www.timberships.fora.pl

knowak

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu AMERICA (1810).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

kgerlach

Żaglowy liniowiec 74-działowy typu Armada, o charakterystyce i danych projektowych podanych przy okręcie Russell. Wymiary rzeczywiste: długość 176’0”, szerokość 48’6”, głębokość 21’0”, zanurzenie z przodu 12’9”, z tyłu 17’8”, tonaż 1758 ton.
Zamówiony 22.08.1807 w Blackwall, w prywatnej stoczni firmy Perry, Wells & Green. Zaczęty w styczniu 1808, zwodowany 21.04.1810, ukończony 11.06.1810 w Woolwich.
Wysłano go 23.04.1811 z Plymouth do Kanady po drewno szkutnicze, w eskorcie transportowców drewna.
Wrócił w maju. Od 15 do 24.05.1811 dowodził nim kmdr Thomas Ussher. W latach 1811-1814 jego kapitanem był kmdr Josias Rowley. Liniowiec wyszedł z Portsmouth 4.09.1811, skierowany na Morze Śródziemne w eskorcie konwoju. Uczestniczył w rozgromieniu francuskiego konwoju przy Laigueglia 10.05.1812, operacji desantowej w Viareggio (9.12.1813) i zdobyciu Genui po walkach od marca do kwietnia 1814. Wrócił do Plymouth 21.09.1814. Wycofano go do rezerwy w październiku 1814. Przechodził remont w Plymouth od listopada 1814 do kwietnia 1815, potem stał w rezerwie. Pod koniec 1825 Kontroler Marynarki, Byam Martin, zasugerował, aby obciąć dwupokładowiec America do wielkiej fregaty 50-działowej, okrętu IV rangi. Miano uzbroić żaglowiec w ciężkie 32-funtówki na pokładzie głównym oraz lekkie 32-funtówki na pokładach dziobowym i rufowym. Przewidywał dla tej fregaty załogę 480 ludzi. Jego propozycje przyjęto w 1826, a na miejsce przebudowy wybrano Plymouth. Prace zrealizowano na rozkaz Admiralicji z 20.03.1827. Potrwały od marca 1827 do lutego 1835. Żaglowiec częściowo zadaszono i trzymano dalej w rezerwie. W 1839 nosił oficjalnie: na pokładzie dolnym 6 haubicznych dział 8-calowych (o masie 65 cetnarów, długości 9’0”) i 22 działa 32-funtowe (o masie 56 cetnarów, długości 9’6”); na spardeku 22 działa 32-funtowe (o masie 45 cetnarów, długości 8’6”). Dopiero w lutym 1844 wprowadzono tę jednostkę ponownie do aktywnej służby i po wyposażaniu (w Plymouth) trwającym do czerwca - wysłano na Pacyfik. Od 22.02.1844 do 10.11.1846 fregatą America dowodził kmdr John Gordon. W październiku 1845 wyruszyła ku Hawajom z cieśniny Juan de Fuca obficie załadowana drewnem masztowym, które jej załoga wycięła w okolicy Port Discovery, na południowym brzegu tej cieśniny (okolice wyspy Vancouver). Od 10.11.1846 do 20.10.1847 kapitanem fregaty był kmdr Thomas Maitland, operujący u wybrzeży Portugalii. W marcu 1847 jednostka uczestniczyła w próbach żeglarskich z fregatą Thetis i liniowcem Superb. Następnie wycofano ją do rezerwy w Plymouth. W marcu 1864 ten „strzyżony” liniowiec przyszykowano do roli okrętu-celu, najpierw w Plymouth, potem w Portsmouth. W lutym 1867 został użyty w Portsmouth do prób z bronią torpedowo/minową. Jego rozbiórkę w Portsmouth zaczęto w październiku 1867, zakończono 6.02.1869.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu MEDWAY (1812).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

kgerlach

Żaglowy liniowiec 74-działowy typu Armada, o charakterystyce i danych projektowych podanych przy okręcie Russell. Wymiary rzeczywiste: długość 176’1”, szerokość 47’10”, głębokość 21’0”, zanurzenie z przodu 12’2”, z tyłu 16’11”, tonaż 1768 ton.
Zamówiony 19.08.1807 w Northfleet, w prywatnej stoczni firmy Thomas Pitcher. Zaczęty w grudniu 1808, zwodowany 19.11.1812, ukończony 9.07.1813 w Sheerness.
Od kwietnia 1813 do marca 1816 dowodził nim kmdr Augustus Brine. Medway został wysłany 31.12.1813 ze Spithead w eskorcie konwoju zmierzającego do Kolonii Przylądkowej, Brazylii i Indii Wschodnich. Następnie pełnił rolę flagowca wiceadm. Charlesa Tylera na placówce u Przylądka Dobrej Nadziei. Zdobył 12.07.1814 u zachodnich brzegów Afryki południowej bryg 16-działowy USS Siren po 11-godzinnym pościgu, podczas którego Amerykanie wyrzucili za burtę wszystkie działa, kotwice, liny kotwiczne, łodzie, zapasowe drzewca, ale i tak nie zdołali uciec 74-działowcowi. Ten ostatni wrócił do Portsmouth w lutym 1816 i został wycofany do rezerwy w Plymouth w marcu 1816. Przykryto go częściowo dachem. Przechodził naprawy w Plymouth (1819/1820), lecz nie wprowadzano go więcej do aktywnej służby. Wg niektórych źródeł przeszedł jesienią 1832 na Jamajkę (być może w związku z tamtejszym powstaniem niewolników). W wykazach floty z 1839 występował z innymi nie przebudowanymi tymczasem liniowcami typu Armada jako 72-działowiec, o uzbrojeniu wielokrotnie już przeze mnie charakteryzowanym, jednak prawdopodobieństwo, że wpłynęło to w jakikolwiek rzeczywisty sposób na jego wyposażenie, jest znikome. Ostatecznie w okresie od kwietnia do października 1847 przystosowano okręt do pełnienia na Bermudach roli hulka więziennego. Wyszedł z Cork z transportem więźniów 10.11.1847, dotarł na Bermudy na początku lutego 1848. Zakotwiczono go u wyspy Ireland i w ciągu około dziewięciu miesięcy zmieniono w hulk więzienny. Pełnił tę rolę do 1862. Został sprzedany na miejscu 2.11.1865.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu PITT (1816).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

kgerlach

Żaglowy liniowiec 74-działowy typu Armada, o charakterystyce i danych projektowych podanych przy okręcie Russell. Wymiary rzeczywiste: długość 176’0”, szerokość 47’7,75”, głębokość 21’0”, zanurzenie z przodu 13’0”, z tyłu 18’3”, tonaż 1751 ton.
Zamówiony 17.04.1807 w królewskiej stoczni w Portsmouth, ale konstrukcję zawieszono na 6 lat. Zaczęty w maju 1813, budowany wg systemu Seppingsa, zwodowany 13.04.1816. Nigdy nie wprowadzony do aktywnej służby. Stał w Portsmouth, podlegał drobnym remontom. Od listopada 1852 do marca 1853 przystosowany w Portsmouth do pełnienia roli hulka węglowego i koszar przejściowych. W styczniu 1860 przystosowany tu do pełnienia roli hulka węglowego w Portland (przebywał tu co najmniej do 1870), potem znów w Portsmouth. Jego rozbiórkę ukończono w Portsmouth 17.03.1877.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu STIRLING CASTLE (1811).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

kgerlach

Żaglowy liniowiec 74-działowy typu Armada, o charakterystyce i danych projektowych podanych przy okręcie Russell. Wymiary rzeczywiste: długość 176’5”, szerokość 47’11”, głębokość 21’0”, zanurzenie z przodu 12’3”, z tyłu 17’2”, tonaż 1774 tony.
Zamówiony 12.08.1807 w Rochester, w prywatnej stoczni pani Mary Ross. Zaczęty w lipcu 1808, zwodowany 31.12.1811, ukończony 25.02.1812 w Chatham.
Od marca 1812 dowodził nim kmdr Jahleel Brenton, a Stirling Castle operował w składzie Floty Kanału, pilnując zatoki Douarnenez i Redy Baskijskiej. W pierwszych dwóch miesiącach 1813 kapitanem liniowca był kmdr Augustus Brine, potem dowództwo przejął kmdr Home Popham, wysłany 20.04.1813 z Portsmouth z konwojem do Indii Wschodnich, by zawieźć tam wicekróla, lorda Moirę. W 1814 komendę nad okrętem przejął kmdr William Butterfield. Wiosną Stirling Castle eskortował od Wyspy Św. Heleny do Anglii konwój statków wschodnioindyjskich, docierając do Portsmouth 29.05.1814. Został stąd wysłany 12.06 (z innymi żaglowcami) do Cherbourga, aby przetransportować do Anglii rosyjską gwardię. Następnie przewoził z Bordeaux na Wyspy Brytyjskiej żołnierzy angielskich (12.07-27.07.1814). Wycofany w listopadzie do rezerwy. Żaglowiec remontowano w Plymouth od stycznia 1816 do kwietnia 1819. Gruntownie zadaszony stał bezczynnie do kwietnia 1839, kiedy przekształcono go w hulk więzienny. W październiku 1844 został przesunięty do Portsmouth. Rozbiórkę na miejscu ukończono 6.09.1861.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu MINOTAUR (1816).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

kgerlach

Okręt 3 rangi, 74-działowiec późnego wariantu typu Ganges/Culloden. Typ zaprojektowany przez Edwarda Hunta już w 1778, ale ten wariant obejmował jednostki zbudowane wg systemu Seppingsa, obejmującego m.in. diagonalną kratownicę wewnętrzną. Wymiary rzeczywiste: długość 170’11,5”, szerokość 48’2,5”, głębokość 20’3,75”, zanurzenie z przodu 13’11”, z tyłu 18’0”, tonaż 1726 ton. Załoga: 550 ludzi. Uzbrojenie: na pokładzie dolnym 28 dział 32-funtowych; na pokładzie górnym 28 dział 18-funtowych; na pokładzie rufowym 4 działa 12-funtowe i 10 karonad 32-funtowych; na pokładzie dziobowym 2 działa 12-funtowe i 2 karonady 32-funtowe.
Zamówiony w królewskiej stoczni w Chatham 3.12.1811, zaczęty w grudniu 1812, zwodowany 15.04.1816, ukończony 14.10.1816.
Nie wprowadzony do aktywnej służby, Minotaur stał w rezerwie w Sheerness. Remontowany w Chatham od sierpnia 1824 do maja 1825. Od 1839 klasyfikowany jako 72-działowiec, o uzbrojeniu jak podawane przez mnie dla tego roku przy okręcie Russell z 1822. Od lipca do listopada 1842 przystosowany w Sheerness do roli koszar przejściowych, albo od 1842 stał na Stangate Creek jako hulk szpitalny. W 1859 służył w Sheerness w charakterze okrętu strażniczego, od 1.05.1859 dowodzony przez komandora Edwarda Pellewa Halsteda. Przekazany służbie celnej w listopadzie 1861 na lazaret. Przesunięty do Gravesend w lipcu 1866 jako okręt dla chorych na cholerę, przemianowany na Hermes 27.07.1866. Jego rozbiórkę nakazano 6.10.1868 i ukończono w Sheerness 20.02.1869.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu DUBLIN (1812).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

kgerlach

Żaglowy liniowiec 74-działowy typu Armada, o charakterystyce i danych projektowych podanych przy okręcie Russell. Wymiary rzeczywiste: długość 176’3”, szerokość 47’10”, głębokość 21’0”, zanurzenie z przodu 12’11”, z tyłu 17’3”, tonaż 1766 ton.
Zamówiony 31.07.1807 w Rotherhithe, w prywatnej stoczni firmy Samuel & Daniel Brent (tak jak opisywany tu już przeze mnie Benbow). Zaczęty w maju 1809, zwodowany 13.02.1812, ukończony 25.09.1812 w Sheerness.
W sierpniu 1812 dowodził nim kmdr David Milne. Już we wrześniu 1812 dowództwo przejął kmdr Richard Dunn, ale zmarł 11.06.1813. Kapitanem okrętu był przejściowo kmdr Robert Henderson, a potem w latach 1813-1814 kmdr Thomas Elphinstone. Dublin należał do Floty Kanału. Latem 1814 zajmował się transportami wojska, głównie przywożeniem żołnierzy brytyjskich z Francji do Plymouth. Wycofano go do rezerwy w Plymouth w sierpniu 1814. W okresie od kwietnia 1821 do grudnia 1826 liniowiec remontowano i równocześnie od maja 1826 „strzyżono” w Plymouth do wielkiej fregaty 50-działowej. Jednostka ta została wyposażona w Plymouth do służby na pełnym morzu w okresie marzec-sierpień 1831. Jej dowódcą był w latach 1831-1834 kmdr James Townshend. Fregata operowała wtedy na wodach Ameryki Południowej (we wrześniu 1831 przebywała w Rio de Janeiro, w czerwcu 1832 w Limie, we wrześniu 1832 w Coquimbo, w styczniu 1833 na Pacyfiku, w marcu-czerwcu 1833 w Valparaiso, w październiku 1833 w Valparaiso i Callao, w lutym 1834 w Valparaiso) i została odwołana do Anglii wiosną 1834. Od 24.01 do lipca 1835 dowodził nią w Plymouth kmdr Charles Hope. Od 8.12.1835 do lipca 1836 kapitanem jednostki był kmdr George Wickens Willes, od października 1836 do 31.05.1838 kmdr Robert Tait, zaś fregata Dublin cały ten czas pełniła rolę flagowca komodora/kontradmirała Grahama Edena Hamonda u wschodnich wybrzeży Ameryki Południowej. Nakazano jej powrót do Anglii na wiosnę 1838, dotarła tam w maju. Od września 1839 przystosowywano ją w Portsmouth do pełnienia roli okrętu flagowego. Miała wówczas następujące uzbrojenie: na pokładzie dolnym 6 haubicznych dział 8-calowych (o masie 65 cetnarów, długości 9’0”) i 22 działa 32-funtowe (o masie 56 cetnarów, długości 9’6”); na spardeku 22 działa 32-funtowe (o masie 45 cetnarów, długości 8’6”). Załoga: 492 ludzi. Od 26.05.1841 do 12.04.1845 dowodził nią kmdr John Jervis Tucker. Wyszła z Plymouth 28.08.1841, pełniła u wybrzeży Ameryki Południowej i na Pacyfiku rolę jednostki flagowej kontradm. Richarda Thomasa, z bazą w Valparaiso. W 1845 fregatę Dublin wycofano do rezerwy w Plymouth i przystosowano do służby portowej. Od 1860 do co najmniej 1879 była w Devonport hulkiem – koszarami przejściowymi. Została sprzedana w lipcu 1885 firmie Castle & Sons na rozbiórkę.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu INDUS (1812).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

kgerlach

Żaglowy liniowiec 74-działowy typu Armada, o charakterystyce i danych projektowych podanych przy okręcie Russell. Wymiary rzeczywiste: długość 176’3,5”, szerokość 47’8”, głębokość 21’0”, zanurzenie z przodu 13’0”, z tyłu 17’8”, tonaż 1756 ton.
Zamówiony 31.07.1807 w Deptford, w prywatnej stoczni Johna Dudmana. Zaczęty w kwietniu 1809, zwodowany 19.12.1812, ukończony 30.03.1813 w Woolwich.
Od 5.02.1813 dowodził nim kmdr William Hall Gage, najpierw na Morzu Północnym (w ujściu Skaldy), potem na Morzu Śródziemnym (gdzie popłynął z Portsmouth z konwojem 28.11.1813) w składzie floty adm. Pellewa. Okręt Indus uczestniczył w starciu pod Tulonem 12/13.02.1814. Wycofano go do rezerwy w sierpniu/wrześniu 1814 w Plymouth. Został 3.11.1818 przemianowany na Bellona. Remontowano go w Plymouth od kwietnia 1819 do grudnia 1820. Przykryty z przodu dachem. Prawdopodobnie użyty w 1840 jako okręt szpitalny. Od listopada 1841 do czerwca 1842 przystosowano liniowiec w Plymouth do pełnienia roli koszar przejściowych. Służył w tym charakterze w Plymouth co najmniej do 1860. Rozbiórkę żaglowca nakazano 28.04.1868, ukończono na miejscu 26.09.1868.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu RODNEY (1809).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.