalnie chodziło właśnie o okręt 6 rangi. Klasę korwet już absolutnie regulaminową wprowadzono dopiero w 1862.
W epoce żaglowej termin „obcinanie” („strzyżenie”) okrętu klasy wyższej do niższej był szalenie pojemny. Mógł oznaczać kompletną przebudowę ze zdjęciem jednego całego pokładu, mógł opisywać usunięcie paru dział bez żadnej zmiany konstrukcyjnej, a nawet mogło to być tylko przeklasyfikowanie urzędowe, bez kiwnięcia palcem (poza skrybą) przez nikogo. Nie mam planów tej jednostki po zmianie miejsca w hierarchii, ale sądząc po innych jej ilustracjach chodziło zapewne o mniej więcej taką przebudowę, jakiej poddana została w 1845 bliźniacza Trincomalee. Zatem prawie nie zmieniono jej wymiarów, nie obcięto pokładu rufowego ani dziobowego, tylko zdjęto z nich większość uzbrojenia, a w głównej baterii zmieniono aranżację furt, też z redukcją ich liczby (jako 42-działowa fregata Daedalus niosła na pokładzie głównym 28 dział, a jako korweta – zaledwie 18). Między listopadem 1844 (oficjalna data końca modernizacji) a lipcem 1848 (data wykazu artylerii) straciła jedną armatę – nie wiem czy faktycznie kiedykolwiek ją miała, czy tylko na papierze, ale w każdym razie była odtąd 19-działowym okrętem 6 rangi.
Jej uzbrojenie obejmowało: na pokładzie głównym 6 haubicznych dział 8-calowych (o masie 52 cetnary każde, długich na 8 stóp) oraz 12 dział 32-funtowych (o masie 50 cetnarów każde, długich na 9 stóp); na pokładzie odkrytym (rufowym) pozostało teraz tylko 1 działo 56-funtowe (o masie 87 cetnarów i długości 10 stóp). Do tego można dodać (nieuwzględniane przy klasyfikowaniu okrętu) wyposażenie artyleryjskie łodzi pokładowych: dwie brązowe haubice 12-funtowe o masie 6 cetnarów każda oraz jedno lekkie działko 6-funtowe.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak

Witam, dziękuję za odpowiedź.
No właśnie, jeszcze AMPHITRITE (1816) i TRINCOMALEE (1817). Ich ukończenie zabrało trochę czasu i też ostatecznie wylądowały w 6 klasie. Jak to wyglądało w ich przypadku (chodzi o uzbrojenie).
Pozdrawiam, Krzysztof Nowak.

kgerlach

Amphitrite i Trincomalee należały do typu Leda, więc kiedy je zamawiano (odpowiednio 21.10.1812 i 30.10.1812) oraz kiedy kładziono pod nie stępki (08.1814 i 04.1816) były 38-działowymi okrętami 5 rangi (fregatami). Amphitrite jeszcze zwodowano jako taką 14.04.1816, ale na skutek zmian systemu klasyfikacji od początku 1817 obie stały się fregatami 46-działowymi, bez najmniejszej przebudowy. Trincomalee formalnie przy wodowaniu 12.10.1817 była już „46-działowa”. Po przybyciu do Anglii obie natychmiast odstawiono w Portsmouth do rezerwy (odpowiednio 22.12.1816 i 3.04.1819), więc nie tyle ich ukończenie zajęło dużo czasu, co po prostu wcale nie było realizowane. Unowocześnianie artylerii w marynarce spowodowało, że w 1839 klasyfikowano je jako fregaty 42-działowe (ze szczegółowo rozpisanym uzbrojeniem), chociaż w ich przypadku nie miało to oczywiście żadnego praktycznego znaczenia. Dopiero w 1845 zdecydowano się wprowadzić je do służby. Po kilkudziesięciu latach stania na sznurku ani już nie nadawały się do niesienia przewidzianego dla nich kiedyś uzbrojenia, ani nie miało to najmniejszego sensu, ponieważ tamte armaty stały się tymczasem całkowicie przestarzałe. Obie zatem „ostrzyżono” do okrętów 6 rangi, korwet 26-działowych (Amphitrite w okresie 1845-1846, Trincomalee w 1845), z rzeczywistą przebudową koncentrującą się na dziobie, rufie oraz na redukcji liczby furt w bateriach (co oczywiście dawało też inne ich odstępy od siebie).
Uzbrojenie obu korwet przedstawiało się następująco: na pokładzie głównym 6 haubicznych dział 8-calowych (o masie 65 cetnarów każde, długich na 9 stóp) oraz 12 dział 32-funtowych (o masie 50 cetnarów każde); na pokładach odkrytych (rufowym i dziobowym) 2 działa 56-funtowe (o masie 85 cetnarów każde) i 6 bardzo lekkich dział 32-funtowych (o masie 25 cetnarów każde i długości 6 stóp).
W lipcu 1848 przynajmniej na Trincomalee liczba dział znów była mniejsza, wynosiła tylko 24 sztuki: na pokładzie głównym 10 haubicznych dział 8-calowych (o masie 65 cetnary każde, długich na 9 stóp) oraz 8 dział 32-funtowych (o masie 56 cetnarów każde, długich na 9,5 stopy); na pokładach odkrytych (rufowym i dziobowym) 2 działa 56-funtowe (o masie 87 cetnarów każde i długości 10 stóp) oraz 4 działa 32-funtowe (o masie 25 cetnarów każde i długości 6 stóp).
Do tego można dodać, jak przy Daedalus, wyposażenie artyleryjskie łodzi pokładowych (nieuwzględniane przy klasyfikowaniu okrętu): dwie brązowe haubice 12-funtowe o masie 6 cetnarów każda oraz jedno lekkie działko 6-funtowe.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach