Forum www.timberships.fora.pl Strona Główna www.timberships.fora.pl
Forum autorskie plus dyskusyjne na temat konstrukcji, wyposażenia oraz historii statków i okrętów drewnianych
 
 FAQFAQ   SzukajSzukaj   UżytkownicyUżytkownicy   GrupyGrupy   GalerieGalerie   RejestracjaRejestracja 
 ProfilProfil   Zaloguj się, by sprawdzić wiadomościZaloguj się, by sprawdzić wiadomości   ZalogujZaloguj 

Okręty Royal Navy
Idź do strony Poprzedni  1, 2, 3 ... 98, 99, 100 ... 217, 218, 219  Następny
 
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum www.timberships.fora.pl Strona Główna -> Okręty wiosłowe, żaglowe i parowo-żaglowe / Pytania, odpowiedzi, polemiki
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
kgerlach
Administrator



Dołączył: 20 Lip 2010
Posty: 6178
Przeczytał: 2 tematy


PostWysłany: Czw 20:20, 18 Paź 2012    Temat postu:

Ależ ja nie sugeruję, by nie interesować się małymi Wink , tylko na skutek tradycji obawiałem się, że niepotrzebnie podaję dane fregaty, a tymczasem Pan wzruszy (elektronicznie) ramionami i stwierdzi, że miało być o jakimś bączku czy czymś w tym rodzaju, na który Pan natrafił, a akurat ja o nim nie mam zielonego pojęcia!
Co do typu Pallas, to faktycznie chodzi o różnice między danymi projektowymi (takimi, jakie Pan przytoczył), a rzeczywistymi, które ja podałem przy Unicorn. Zmiana załogi (dla wszystkich trzech) z 257 na 254 osoby została zarządzona 20.06.1796. O dodaniu czterech karonad 32-funtowych na pokładzie rufowym i dwóch na dziobowym mówiły dla Stag rozkazy z 26 i 31 lipca 1794 (pierwszy dotyczył karonad na pokładzie rufowym, drugi - karonad na pokładzie dziobowym), a dla Unicorn – z 26 sierpnia 1794. Oznacza to, że najprawdopodobniej ani jedna, ani druga nigdy nie pływały bez karonad (czyli z uzbrojeniem projektowanym), ponieważ obie ukończono już po tych datach, ale rozkazy nie zawsze wykonywano i nie zawsze natychmiast, więc jakiś tam ślad możliwości istnieje. Z kolei na Pallas nigdy karonad nie dodano i zawsze pływała z uzbrojeniem projektowanym, jeśli chodzi o wagomiary. O zamianie modelu 9-stopowego na 8-stopowy osiemnastofuntówek z pokładu głównego dla Unicorn już pisałem, dla Stag wydano nowe armaty we wrześniu 1796, a dla Pallas – w sierpniu 1797. Dla Stag zmiany w uzbrojeniu na tym się nie skończyły: 2 marca 1798 zarządzono, aby dotychczasowe karonady 32-funtowe zastąpić nowymi (trochę dłuższymi) karonadami 24-funtowymi nowego modelu.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
knowak




Dołączył: 12 Sie 2010
Posty: 1598
Przeczytał: 1 temat

Skąd: Częstochowa

PostWysłany: Pią 17:14, 19 Paź 2012    Temat postu:

Witam, dziękuję za odpowiedź, brytyjskie fregaty są bardzo ciekawe Smile niemniej te malutkie również
Bardzo proszę o opis losów i przezbrojeń fregaty BEAULIEU (1791).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
kgerlach
Administrator



Dołączył: 20 Lip 2010
Posty: 6178
Przeczytał: 2 tematy


PostWysłany: Pią 19:54, 19 Paź 2012    Temat postu:

Beaulieu po kupieniu przez Royal Navy 16.06.1790, zwodowaniu w Bucklers Hard 4.05.1791 i ukończeniu w Portsmouth do 31.05.1791, pozostawała w rezerwie. Wprowadzono ją do aktywnej służby w styczniu 1793. Miała wówczas 280 ludzi załogi, a jej uzbrojenie składało się z 28 dział 18-funtowych (o długości 9 stóp) na pokładzie głównym, 8 dział 9-funtowych (o długości 7 stóp) na pokładzie rufowym i 4 dział 9-funtowych (o długości 7,5 stopy) na pokładzie dziobowym. Zanim pod koniec kwietnia popłynęła na Wyspy Podwietrzne, rozkaz Admiralicji z 20.02.1793 polecał dostawić na pokładzie głównym 2 karonady 32-funtowe, a na pokładzie rufowym 6 karonad 18-funtowych. W okresie 1793-1794 należała w Indiach Zachodnich do floty wiceadm. Jervisa i uczestniczyła w atakach na francuskich wyspy (Martynika, Gwadelupa). Wg regulacji z 1794 jej załogę obniżono do 274 osób. Fregata pozostała w Indiach Zachodnich do jesieni 1796, chwytając liczne francuskie okręty wojenne i korsarskie. Po przeglądzie w Plymouth od grudnia 1796 do lutego 1797 (podczas którego karonady starego modelu zastąpiono nowymi i prawdopodobnie usunięto te z pokładu głównego), Beaulieu została włączona do eskadry Morza Północnego. Uczestniczyła w bitwie pod Kamperduin 11.10.1797. W 1798 operowała w składzie eskadry Strachana na wodach kanału La Manche, w czerwcu 1799 pożeglowała na Morze Śródziemne. W okresie 1800-1801 należała do Floty Kanału. Od kwietnia 1802 do kwietnia 1804 (okres po zawarciu pokoju w Amiens) pozostawała w rezerwie, w czerwcu 1804 wysłano ją na wody Wysp Podwietrznych. Rozbiórkę tej jednostki rozpoczęto 3.06.1806 w Deptford.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
knowak




Dołączył: 12 Sie 2010
Posty: 1598
Przeczytał: 1 temat

Skąd: Częstochowa

PostWysłany: Sob 17:53, 20 Paź 2012    Temat postu:

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu DELAWARE (zdobyty 1777)
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
kgerlach
Administrator



Dołączył: 20 Lip 2010
Posty: 6178
Przeczytał: 2 tematy


PostWysłany: Sob 19:56, 20 Paź 2012    Temat postu:

Okręt o złożonej historii. Jedna z trzynastu fregat, których budowę autoryzował Kongres amerykański 13.12.1775. Zbudowany w latach 1776-1777 przez Warwicka Coatesa w Southwark w Filadelfii, prawdopodobnie wg planów Humphreysa, zwodowany 12.07.1776, ukończony w 1777 (około marca). Wymiary amerykańskie: 119’0”/117’10” x 32’10” x 9’8”, tonaż 563 tony. Formalnie była to fregata 24-działowa. Uzbrojenie: 22 działa 12-f i 6 dział 6-f. W lecie 1777 brał udział w obronie Filadelfii przed Brytyjczykami. Oddany pod dowództwo Charlesa Alexandra, działającego pod komendą komodora Johna Hazelwooda ze stanowej marynarki Pensylwanii, poszedł pod koniec września 1777 w dół rzeki Delaware wraz z korwetą stanową Montgomery, aby zaatakować brytyjskie baterie. Zakotwiczył 500 jardów od dział, ale podczas odpływu utkwił na dnie, został wzięty na cel przez angielskich artylerzystów i musiał się poddać brytyjskiej armii 27.09.1777. Wcielony do służby pod brytyjską banderą 23.11.1777 bez zmiany nazwy, jako uzbrojony statek. Wymiary angielskie: 117’0,5” x 32’10,5” x 9’8,5”, tonaż 564 tony. Na rozkaz głównodowodzącego Royal Navy w tym rejonie, lorda Howe’a, przeklasyfikowany 23.04.1778 na 28-działową fregatę 6 rangi. Załoga: 200. Uzbrojenie: 28 x 9-f. Kupiony dla marynarki 10.09.1778 i zarejestrowany 22.12.1778. Działał na wodach amerykańskich, początkowo uczestnicząc w operacjach w górze rzeki Delaware (zdobycie Filadelfii), 9.03.1779 brał udział w przechwyceniu 20-działowego okrętu Oliver Cromwell z marynarki stanu Connecticut. Przybył do Deptford w lutym 1781. Po przeglądzie w marcu 1781 wycofany tam do rezerwy i sprzedany na miejscu 14.04.1783 za kwotę wynoszącą 9 procent ceny zakupu. Kupiła go Mary Hayley, angielska wdowa mieszkająca w Bostonie, i przemianowała na United States. Zatrudniła żaglowiec do połowu wielorybów, fok i przewozu towarów. Operował na rozległych morzach, zawijał nawet na Falklandy, gdzie w 1787 został sprzedany francuskiemu armatorowi, który przemianował go na Dauphin i w lipcu 1787 doprowadził do Dunkierki. Tu w sierpniu 1787 François Rotch ponownie wyposażył statek (zarejestrowany jako 695-tonowy) do połowu wielorybów. Odnotowano jego zawinięcia do Lorient (1792), New Bedford (1792), Brazylii, zatoki Delagoa, Zatoki Św. Wawrzyńca, Ile de France, Nantucket (listopad 1793). W listopadzie 1793 pod banderą amerykańską, w 1794 znów w Dunkierce. Ponownie sprzedany w 1794 na aukcji w Charleston (Południowa Karolina), gdzie kupił go francuski kapitan korsarski Jean Bouteille. Brytyjscy urzędnicy konsularni próbowali zapobiec wyjściu okrętu z portu w neutralnych Stanach Zjednoczonych, ale na próżno. Nowy właściciel wyposażył go jak jednostkę bojową, a usuwając boczne galerie, zmieniając aranżację pokładu i malując na czarno, upodobnił do brytyjskich statków handlowych, aby móc łatwo wdzierać się w ich konwoje. Nie zdołał jednak zadać Brytyjczykom żadnych strat, bowiem po wyjściu z Charlestonu w 1795 wszelki ślad po tym żaglowcu zaginął. Prawdopodobnie zatonął w sztormie w Indiach Zachodnich.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach


Ostatnio zmieniony przez kgerlach dnia Sob 19:57, 20 Paź 2012, w całości zmieniany 1 raz
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
knowak




Dołączył: 12 Sie 2010
Posty: 1598
Przeczytał: 1 temat

Skąd: Częstochowa

PostWysłany: Nie 17:35, 21 Paź 2012    Temat postu:

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis losów fregaty LIVELY (1804)
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
kgerlach
Administrator



Dołączył: 20 Lip 2010
Posty: 6178
Przeczytał: 2 tematy


PostWysłany: Nie 18:29, 21 Paź 2012    Temat postu:

Zwodowana w Woolwich 23.07.1804, ukończona 27.08.1804, wprowadzona od razu do aktywnej służby. Należała do eskadry czterech fregat pod komodorem Moore’m wyprawionych dla przechwycenia hiszpańskich fregat ze skarbem z Montevideo, czego dokonano po bitwie na wschód od Kadyksu 5.10.1804. Lively walczyła z hiszpańskim 74-działowcem Glorioso pod Kadyksem 29.05.1805. Eskortowała konwój z wojskiem gen. Craiga desantowanym w Neapolu w marcu 1806. W czerwcu 1808 wysłana na wody portugalskie, w czerwcu 1810 znów pożeglowała na Morze Śródziemne. W sierpniu 1810 eskortowała konwój zmierzający na Maltę – wieczorem 9.08.1810 dostrzeżono wysepkę Gozo i ustalono taki kurs, by podejść do La Valetty na odległość 3 mil. Zamierzano w nocy stanąć w dryfie i wejść do portu następnego ranka. O drugiej nad ranem nawigator zbliżył fregatę do lądu bardziej niż miał nakazane i nie poinformował o tym kapitana. Silny prąd spychał żaglowiec stale ku brzegowi, aż pokazały się fale przyboju. Pomimo próby zwrotu przez sztag okręt utkwił silnie na mieliźnie, załodze nakazano zejść na ląd. Rankiem okazało się, że fregata znajduje się w zatoce Św. Pawła, blisko przylądka Coura, dokładnie otoczona skałami. Przy pomocy pracowników stoczniowych do końca września zabrano z niej wszystko, co się nadawało do użytku, ale sama Lively została stracona.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
knowak




Dołączył: 12 Sie 2010
Posty: 1598
Przeczytał: 1 temat

Skąd: Częstochowa

PostWysłany: Śro 17:35, 24 Paź 2012    Temat postu:

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów fregaty HORATIO (1807) z uwzględnieniem późniejszych przebudów.
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
kgerlach
Administrator



Dołączył: 20 Lip 2010
Posty: 6178
Przeczytał: 2 tematy


PostWysłany: Śro 19:37, 24 Paź 2012    Temat postu:

Fregata 38-działowa typu Lively, zbudowana przez George’a Parsonsa w Bursledon, zwodowana 23.04.1807, ukończona do 4.08.1807 w Portsmouth. Ostatecznie miała wymiary: 154’3” x 39’8,5” x 13’7”, zanurzenie przód/tył 10’6”/15’1”, tonaż 1090 ton. Załoga: 284. Uzbrojenie: na pokładzie głównym 28 dział 18-f, na pokładzie rufowym 6 dział 9-f i 10 karonad 32-f, na pokładzie dziobowym 2 działa 9-f i 2 karonady 32-f. Od razu po ukończeniu (formalnie nawet przed) wprowadzona do aktywnej służby; we wrześniu 1807 pożeglowała z konwojem do Halifaxu. Uczestniczyła w zdobyciu wielkiej fregaty francuskiej na wodach Ameryki Północnej 10.02.1809, zdobyła francuską fluitę 21.02.1810 koło Madery, eskortowała konwój wschodnioindyjski w kwietniu 1810, zdobyła małe jednostki duńskie u wybrzeży Norwegii w sierpniu 1813. Od stycznia 1813 na jednostkach tego typu podniesiono liczebność załogi do 320 osób. Od 1814 do 1817 Horatio operowała na wodach Ameryki Północnej. Remontowano ją intensywnie w Deptford od marca 1817 do sierpnia 1819, po czym odstawiono do rezerwy. Została przesunięta do Woolwich w 1825 i do Sheerness w 1827. We wrześniu 1845 postanowiono przebudować ją na śrubowiec – początkowo tzw. fregatę blokującą. Tej konwersji dokonano w Chatham od listopada 1845 do maja/czerwca 1850. Jednostka została wyposażona w dwucylindrowy (średnica cylindrów 137 cm, skok tłoków 91,4 cm), poziomy silnik pojedynczego rozprężania pary, firmy Seaward, o mocy 250 koni nominalnych i 553 koni indykowanych, napędzający pojedynczą śrubę poprzez przekładnię przyspieszającą o przełożeniu 2:1. Rozwijała prędkość około 9 węzłów. Miała dziwne, bardzo wysokie kolumny masztów i duży komin między grotmasztem a bezanmasztem. Kotły dawały parę pod nadciśnieniem 1,91 at. W 1853 fregata ta niosła na głównym pokładzie 18 dział haubicznych 8-calowych, a na spardeku 4 działa haubiczne 10-calowe.
W maju i czerwcu 1855 wyposażono ją w Sheerness jako śrubową fregatę moździerzową i przezbrojono następująco: główny pokład – 2 moździerze 13-calowe i 8 dział 32-funtowych (o masie 42 cetnary każde); górny pokład – 2 działa 68-funtowe (o masie 95 cetnarów każde). Klasyfikowana wówczas jako 8-działowa lub 12-działowa. Wyporność 1707 ton, zanurzenie średnie 5,83 m. Załoga: 200 ludzi.
Miała być użyta na Bałtyku w 1856, ale nie zdążyła wejść do walki przed zakończeniem wojny krymskiej. Sprzedana 1.11.1865 firmie Castle & Beech na rozbiórkę.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
knowak




Dołączył: 12 Sie 2010
Posty: 1598
Przeczytał: 1 temat

Skąd: Częstochowa

PostWysłany: Czw 17:39, 25 Paź 2012    Temat postu:

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis losów fregaty POMONE (1805).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
kgerlach
Administrator



Dołączył: 20 Lip 2010
Posty: 6178
Przeczytał: 2 tematy


PostWysłany: Czw 20:21, 25 Paź 2012    Temat postu:

Zbudowana w stoczni Josiaha i Thomasa Brindleyów, we Frindsbury, zwodowana 17.01.1805, ukończona 29.03.1805 w Chatham. Na pokładzie rufowym niosła wyłącznie 14 karonad 32-f. Wprowadzona do służby we Flocie Kanału. Chwytała hiszpańskie okręty korsarskie u wybrzeży Hiszpanii w listopadzie 1805 i u wybrzeży Portugalii w styczniu 1806. Zniszczyła trzy uzbrojone brygi i konwój u atlantyckich wybrzeży Francji 5.06.1806, pożeglowała na Morze Śródziemne 27.07.1808. Chwytała tam lub niszczyła liczne nieprzyjacielskie jednostki (głównie korsarskie) do maja 1811. W październiku 1811 wracała do Anglii z byłym ambasadorem przy dworze perskim na pokładzie. Po południu 14.10.1811 zauważono Portland i wykręcono na wschód, z intencją rzucenia kotwicy na redzie Yarmouth, dla przenocowania. Jednak około 18-tej fregata wpakowała się podwodną skałę, dwa kable od Needles Rock. Pomimo wysiłków załogi (która uratowała się w całości) dno jednostki uległo przebiciu i Pomone zatonęła przy Needless.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
knowak




Dołączył: 12 Sie 2010
Posty: 1598
Przeczytał: 1 temat

Skąd: Częstochowa

PostWysłany: Sob 17:24, 27 Paź 2012    Temat postu:

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Panie Krzysztofie, jeszcze jedna redukcja z fregaty, NIMROD (1828). Bardzo proszę o opis danych i losów tego okrętu.
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
kgerlach
Administrator



Dołączył: 20 Lip 2010
Posty: 6178
Przeczytał: 2 tematy


PostWysłany: Sob 20:48, 27 Paź 2012    Temat postu:

W tym przypadku losy trochę odmienne, ponieważ ta mała fregata 28-działowa (w projekcie) została zredukowana do 20-działowego slupa już w trakcie budowy i zwodowana 26.08.1828 od razu w nowym charakterze. Nigdy więc nie pływała jako jedna z fregat typu Atholl (później klasyfikowanych jako korwety), z projektowaną załogą 175 ludzi, ani nie była uzbrojona w 20 działonad 32-funtowych (bardzo krótkich dział o masie 25 cetnarów i długości 6 stóp, niewiele większych od karonad ważących przy tym wagomiarze 17 cetnarów) na pokładzie głównym, sześć karonad 18-funtowych na pokładzie rufowym, tudzież dwie 9-funtówki na pokładzie dziobowym. Zamiast tego żaglowiec ten miał załogę liczącą 130 ludzi, niósł 18 działonad 32-funtowych i 2 działa 9-funtowe. Tonaż 502 tony. W okresie od 9.04.1832 do sierpnia 1833 jego kapitanem był commander Edward Russell, a okręt stacjonował wtedy w Lizbonie. W 1832 należał do eskadry eksperymentalnej, zgromadzonej między innymi dla dokonania (głównie w sierpniu) prób żeglarskich okrętów różnej konstrukcji. W 1834 nominalną załogę określono na 120 ludzi. Przynajmniej w okresie 1835-1839 służył w Indiach Zachodnich w składzie eskadry do zwalczania statków niewolniczych (dowodził nim od 21.09.1835 do 22.08.1839 commander John Fraser). W 1839 uzbrojenie tego slupa składało się z dwóch działonad 32-funtowych i 18 karonad 32-funtowych.; załoga: 130 ludzi. W grudniu 1839 (2.12) dowództwo objął na nim commander Charles Anstruther Barlow i poprowadził żaglowiec do Indii Wschodnich, gdzie slup brał udział w pierwszej wojnie opiumowej i gdzie pozostał do 1844, dowodzony od 8.06 do 28.06.1841 przez commandera Josepha Pearse, a od 28.06.1841 do 22.11.1844 przez commandera Fredericka Glasse. Od 26.11.1845 służył pod commanderem Jamesem Richardem Dacres, zwalczając handel niewolnikami u wybrzeży Afryki, jednak oficer ten zmarł na febrę 14.02.1848 w pobliżu Mozambiku. W lipcu 1848 okręt niósł 2 działa 32-funtowe o długości 7’6” (i masie 39 cetnarów każde) oraz 16 działonad 32-funtowych (o parametrach podanych wyżej); liczebność załogi podniesiono do 145 ludzi. Jego dowódcą był od 16.03.1848 (może aż do grudnia 1851) commander Thomas Belgrave. W lutym 1853 okręt przekształcono w hulk węglowy. Pozbawiono go zarazem nazwy własnej, wprowadzając zamiast niej numer C.1, potem C.76. To, co zostało z tego żaglowca, sprzedano 9.07.1907 firmie Hamley & Son.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
knowak




Dołączył: 12 Sie 2010
Posty: 1598
Przeczytał: 1 temat

Skąd: Częstochowa

PostWysłany: Wto 18:48, 30 Paź 2012    Temat postu:

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis losów i ewentualnych odstępstw od danych projektowych typu Leda fregaty LEONIDAS (1807).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
kgerlach
Administrator



Dołączył: 20 Lip 2010
Posty: 6178
Przeczytał: 2 tematy


PostWysłany: Wto 21:53, 30 Paź 2012    Temat postu:

Fregata Leonidas, zbudowana przez Johna Pelhama we Frindsbury i zwodowana 4.09.1807, miała szerokość 39’11,75” albo nawet 40’3,25” czyli nieco większą niż w projekcie, z czego wynikał minimalnie większy tonaż – 1067 ton. Ukończona 10.12.1807 w Chatham, została od razu wcielona do aktywnej służby. W lutym 1808 pożeglowała na Morze Śródziemne, gdzie operowała do 1811 (biorąc m.in. udział w zdobyciu w 1810 wyspy Santa Maura z archipelagu wysp Jońskich), w 1812 przeszła na wody irlandzkie. Chwytała tu francuskie okręty korsarskie w 1812, a amerykański w 1813. W 1814 skierowana na Jamajkę, ale w czerwcu 1814 wycofana do rezerwy. Remontowana w Sheerness od maja 1815 do grudnia 1816. Pokryta dachem w listopadzie 1818 i trzymana w Sheerness. W 1872 przekształcona tu w hulk prochowy. Sprzedana firmie Castle na rozbiórkę 23.11.1894.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Wyświetl posty z ostatnich:   
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum www.timberships.fora.pl Strona Główna -> Okręty wiosłowe, żaglowe i parowo-żaglowe / Pytania, odpowiedzi, polemiki Wszystkie czasy w strefie EET (Europa)
Idź do strony Poprzedni  1, 2, 3 ... 98, 99, 100 ... 217, 218, 219  Następny
Strona 99 z 219

 
Skocz do:  
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach

fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group
Regulamin