www.timberships.fora.pl

Janusz Kluska

Panie Krzysztofie dziękuję za odpowiedzi.
Poproszę o opisanie losów angielskich oficerów, są nimi Francis Cooper (... - 15.09.1733, awans kapitański otrzymał 27.01.1710/11), William Ellford (... - 31.03.1723, awans kapitański otrzymał 10.10.1710) oraz John Roberts (... - 11.02.1744/45, awans kapitański otrzymał 19.04.1706).
Pozdrawiam Janusz.

kgerlach

Francis Cooper zdał egzamin na porucznika 9.10.1706. W latach 1706-1708 zajmował takie stanowisko na różnych okrętach operujących na Morzu Śródziemnym i wodach krajowych. Od marca 1708/1709 do listopada 1709 dowodził 24-działową fregatą Lizard na Morzu Irlandzkim. Awansował do rangi captain 27.01.1710/11 wraz z otrzymaniem komendy nad 42-działowcem Folkestone, ale to była fikcja formalna, a całe dowództwo trwało kilka dni. Na serio został kapitanem 32-działowej fregaty Scarborough w maju 1711 i służył w tej roli do kwietnia 1715; w 1711 eskortował konwój z/lub do Rosji, w latach 1712-13 przemierzał wody Morza Karaibskiego, od 1714 jego żaglowiec był tylko okrętem strażniczym w Sheerness. Francis Cooper od czerwca 1723 do marca 1726/27 dowodził 42-działowcem Lynn na Barbados. Zmarł w 1733, może istotnie w połowie września, a może już w styczniu 1732/33.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

kgerlach

William Ellford (Elford) od marca 1704/1705 do października 1710 zajmował stanowiska porucznika na rozmaitych okrętach operujących na wodach krajowych i Morzu Śródziemnym. W 1710 powierzono mu na krótko dowództwo zdobytego w lipcu na Francuzach 64-działowca Superb. Awansował do rangi captain 10.10.1710 wraz z otrzymaniem komendy nad 42-działowcem Hector i dowodził nim do września 1714, z tego w latach 1711-1712 przebywając w Nowym Jorku; zdobył wiele drobnych pryzów, z jedynym znaczniejszym wyjątkiem, kiedy w lutym 1712 pochwycił francuski 18-działowy żaglowiec korsarski. Od schyłku stycznia 1717/18 do stycznia 1719/20 był kapitanem 50-działowca Saint Albans, na którym w 1718 dołączył do floty adm. Norrisa wysłanej na Bałtyk. Przeszedł z tego okrętu na 60-działowiec York i dowodził nim do lutego 1720/21, też we flocie adm. Norrisa na Bałtyku. Od kwietnia 1721 do maja 1722 sprawował komendę nad 50-działowcem Deptford, wtedy tylko okrętem strażniczym w Plymouth. Przeszedł z tej jednostki na 42-działowiec Lynn i został skierowany do Indii Zachodnich. Zmarł tam 31.03.1723.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

kgerlach

John Roberts służył w Royal Navy jako midszypmen (formalnie pod różnych nazwami, pod którymi taka osoba występowała) od marca 1697/08 do marca 1703. Zdał egzamin na porucznika 31.03.1703. Awansował do rangi captain 19.04.1706 wraz z otrzymaniem komendy nad 12-działowym transportowcem Elephant. Był dowódcą tego żaglowca do maja 1708. Od listopada 1708 do marca 1711/12 dowodził 42-działowcem Southsea Castle, początkowo na wodach amerykańskich, w 1710 w składzie sił głównych, na kanale La Manche i Morzu Północnym; schwytał francuskie żaglowce 13.06.1710, 22.08.1710, 24.03.1711. Od czerwca 1718 sprawował komendę nad 50-działowcem Crown. Kiedy 21.01.1719 wchodził na Tag z lokalnym pilotem, Crown uderzył w mieliznę koło Torre São Julião (dla Anglików Fort Saint Julian) i prędko został rozbity przez fale. Od lutego 1728/29 do marca 1731 John Roberts był kapitanem 50-działowca Argyll (Argyle) we flocie wiceadm. Wagera na Morzu Śródziemnym. Przeszedł z tego okrętu na krótko na 60-działowiec Exeter. Od maja 1731 do maja 1734 dowodził 80-działowcem Norfolk, który ciągle planowano gdzieś wysłać, ale ostatecznie stał tylko w roli okrętu strażniczego. Roberts wycofał się wtedy ze służby i zmarł 11.02.1744/45.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

Janusz Kluska

Panie Krzysztofie dziękuję za odpowiedzi.
Poproszę o opisanie losów angielskich oficerów, są nimi Walter Riddle (brak danych, awans kapitański otrzymał 21.12.1703), Charles Stukely (... - 03.04.1720, awans kapitański otrzymał 01.07.1703) oraz John Williams (... - 06.11.1711, awans kapitański otrzymał 25.09.1706).
Pozdrawiam Janusz.

kgerlach

Walter Riddle (Ryddell, Riddall, Riddell) zajmował w latach 1699-1701/1702 stanowiska porucznika na fregacie Faversham i liniowcu Shrewsbury. W marcu 1703/1703 przez kilka dni dowodził 6-działową brygantyną Discovery na wodach kanału La Manche, od marca 1702/1703 do grudnia 1703 był dowódcą 28-działowego brandera Hawk. Awansował 21.12.1703 do rangi captain wraz z otrzymaniem komendy nad 32-działową fregatą Mermaid, wysłaną na Jamajkę. Był jej kapitanem do marca 1705/1706. Od stycznia 1706/1707 do grudnia 1707/1708 dowodził 32-działową fregatą Faversham (Feversham) na Morzu Północnym. Przeszedł z niej na niecały miesiąc na 50-działowiec Falkland, a potem od marca 1707/1708 do czerwca 1713 sprawował komendę nad 54-działowcem Falmouth. W 1708 operował na nim pod Dunkierką, pod koniec 1708 został wysłany do Nowej Anglii, w maju 1709 osłonił skutecznie konwój nowoangielski przed atakiem (około 70 mil od wysp Scilly) Francuzów i przyprowadził go do Plymouth, odnosząc w czasie walki kilka ran; w 1710 brał udział w udanej ekspedycji przeciwko francuskiemu Port Royal w Akadii, zdobył francuski żaglowiec 2.10.1710, wrócił do Anglii w lipcu 1711. Walczył z Francuzami u zachodnich wybrzeży Afryki 9.03.1712 (nierozstrzygnięte starcie dwóch jednostek po każdej stronie).
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

kgerlach

Charles Stukely był porucznikiem od 8.08.1696. W latach 1700-1703 zajmował takie stanowiska na różnych okrętach operujących u wybrzeży Afryki, Holandii, Francji, na wodach krajowych, na Bałtyku. Awansował 1.07.1703 do rangi captain wraz z otrzymaniem komendy nad 32-działową fregatą Lowestoffe, operującą u zachodnich wybrzeży Afryki. Był jej kapitanem do lipca 1704. Bezpośrednio potem dowodził (do marca 1709/1710) 48-działowcem Deptford, najpierw we flocie wiceadm. Bynga na kanale La Manche, potem na wodach Nowej Anglii. Od maja 1710 do końca września 1715 sprawował komendę nad 54-działowcem Pembroke, pod koniec 1710 wysłanym na Morze Śródziemne, w latach 1713-1714 stojącym jako okręt strażniczy w Plymouth, w 1715 skierowanym z flotą adm. Bynga na Bałtyk. Charles Stukely zmarł w Anglii 3.04.1720.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

kgerlach

John Williams był porucznikiem od 28.03.1693. Zajmował takie stanowiska od 1693 do marca 1702/1703 na liniowcach służących na wodach kanału La Manche i w Indiach Zachodnich. W 1703 był dowódcą 4/6-działowego kecza bombowego Serpent, którego poddał 15.10.1703 francuskiemu okrętowi korsarskiemu w rejonie zachodnich podejść do kanału La Manche. Od grudnia 1704 do września 1706 dowodził 28-działowym branderem Hawk w eskadrze wiceadm. Bynga na tych samych wodach. Awansował 25.09.1706 do rangi captain wraz z otrzymaniem komendy nad 32-działową fregatą Experiment. Był jej kapitanem do stycznia 1706/1707. Od lutego 1707/1708 do lutego 1708/1709 dowodził 32-działową fregatą Faversham (Feversham) na Morzu Północnym. Przeszedł z niej na niecały miesiąc na 54-działowiec Burlington, a potem od kwietnia 1709 do stycznia 1710/11 sprawował komendę nad 50-działowcem Dover; eskortował konwój nowofundlandzki w 1709, operował pod Dunkierką w 1710; zdobył francuski żaglowiec korsarski u brzegów Portugalii 9.05.1710. Od sierpnia 1711 był kapitanem 70-działowca Ferme (Firme), wówczas jednak tylko okrętu strażniczego. Zmarł w trakcie sprawowania tej komendy 6.11.1711.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

Janusz Kluska

Panie Krzysztofie dziękuję za odpowiedzi.
Poproszę o opisanie losów angielskich oficerów, są nimi Digby Dent (... - 19.08.1737, awans kapitański otrzymał 05.10.1715) oraz Thomas Durell (... - 23.08.1741, awans kapitański otrzymał 09.02.1719/20).
Pozdrawiam Janusz.

kgerlach

Digby Dent, komandor z 1715 r., to pierwszy z długiej „dynastii” oficerów marynarki brytyjskiej noszących to samo imię i nazwisko. Z uwagi na badania genealogiczne oraz te dotyczące historii Jamajki jego kariera jest wyjątkowo dobrze poznana. Prawdopodobnie urodził się około 1680 r., a w każdym razie przypisuje mu się chrzest w 1682 r. Rodzicami byli Robert Dent (płk) i Ann Cotton. Digby Dent zaczął służbę na morzu w marcu 1696/97 w charakterze ochotnika. Zajmował potem oficjalnie różne pozycje – zwykłego marynarza, ochotnika-na-rozkaz, starszego marynarza, midszypmena, ale nazwy są mylące, gdyż w tym przypadku oznaczają tylko różne zaszeregowania młodzieńca szkolonego na przyszłego oficera. Zdał egzamin na porucznika w styczniu 1702/1703, zostając nim już w kwietniu 1703. Był potem oficerem na wielu różnych liniowcach aż do marca 1709. Od 25.08.1709 do początku lipca 1712 dowodził 12-działowym małym żaglowcem Shoreham Prize, w 1711 r. najpierw w składzie sił głównych, potem na Morzu Północnym. Od lutego 1714/15 do września 1719 był dowódcą 10-działowego slupa Swift, operującego na kanale La Manche. Awansował do rangi captain 5.10.1715 wraz z otrzymaniem komendy nad 42-działowcem Lynn. Był w 1716 we flocie adm. Norrisa na Bałtyku w 1716, operował na Bałtyku też w 1717 i zimą 1717/18. Przeszedł z tego okrętu bezpośrednio na 36-działową fregatę Mermaid i został wysłany na wody Jamajki. Pod koniec października 1722 przeszedł z Mermaid na 42-działowiec Launceston, najprawdopodobniej w Indiach Zachodnich, i sprawował nad nim komendę do lipca 1725. Od listopada 1726 do czerwca 1729 był kapitanem 70-działowca Lenox (Lennox); pożeglował w składzie floty wiceadm. Wagera do okolic Cieśniny Gibraltarskiej, a potem do Indii Zachodnich. Od lipca 1730 przez rok dowodził być może 40-działowcem Princess Louis, chociaż inni widzą tę jednostkę w owym czasie odstawioną do rezerwy. W lipcu 1731 został dowódcą 70-działowca Captain i sprawował nad nim komendę do listopada 1734. Początkowo Captain był tylko okrętem strażniczym w Portsmouth, ale w 1731 został wyposażony do służby na Morzu Śródziemnym, a w lipcu 1732 do operowania na kanale La Manche, zaś w sierpniu 1732 wrócił do funkcji okrętu strażniczego. W listopadzie 1734 Digby Dent objął dowództwo nowiutkiego 60-działowca Dunkirk, skierowanego na wody Jamajki. Tam kmdr Dent został w 1736 [data budzi kontrowersje, nominacja była faktyczna, ale tymczasowa, pod nieobecność oficera starszego stopniem, więc jest różnie określana] głównodowodzącym (komodorem). Zmarł w trakcie sprawowania tej komendy, po krótkiej chorobie, w sierpniu 1737. Jego żoną była Ursula Carne. Mieli dzieci. Jeden z synów, także Digby Dent, służył pod nim na tym samym okręcie.

Thomas Durell był tu już opisywany (dawno temu), tyle że wtedy w pytaniu użył Pan innej formy pisowni nazwiska – Durrell. Ale to wciąż ta sama osoba.

Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

Janusz Kluska

Panie Krzysztofie dziękuję za odpowiedź.
Poproszę o opisanie losów angielskich oficerów, są nimi Robert Man (... - 15.12.1745, awans kapitański otrzymał 22.12.1716), Francis Knighton (... - 16.07.1727, awans kapitański otrzymał 17.04.1718) oraz William Smith (... - 23.02.1756, awans kapitański otrzymał 10.05.1716).
Pozdrawiam Janusz.

kgerlach

Robert Man (Mann) urodził się około 1675 r. Służył w Royal Navy od 1695. Zdał egzamin na porucznika 23.03.1701/1702. Od schyłku sierpnia 1702 do 1715 zajmował stanowiska porucznika na wielu różnych okrętach (przeważnie liniowcach), na wodach Morza Śródziemnego, w Indiach Zachodnich i u wybrzeży brytyjskich. Awansował do rangi captain 22.12.1716 wraz z otrzymaniem komendy nad 24-działową fregatą Fox na Morzu Śródziemnym. Przerzucono go z niej z końcem marca 1717 na 20/24-działową fregatę Speedwell, z którą operował pod Salé, zanim nie został odesłany do Anglii, gdzie zdał dowództwo w grudniu 1718. Zrobił sobie dłuższą przerwę, być może związaną z faktem, że w 1718 urodził mu się pierwszy syn (miał ich kilku) z małżeństwa z Elizabeth Pearse. Od kwietnia 1721 do lutego 1721/22 był kapitanem 54-działowca Worcester, wysłanego na Bałtyk. Od schyłku kwietnia 1723 do sierpnia 1728 dowodził 60-działowcem Plymouth; początkowo tylko okrętem strażniczym w Chatham, w latach 1726-1727 na Bałtyku pod wiceadm. Wagerem. Następnie Man sprawował do lutego 1728/1729 specyficzną komendę nad 60-działowcem Lion (Lyon) odesłanym z Bałtyku i wycofanym wkrótce do rezerwy. Zaraz potem został kapitanem 60-działowca Sunderland, służącego tylko jako okręt strażniczy w Sheerness. U schyłku listopada 1733 przeszedł z niego na 70-działowiec Orford, wysłany w 1735 z flotą adm. Norrisa na Tag. Po powrocie do Anglii zdał komendę 21.07.1736 i więcej w morze nie wychodził. Ten rejs z Portugalii jest jednak o tyle znaczący, że na pokładzie okrętu Orford przebywał wtedy słynny John Harrison i próbował kolejny ze swoich chronometrów. W lutym 1736/37 (wg Charnocka we wrześniu 1737) mianowano Mana drugim kapitanem szpitala w Greenwich (od lutego 1739/40 był pierwszym kapitanem), gdzie zmarł 15.12.1745.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

kgerlach

Francis Knighton (Kneighton) służył w Royal Navy najpóźniej od 1699 r., jako ochotnik. Od 6.05.1702 do grudnia 1712 był porucznikiem na kilku liniowcach operujących wtedy w Indiach Zachodnich, na kanale La Manche, wodach amerykańskich, Morzu Śródziemnym. Od grudnia 1712 dowodził 10/14-działowym slupem Jamaica, nomen omen w rejonie Jamajki. Podczas jednego z rejsów patrolowych znalazł się w październiku 1715 w tropikalnym sztormie; poświęcenie masztów, łodzi, rej, dział i kuchni pozwoliło slupowi przetrwać sztorm, ale kiedy pod prowizorycznym takielunkiem i w asyście statku handlowego podchodził do wyspy Wielki Kajman, pilot pomylił kanały i roztrzaskał okręt o rafy – Jamaica zatonął 9.10.1715. Od lutego 1716/17 do kwietnia 1718 Knighton był dowódcą 8-działowego brandera Griffin we flocie bałtyckiej. Awansował do rangi captain 17.04.1718 wraz z otrzymaniem komendy nad 24-działowym transportowcem Success, operującym w latach 1718-19 na Morzu Śródziemnym. Był obecny w bitwie pod przylądkiem Passaro 11.08.1718. Knightona przerzucono w styczniu 1722/23 na 24/20-działową fregatę Solebay, nad którą zachował komendę do lutego 1724/25, służąc na wodach Nowej Fundlandii. W lutym 1726/27 został kapitanem 54-działowca Hampshire, stacjonującego na Downs, chociaż przewidywanego do wejścia w skład floty bałtyckiej adm. Norrisa. Zmarł na jego pokładzie 16.07.1727.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

kgerlach

William Smith urodził się około 1674. Służył w Royal Navy najpóźniej od 1691, jako ochotnik-na-rozkaz, potem midszypmen, do czerwca 1695. W tym charakterze wziął udział w wielu znaczących akcjach bojowych, jak bitwa pod Barfleur 19.05.1692, obrona konwoju smyrneńskiego w czerwcu 1692, bitwa pod Pantallerią w styczniu 1695. Zdał egzamin na porucznika w kwietniu 1695, zajmował takie stanowisko od czerwca 1695 na różnych jednostkach operujących co najmniej na zachodnich podejściach do kanału La Manche i na wodach Nowej Fundlandii. Od 26.06.1708 dowodził 6/8-działowym slupem Burchett, wynajętym z marynarki handlowej. Nie miał szczęścia, bowiem gdy styczniu 1708/1709 prowadził rozpoznanie portów północnej Francji, został doścignięty koło Calais przez francuski żaglowiec korsarski i musiał opuścić banderę 6.01.1708/1709. Od czerwca 1711 do stycznia 1711/12 Smith był dowódcą 4-działowego okręciku Whiting, ale nie jest pewne, czy w ogóle wychodził na nim w morze. Od września 1715 do maja 1716 dowodził 10-działowym slupem Swift. Awansował do rangi captain 10.05.1716 wraz z otrzymaniem komendy nad 20-działową fregatą Port Mahon. Służył na niej na Bałtyku w latach 1717-1720 (pod adm. Norrisem). Przerzucono go 29.05.1720 na 54-działowiec Dartmouth, też wchodzący w skład floty bałtyckiej. Zdał dowództwo w listopadzie 1721. Nastąpiła długa przerwa w komendach. Dopiero w kwietniu 1726 został kapitanem 60-działowca York, przydzielonego w 1726 do floty adm. Jenningsa, a potem do eskadry kadm. Hopsona na Morzu Śródziemnym. W 1727 żeglował pod rozkazami wiceadm. Wagera u wybrzeży Hiszpanii. Zszedł z pokładu w lipcu 1728. Od początku lutego 1728/29 do września 1729 sprawował komendę nad 40-działowcem Faversham na wodach Jamajki, gdzie przejściowo był w 1729 głównodowodzącym (po śmierci kadm. Saint Loe 22.04.1729). W rejsie powrotnym z Indii Zachodnich eskortował duży konwój statków handlowych. Więcej na morzu nie służył. Awansowano go 21.07.1747 na kontradmirała, wraz z przeniesieniem na listę oficerów spensjonowanych (niezdolnych do aktywnej służby; w jego przypadku zapewne z uwagi na wiek). Zmarł 23.02.1756.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

Janusz Kluska

Panie Krzysztofie dziękuję za odpowiedzi.
Poproszę o opisanie losów angielskich oficerów, są nimi John Fletcher (... - 05.1750, awans kapitański otrzymał 07.03.1710/11) oraz Robert Chadwick (... - 10.07.1719, awans kapitański otrzymał 23.02.1709/10).
Pozdrawiam Janusz.