www.timberships.fora.pl

knowak

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu WINCHESTER (1822).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

kgerlach

Drewniana fregata żaglowa (okręt 4 rangi) typu Southampton.
Zamówiona 23.05.1816 w Woolwich, zaczęta w listopadzie 1818, zwodowana 21.06.1822, ukończona 16.09.1822. Dane jak Southampton. Załoga i uzbrojenie jak Southampton oraz Portland. Na początku od razu odstawiona do rezerwy. Od października 1829 do grudnia 1830 dowodził nią kmdr Charles John Austen; pełniła rolę jednostki flagowej wiceadm. Edwarda Griffitha Colpoysa w eskadrze Ameryki Północnej i Indii Zachodnich. Wyruszyła do Indii Zachodnich z Portsmouth 14.02.1830, operowała w rejonie Jamajki. W grudniu 1830 Austen uległ ciężkiemu wypadkowi i musiał zdać komendę. Od 18.05.1831 fregatą dowodził kmdr William Paget. Nadal pozostawała jednostką flagową wiceadm. Edwarda Griffitha Colpoysa w eskadrze Ameryki Północnej i Indii Zachodnich. W 1831 dokonywała rejsów między Jamajką, Portsmouth, Halifaxem. Austen objął 24.09.1832 dowództwo innego okrętu. W październiku 1832 Winchester przeszła z Halifaxu na Bermudy. Griffith Colpoys zmarł 9.11.1832. Fregata przewiozła wojsko z Bermudów na Jamajkę i 21.04.1833 wyruszyła w rejs powrotny do Anglii. Dotarła na Spithead 24.05.1833, a 12.06.1833 została wycofana do rezerwy w Chatham. Od 4.06.1834 do czerwca 1838 dowodził nią kmdr Edward Sparshott, skierowany do Indii Wschodnich. Wyszła z Portsmouth 25.10.1834 drogą przez Maderę i Przylądek Dobrej Nadziei. Zawinęła do Bombaju około grudnia 1834. W 1837 pełniła rolę jednostki flagowej kontradm. Maitlanda w Indiach Wschodnich. Odesłana do Anglii w 1838, wycofana do rezerwy w czerwcu 1838. Od 18.03.1839 do 18.08.1841 dowodził nią kmdr John Parker. Została przydzielona do Eskadry Ameryki Północnej i Indii Zachodnich, gdzie była jednostką flagową wiceadm. Harveya. Wyszła ze Spithead do Halifaxu w lipcu 1839. Zimę 1839/1840 spędziła na Bermudach i w rejonie Jamajki, by w czerwcu 1840 wrócić do Halifaxu. Od sierpnia do października 1840 pływała do Quebeku, w połowie października 1840 wyruszyła na Bermudy i do Indii Zachodnich. W połowie czerwca 1841 zawinęła do Halifaxu. W sierpniu 1841 komendę nad fregatą przejął kmdr Thomas Wren Carter, służący w tej samej eskadrze. Zdał dowództwo 4.03.1842 po powrocie do Anglii. Od 7.03.1842 do 1846 kapitanem Winchester był kmdr Charles Eden. Fregatę przydzielono do eskadry Przylądka Dobrej Nadziei, gdzie pełniła rolę okrętu flagowego kontradm. Percy. W luty/marcu 1846 została zastąpiona w tej roli przez inną fregatę i wróciła do Anglii, gdzie wycofano ją do rezerwy w Portsmouth. Od 16.03.1852 dowodził nią kmdr Granville Gower Loch. Wysłana do Indii Wschodnich, była tam flagowcem kontradm. Pellewa. W 1852 walczyła w drugiej wojnie birmańskiej. W 1853 zwalczała na tych wodach piratów. Od 29.04.1854 jej dowódcą był kmdr Thomas Wilson, a nowym admirałem, który podniósł na niej swą flagę – kontradm. Stirling. We wrześniu 1854 eskadra Stirlinga odwiedziła Nagasaki, które opuściła 20.10.1854. Winchester walczyła w drugiej wojnie opiumowej. W listopadzie 1854 niszczyła dżonki chińskie na rzece Macao, w zatoce Tymmon, w pobliżu Tyloo i w zatoce Coulan. W 1855 i 1856 podczas wojny krymskiej operowała na wodach japońskich i koreańskich oraz u pn. wsch. wybrzeży Rosji. Była teraz flagowcem kontradm. Seymoura. W październiku 1856, wciąż dowodzona przez Wilsona, uczestniczyła w walkach na rzece Kanton. Wyruszyła z Hongkongu do Anglii 13.12.1856. Wycofano ją do rezerwy w Chatham. Od listopada 1861 okręt treningowy w Liverpoolu, przemianowana 28.08.1861 na Conway. Przemianowana 1.09.1876 na Mount Edgcombe i przekazana organizacji Devon & Cornwall Training Ship Society z Devonport. Sprzedana 8.04.1921.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu LANCASTER (1823).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

kgerlach

Drewniana fregata żaglowa (okręt 4 rangi) typu Southampton.
Zamówiona 23.05.1816 w Plymouth, zaczęta 18.07.1818, zwodowana 23.08.1823, ukończona 8.10.1823. Dane jak Southampton. Od razu odstawiona do rezerwy i nigdy nie wprowadzona do aktywnej służby. Przez cały okres istnienia stała w Plymouth/Devonport. W latach 1824-1832 wynajmowana spółce West India Dock Co. W czerwcu 1847 wyposażona w Plymouth do pełnienia w Liverpoolu roli okrętu szpitalnego, ale nie użyta w tym charakterze, wycofana ponownie do rezerwy w sierpniu 1847. Sprzedana firmie Marshall z Plymouth 17.02.1864 na rozbiórkę.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu CHICHESTER (1843).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

kgerlach

Drewniana fregata żaglowa (okręt 4 rangi) typu Southampton.
Zamówiona 23.07.1817 w Woolwich, zaczęta w lipcu 1827, zwodowana 12.07.1843, ukończona 23.02.1844. Dane jak Southampton, chociaż od 1860 klasyfikowana jako 50-działowa. Od razu odstawiona do rezerwy w Sheerness i nigdy nie wprowadzona do aktywnej służby. W 1866 wyposażona jako okręt treningowy Towarzystwu Narodowych Schronisk (Przytułków) w Greenhithe. Pełniła na Tamizie funkcję okrętu treningowego dla najbiedniejszych chłopców jeszcze w 1879. Sprzedana firmie Castle w maju 1889 na rozbiórkę.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu WORCESTER (1843).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

kgerlach

Drewniana fregata żaglowa (okręt 4 rangi) typu Southampton.
Zamówiona 21.07.1818 w Deptford, zaczęta w grudniu 1820, zwodowana 10.10.1843. Ukończona w listopadzie 1843 w Sheerness od razu z przeznaczeniem do rezerwy. Dane jak Southampton. Nigdy nie wprowadzona do aktywnej służby, stała bezczynnie w Sheerness. W 1862 wypożyczona jako okręt treningowy w Greenhithe. W 1879 znajdowała się w Chatham. Sprzedana firmie Castle w sierpniu 1885 na rozbiórkę w Charlton.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu VENUS (1820).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

kgerlach

Drewniana fregata żaglowa, 46-działowa. Jedna z pierwszych jednostek bardzo długiego typu (23 fregaty), powstałego jako kontynuacja typu Leda (16 jednostek) z okresu wojen napoleońskich, stworzonego z kolei w 1794 r. przez konstruktora Johna Henslowa w oparciu o linie francuskiej fregaty Hébé (projektant Jacques-Noël Sané), zdobytej w 1782 r. Teraz plany gruntownie przerobiono, by włączyć „okrągłą rufę” Seppingsa i jego nowoczesny system wiązań dający oszczędność drogich krzywulców. Dane projektowe: długość 151’9”, szerokość 40’3”, głębokość 12’9”, tonaż 1077 ton. Załoga: 315 ludzi. Pierwsze 6 jednostek (w tym Venus) zamówiono jeszcze jako fregaty 38-działowe. Zgodnie z nowym system klasyfikacji od lutego 1817 nazywano je 46-działowymi. Uzbrojenie: na pokładzie głównym 28 dział 18-funtowych (o masie 38 cetnarów, długości 8’0”); na pokładzie rufowym 14 karonad 32-funtowych (o masie 17 cetnarów, długości 4’0”); na pokładzie dziobowym 2 działa 9-funtowe (o masie 26 cetnarów, długości 7’6”) i 2 karonady 32-funtowe (o masie 17 cetnarów, długości 4’0”). Formalnie w 1839 r. fregaty tego typu przeklasyfikowano na 42-działowe. Odtąd ich uzbrojenie obejmowało (przynajmniej nominalnie): na pokładzie głównym 2 haubiczne działa 8-calowe (o masie 50 cetnarów i długości 7’0”) oraz 26 dział 32-funtowych (o masie 39 cetnarów, długości 7’6”); na spardeku 10 karonad 32-funtowych (o masie 17 cetnarów, długości 4’0”) oraz 4 działa 32-funtowe (o masie 39 cetnarów, długości 7’6”); nominalna załoga liczyła 319 ludzi. Od lipca 1848 ich uzbrojenie obejmowało (raczej wyłącznie nominalnie): na pokładzie głównym 2 haubiczne działa 8-calowe (o masie 52 cetnarów i długości 8’0”) oraz 22 działa 32-funtowe (o masie 39 cetnarów, długości 7’6”); na spardeku 10 karonad 32-funtowych (o masie 17 cetnarów, długości 4’0”), 4 działa 32-funowe (o masie 45 cetnarów, długości 8’6”) oraz 4 działa 32-funtowe (o masie 39 cetnarów, długości 7’6”); nominalna załoga liczyła 310 ludzi.
Venus zamówiono w Deptford 1.05.1816, zaczęto w marcu 1817, zwodowano 10.08.1820 i ukończono 27.04.1821 od razu do rezerwy. Stała sobie najpierw w Sheerness, potem w Chatham. Od 1848 do 1862 lub 1863 była wypożyczona Stowarzyszeniu Morskiemu z Woolwich jako okręt treningowy. Sprzedana firmie Castle & Beech 7.10.1864 na rozbiórkę, zakończoną w Charlton 24.02.1865.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu HAMADRYAD (1823).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

kgerlach

Drewniana fregata żaglowa, 46-działowa, typu Venus.
Hamadryad zamówiono w Pembroke 25.04.1817, zaczęto we wrześniu 1819, zwodowano 25.07.1823. Ukończono ją w Plymouth 23.08.1823, od razu z przeznaczeniem do rezerwy. Do 1866 stała sobie w Plymouth/Devonport. W kwietniu 1866 przekształcona w szpital dla marynarzy w Cardiff. Pełniła tę rolę co najmniej jeszcze w 1890. Sprzedana 11.07.1905.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu FOX (1829).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

kgerlach

Drewniana fregata żaglowa, 46- i 42-działowa, typu Venus, potem fregata śrubowo-żaglowa i w końcu śrubowo-żaglowy transportowiec.
Fox zamówiono w Portsmouth 23.07.1817, zaczęto w czerwcu 1821, zwodowano 17.08.1829. Długo stała nieukończona w Portsmouth. Między majem a lipcem 1843 fregatę przedłużono w partii dziobowej dla nadania lepszych linii kadłuba. Od 1843 do 5.08.1848 dowodził nią kmdr Henry Martin Blackwood, początkowo stacjonujący w Tarbert nad ujściem rzeki Shannon na zachodnim wybrzeżu Irlandii. W lipcu 1844 wysłano jednostkę do Indii Wschodnich. Tam Blackwood pełnił obowiązki komodora. Fox wycofano do rezerwy w Portsmouth 5.08.1848. Od 17.07.1850 do 27.09.1852 dowodził nią kmdr George Robert Lambert, wysłany do Indii Wschodnich, gdzie przejął obowiązki komodora. Fregata walczyła bardzo aktywnie w drugiej wojnie birmańskiej 1852-1853. Od 27.09.1852 jej bezpośrednie dowództwo sprawował kmdr John Walter Tarleton, gdyż Lambert (który na Fox pozostał) awansował na komodora 1 klasy. Tarleton odprowadził jednostkę do Portsmouth, gdzie została wycofana do rezerwy 22.05.1854. Zdecydowano się przebudować ją na fregatę śrubowo-żaglową. Roboty zaczęto w Portsmouth we wrześniu 1855. Nowe wymiary jednostki wynosiły: długość 159’4”, szerokość 40’4”, głębokość 12’9”, tonaż 1131 ton, wyporność 1780 ton. Jednak w trakcie przebudowy postanowiono zmienić fregatę w transportowiec. Wyszedł z doku 18.03.1856. Ukończono go dopiero w marcu 1862. Nie miał uzbrojenia. Dostał 2-cylindrowy, poziomy silnik firmy Miller, Ravenhill & Salkeld, o średnicy cylindrów 45”, skoku tłoków 24”, o mocy nominalnej 200 koni i mocy indykowanej 741 koni lub 764 konie, który napędzając pojedynczą śrubę pozwalał na uzyskiwanie prędkości 9,3 węzła. Okrętem od 22.02.1862 do 5.12.1864 dowodził master commander Thomas C. Pullen. Od 5.12.1864 do 8.12.1868 kapitanem transportowca był staff-commander Henry Augustus Moriarty. Od 8.12.1867 do 18.05.1868 dowodził okrętem staff-commander William S. Luke, a od 18.05 do 17.10.1868 – staff-commander Robert Barrie Batt. Następnym dowódcą był od 17.10.1868 do 25.09.1874 staff-commander John Hillary Allard. Transportowiec pozostawał potem w rezerwie do 7.09.1877, kiedy komendę objął staff-commander Henry D. Sarratt. Po raz ostatni wycofano okręt do rezerwy 11.11.1879. Rozebrano go w Devonport w marcu 1882.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu SERINGAPATAM (1819).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.