Forum www.timberships.fora.pl Strona Główna www.timberships.fora.pl
Forum autorskie plus dyskusyjne na temat konstrukcji, wyposażenia oraz historii statków i okrętów drewnianych
 
 FAQFAQ   SzukajSzukaj   UżytkownicyUżytkownicy   GrupyGrupy   GalerieGalerie   RejestracjaRejestracja 
 ProfilProfil   Zaloguj się, by sprawdzić wiadomościZaloguj się, by sprawdzić wiadomości   ZalogujZaloguj 

Okręty Royal Navy
Idź do strony Poprzedni  1, 2, 3 ... 5, 6, 7 ... 217, 218, 219  Następny
 
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum www.timberships.fora.pl Strona Główna -> Okręty wiosłowe, żaglowe i parowo-żaglowe / Pytania, odpowiedzi, polemiki
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
kgerlach
Administrator



Dołączył: 20 Lip 2010
Posty: 6179
Przeczytał: 2 tematy


PostWysłany: Pon 23:35, 20 Wrz 2010    Temat postu:

Pierwotnie duńska mała „fregata” (naprawdę korweta) Eijderen (Eyderen), zwodowana 26.06.1802 w Gammeholm. Zaprojektował ją Frederic Christopher Henrik Hohlenberg. W 1807 należała do systemu obrony morskiej Kopenhagi – określana niekiedy jako 20- czy 16-działowy pram. Anglicy zajęli ją podczas upadku Kopenhagi 7.09.1807 i doprowadzili do Chatham 19.11.1807. Początkowo chciano tę jednostkę przemianować na Utile, ale z tego zrezygnowano. Wcielona została do Royal Navy pod nazwą Eyderen czy Eijderen w charakterze trójmasztowego, 18-działowego slupa gładkopokładowego. Wymiary: 99’9” x 27’7,5” x 10’10”, tonaż 335 ton. Załoga: 100. Uzbrojenie: 2 x 6-f i 16 karonad 24-f. Wyposażano ów okręt w Chatham do listopada 1808, po czym skierowano do aktywnej służby pod brytyjską banderą. W maju 1809 został wysłany na wody portugalskie, od września 1809 działał na Morzu Śródziemnym. Wycofany do rezerwy w Chatham w grudniu 1810, rozebrany tam w czerwcu 1813.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
knowak




Dołączył: 12 Sie 2010
Posty: 1598
Przeczytał: 1 temat

Skąd: Częstochowa

PostWysłany: Wto 17:37, 21 Wrz 2010    Temat postu:

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów kutra NILE (zakupiony 1806).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
kgerlach
Administrator



Dołączył: 20 Lip 2010
Posty: 6179
Przeczytał: 2 tematy


PostWysłany: Wto 19:59, 21 Wrz 2010    Temat postu:

Nile – pierwotnie prawdopodobnie jednostka cywilna tej samej nazwy, kupiona przez Royal Navy i zarejestrowana 3.11.1806 jako 12-działowy kuter o tonażu 166 ton. Załoga: 55. Uzbrojenie: 12 karonad 12-f. Od listopada 1806 pod zmieniającymi się dowódcami w stopniu porucznika, kuter ten aktywnie służył na wodach kanału La Manche. Został sprzedany 18.10.1810, ale nabywca odmówił zabrania okrętu, więc rozebrano go w Plymouth we wrześniu 1811.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
knowak




Dołączył: 12 Sie 2010
Posty: 1598
Przeczytał: 1 temat

Skąd: Częstochowa

PostWysłany: Śro 17:35, 22 Wrz 2010    Temat postu:

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu WHITING (zdobyty 1812).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
kgerlach
Administrator



Dołączył: 20 Lip 2010
Posty: 6179
Przeczytał: 2 tematy


PostWysłany: Śro 19:14, 22 Wrz 2010    Temat postu:

Pierwotnie amerykański szkuner prywatny Arrow, zwodowany w 1812 w Baltimore. Zdobyty przez Anglików w 1812 i zarejestrowany 12.10.1812 w Royal Navy pod nazwą Whiting, jako szkuner 12-działowy. Wymiary: 98’0” x 23’7,625” x 9’10”, tonaż 225 ton. Załoga: 50. Uzbrojenie: 2 x 6-f i 10 karonad 12-f. Od stycznia 1813 w aktywnej służbie pod brytyjską banderą – dowodził nim (od 5.01.1813 do 15.06.1814) por. George Hayes. W listopadzie 1814 szkuner przebywał w Indiach Zach. – jego dowódcą był wówczas por. John Sykes (ale właśnie tylko do 2.11.1814, kiedy awansował na commandera i objął na Jamajce dowództwo większego slupa).
We wrześniu 1816 dowodził szkunerem por. John Jackson. Whiting otrzymał wówczas rozkaz krążenia po Morzu Irlandzkim w celu zwalczania szmuglerów. Po wielu dniach ciągle pogarszającej się pogody Jackson zdecydował się szukać schronienia – dla dokonania napraw i zasięgnięcia języka – w Padstow. Gdy szkuner wchodził do portu 15.09.1816, powiew wiatru napełnił żagle wstecz i Whiting wszedł na piaszczystą mieliznę (Dunbar Sand). Nie dało się go ściągnąć ani przy pomocy żagli, ani holem z brzegu. Przesuwanie dział dla podniesienia dziobu też nic nie dało, więc zdecydowano się poczekać na maksymalny przypływ. Kiedy ten nadszedł, spostrzeżono, że szkuner bierze intensywnie wodę. Uruchomienie pomp i dodatkowe wylewanie wiadrami okazało się niewystarczające, więc ostatecznie porzucono okręt jako wrak. Resztki potem sprzedano, natomiast porucznik Jackson został uznany winnym lekkomyślnego wchodzenia do portu bez wzięcia pilota oraz zaniedbania uprzedniego odciążenia szkunera, przed rozpoczęciem prób jego ściągania z mielizny – upomniano go i pozbawiony roku starszeństwa w swoim stopniu, co w latach permanentnego pokoju (i jeszcze przy tak pospolitym imieniu i nazwisku!) oznaczało koniec marzeń o jakiejkolwiek dalszej karierze w marynarce.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
knowak




Dołączył: 12 Sie 2010
Posty: 1598
Przeczytał: 1 temat

Skąd: Częstochowa

PostWysłany: Czw 17:28, 23 Wrz 2010    Temat postu:

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu RACER (zdobyty 1812).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
kgerlach
Administrator



Dołączył: 20 Lip 2010
Posty: 6179
Przeczytał: 2 tematy


PostWysłany: Czw 18:48, 23 Wrz 2010    Temat postu:

Pierwotnie amerykański szkuner korsarski Independence, zbudowany w 1811 w Nowym Jorku. Zdobyty przez Anglików 9.11.1812 i wcielony do Royal Navy pod nazwą Racer, jako szkuner 14/12-działowy. Wymiary: 93’4” x 24’10,5” x 9’8”, tonaż 250 ton. Załoga: 60. Uzbrojenie: 2 x 6-f i 12 karonad 12-f. Przeszedł mały remont w Plymouth w okresie 4.01.1813-14.08.1813. Oddany pod komendę porucznika Henry’ego Pogson 28.06.1814. Zatrudniony głównie przy wożeniu depesz do Hiszpanii i Ameryki Północnej. W październiku 1814 patrolował wody u południowo-wschodnich wybrzeży USA; był w kiepskim stanie technicznym i został odgoniony od brzegów przez duży żaglowiec korsarski, więc Pogson zdecydował się wrócić na Jamajkę. Jednak szkuner rozbił się na Cay Sal Bank w Cieśninie Florydzkiej 10.10.1814, co przypisano zniesieniu na zachód (od oczekiwanej pozycji) przez nieznany prąd. Wszyscy rozbitkowie wylądowali na niezamieszkałej wysepce, a porucznik Henry Freeman Young Pogson udał się małą łódką w ryzykowny rejs aż do Providence, by sprowadzić pomoc, co zyskało uznanie sądu wojennego. Oficer ten nie miał jednak żadnych koneksji, więc choć „załapał” się jeszcze na rangę commandera (4.03.1819), to był to już ostatni jego awans w Royal Navy czasów pokoju - aczkolwiek służył jeszcze od 6.04.1830 w Ochronie Wybrzeża jako inspektor-dowódca.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
knowak




Dołączył: 12 Sie 2010
Posty: 1598
Przeczytał: 1 temat

Skąd: Częstochowa

PostWysłany: Pią 17:43, 24 Wrz 2010    Temat postu:

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu SIR SYDNEY SMITH (zakupiony 1812).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
kgerlach
Administrator



Dołączył: 20 Lip 2010
Posty: 6179
Przeczytał: 2 tematy


PostWysłany: Pią 20:31, 24 Wrz 2010    Temat postu:

Dwumasztowy szkuner 12-działowy z jeziora Ontario. Tonaż 144 tony. Najprawdopodobniej pierwotnie szkuner handlowy (z licznymi żaglami rejowymi na obu masztach, być może faktycznie hybryda, ale raczej po prostu szkuner rejowy) Governor Simcoe zwodowany 29.03.1793. Przebudowany w latach 1806-1807. Odtąd miał nośność 137 ton. Długość pokładu 74’, szerokość 20’ (lub 18’6”), zanurzenie 12’. W listopadzie 1812 uciekając do Kingston przed amerykańską eskadrą otarł się o mieliznę i zatonął przy nabrzeżu, już w porcie. Podniesiono go jednak i – mimo że był dość stary, a nawet miejscami przegniły, zdecydowano się kupić dla rządu. Został wyremontowany oraz uzbrojony w 2 działa 6-f i 10 karonad 18-f (albo 2 działa 12-f i 10 karonad 32-f). Miał 70 ludzi załogi. Po raz pierwszy wymieniany na listach w 1813, już pod nazwą zmienioną na Sir Sidney Smith (Sir Sydney Smith). Jego dowódcą był wówczas por. Charles Radcliffe. Okręt ten brał udział w ataku na amerykańską bazę Sackett’s Harbour w maju 1813. W sierpniu 1813 (dowódca por. Charles Owen) walczył z Amerykanami pod Niagarą (miał wówczas na pokładzie 80 marynarzy i 29 żołnierzy piechoty morskiej), we wrześniu u ujścia rzeki Genesee. Pod koniec września obcięto trochę i przesunięto jego maszty, by polepszyć stateczność oraz zachowanie się na wietrze (załoga 75, dowódca por. Charles Owen). Przeznaczono go odtąd na transportowiec, a nie jednostkę bojową. Mimo tego uczestniczył w bitwie z Amerykanami 28.09.1813 w zachodniej części Ontario. Ostrzeliwał amerykańskie wojska próbujące przedrzeć się w dół Rzeki Św. Wawrzyńca na początku listopada 1813, potem wrócił do Kingston, gdzie przezimował. W marcu 1814 jego dowództwo objął commander Edward Collier. Na początku maja 1814, w ramach reorganizacji brytyjskich sił na jeziorze Ontario, Sir Sidney Smith został przemianowany na Magnet i zaczął być klasyfikowany jako slup 11-działowy (miał 1 działo 9-f zamontowane obrotowo i 10 karonad 24-f). Brał udział w wysadzeniu brytyjskich żołnierzy w Oswego 6.05.1814. Na początku czerwca jego dowództwo objął por. George Hawkesworth. Pd koniec lipca 1814 Magnet (w źródłach często wymieniany do końca istnienia jeszcze pod starą nazwą, Sir Sidney Smith) wyszedł z York w składzie małej eskadry, z zadaniem przewiezienia żołnierzy i zapasów do Niagary. W nocy 4 sierpnia stracił kontakt z pozostałymi jednostkami na skutek błędnego kursu przyjętego przez dowódcę (za co później tego oficera zdymisjonowano). Nad ranem natknął się amerykańską eskadrę – nie mogąc uciec, por. Hawkesworth zdecydował się sztrandować około 6 mil na zachód od fortu George. Żołnierze bezpiecznie zeszli na ląd, wyładowano też dużą część zapasów (w szczególności 118 beczek prochu), mimo ognia ze strony Amerykanów. Następnie Magnet/Sir Sydney Smith został przez Anglików podpalony i wyleciał w powietrze 5.08.1814. Podobno w listopadzie por. Hawkesworth pojawił się w Sackets Harbour, deklarując się jako dezerter z szeregów brytyjskich.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
knowak




Dołączył: 12 Sie 2010
Posty: 1598
Przeczytał: 1 temat

Skąd: Częstochowa

PostWysłany: Sob 17:29, 25 Wrz 2010    Temat postu:

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu PIKE (zdobyty 1813).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
kgerlach
Administrator



Dołączył: 20 Lip 2010
Posty: 6179
Przeczytał: 2 tematy


PostWysłany: Sob 19:06, 25 Wrz 2010    Temat postu:

Pierwotnie amerykański szkuner korsarski Dart, zbudowany w 1813 r. Nowym Orleanie. Zdobyty 13.11.1813 przez brytyjską fregatę i wcielony do Royal Navy jako szkuner 14-działowy. Zarejestrowany 11.02.1814 pod nazwą Pike. Do kwietnia 1814 wyposażany w Plymouth. Wymiary: 93’0” x 24’8” x 10’6”, tonaż 254 tony. Załoga: 60. Uzbrojenie: 2 x 6-f i 12 karonad 12-f. Do 1817 jego dowódcą był por. David Buchan, a pierwszym akwenem operacyjnym wody Nowej Fundlandii. Od stycznia 1818 dowódca por. Simon Hopkinson, baza w Cork. Od maja 1821 dowódca por. Stephen Pain. Od sierpnia 1824 do stycznia 1825 szkuner ten remontowano w Plymouth, następnie znów stacjonował w Cork – dowódca por. Thomas Pennington. Od października 1825 dowodził szkunerem por. Edward Kelly, od kwietnia 1828 do 1830 - por. John Gwyn Wigley (nadal na wodach irlandzkich, z dużymi sukcesami zwalczając przemytników). Od listopada 1831 do marca 1832 wyposażany w Plymouth i ponownie skierowany do aktywnej służby, tym razem w Indiach Zach. (dowódcą był por. Arthur Brooking). W rezerwie od lutego 1835 do stycznia 1836, potem znów w Indiach Zach. pod tym samym dowódcą. W czasie przejścia z Port Royal do Montego Bay na Jamajce wszedł 5.02.1836 na Rafę Pelikana przynależną do Bare Bush Key i uległ rozbiciu. Wrak sprzedano.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
knowak




Dołączył: 12 Sie 2010
Posty: 1598
Przeczytał: 1 temat

Skąd: Częstochowa

PostWysłany: Nie 17:48, 26 Wrz 2010    Temat postu:

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów kutra TRIAL (1790).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
kgerlach
Administrator



Dołączył: 20 Lip 2010
Posty: 6179
Przeczytał: 2 tematy


PostWysłany: Nie 21:25, 26 Wrz 2010    Temat postu:

Eksperymentalna jednostka zbudowana dla zbadania zalet i wad opuszczanych mieczy centralnych wg koncepcji komandora Johna Schank (Schanck) z 1789 r. Miała trzy takie miecze, w linii stępki: środkowy o długości (wzdłuż osi okrętu, nie w głąb) 6 stóp, te z przodu i z tyłu o 3 stopach długości. Dało się je opuszczać na 7 stóp poniżej względnie płaskiego dna. Po wciągnięciu mieczy do kadłuba (do specjalnych komór), w pełni obciążony Trial zanurzał się tylko na 7’2” (zwykle zresztą tylko do 6’), co stanowiło niewiele ponad połowę normalnego zanurzenia innych kutrów tej wielkości. Zamówiony 1.12.1788, zbudowany przez Thomasa Dunsterville w Plymouth, zwodowany 9.09.1790. Pierwotnie był otaklowany i klasyfikowany jako kuter, ale tuż przed wodowaniem zarejestrowano go jako „8-działową jednostkę uzbrojoną”. Wymiary: 65’0” x 21’5” x 7’2”, tonaż 123 tony. Załoga: 45. Uzbrojenie: 8 x 3-f, od 1793 r. dodatkowo 4 karonady 12-f. W aktywnej służbie na wodach kanału La Manche i na Morzu Północnym od 1791 do 1802 (z dużymi sukcesami, zwłaszcza w zwalczaniu korsarzy). Od 1803 na Tamizie, relegowany do służby strażniczej, od 1810 magazyn w Waterford. Skreślony z listy marynarki w 1816, ale faktycznie nadal potem służył jako skład węgla w Callao (Peru), sprzedany dopiero w 1848.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
knowak




Dołączył: 12 Sie 2010
Posty: 1598
Przeczytał: 1 temat

Skąd: Częstochowa

PostWysłany: Pon 17:52, 27 Wrz 2010    Temat postu:

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu SAINT LAWRENCE (zdobyty 1813).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
kgerlach
Administrator



Dołączył: 20 Lip 2010
Posty: 6179
Przeczytał: 2 tematy


PostWysłany: Pon 19:49, 27 Wrz 2010    Temat postu:

Pierwotnie amerykański, 10-działowy szkuner korsarski Atlas z Filadelfii, o tonażu 240/241 ton, zdobyty 13.06.1813 w porcie Ocracoke, na wybrzeżu Karoliny Północnej, przez łodzie z angielskiej eskadry kontradm. Cockburna. Wcielony do Royal Navy pod nazwą Saint Lawrence, jako 14-działowy szkuner o tonażu 244 tony. Załoga: 60. Uzbrojenie: 2 x 9-f i 12 karonad 12-f. W ostatniej bitwie miał jedną 9-funtówkę mniej. W aktywnej służbie pod brytyjską banderą od 1814, oddany 16 listopada pod dowództwo por. Davida Boyd. Od stycznia 1815 dowódcą okrętu był por. James Edward Gordon (William James, za nim William Clowes i inni, błędnie podali, że był to Henry Cranmer Gordon). Będąc w drodze do Mobile z depeszami od kontradm. Cockburna, donoszącymi o zawarciu pokoju między USA a Wielką Brytanią, szkuner znalazł się 26.02.1815 na północ od wybrzeży Kuby, w okolicach Matanzas, kiedy od strony lądu zauważono żaglowiec, który okazał się amerykańskim, 14-działowym brygiem (czy rejowym szkunerem) korsarskim Chasseur. Amerykanie ruszyli od razu do ataku i wkrótce zestrzeli fokstengę na Saint Lawrence. Potem trwała zażarta walka artyleryjska na dystansie około 40 metrów. Brytyjski szkuner mimo uszkodzeń takielunku sprawniej manewrował i nie musiał przegrać tego pojedynku, ale korsarze zasypali pokład przeciwnika morderczym ogniem z broni ręcznej. Straciwszy 6 zabitych i 18 rannych oraz pozbawiony możliwości dalszego manewrowania, por. Gordon poddał swój okręt w chwili, gdy Amerykanie ruszali do abordażu. Wg niektórych (niepotwierdzonych) relacji Saint Lawrence został wkrótce odbity przez Anglików i służył krótko w Hawanie – był pod tym samym dowódcą do 23.04.1815.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach


Ostatnio zmieniony przez kgerlach dnia Pon 19:49, 27 Wrz 2010, w całości zmieniany 1 raz
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Wyświetl posty z ostatnich:   
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum www.timberships.fora.pl Strona Główna -> Okręty wiosłowe, żaglowe i parowo-żaglowe / Pytania, odpowiedzi, polemiki Wszystkie czasy w strefie EET (Europa)
Idź do strony Poprzedni  1, 2, 3 ... 5, 6, 7 ... 217, 218, 219  Następny
Strona 6 z 219

 
Skocz do:  
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach

fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group
Regulamin