www.timberships.fora.pl

knowak

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu FORMIDABLE (1825).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

kgerlach

84-działowy liniowiec żaglowy, okręt drugiej rangi, typu Ganges/Formidable. Dane zbliżone do danych żaglowca Ganges, aczkolwiek długość 195’4,5”, szerokość 52’4,5”, głębokość 22’6”, tonaż 2289 ton lub 2279 ton.
Zbudowany w Chatham z drewna zdobytego w Genui (przywieziono je do Anglii w maju 1816). Zamówiony 8.05.1815, zaczęty w październiku 1819, zwodowany 19.05.1825. Ukończony 5.08.1825 z przeznaczeniem do rezerwy. Stał w Sheerness i na Medway.
Od około 1839 jego uzbrojenie obejmowało: na pokładzie dolnym 6 haubicznych dział 8-calowych (o masie 65 cetnarów, długości 9’0”) i 24 działa 32-funtowe (o masie 56 cetnarów, długości 9’6”); na pokładzie górnym 2 haubiczne działa 8-calowe (o masie 65 cetnarów, długości 9’0”) i 30 dział 32-funtowych (o masie 48 cetnarów, długości 8’0”); na pokładzie rufowym i dziobowym łącznie 6 dział 32-funtowych (o masie 41 cetnarów, długości 8’0”) i 16 karonad 32-funtowych (o masie 17 cetnarów, długości 4’0”); w sumie 84 działa i karonady; załoga liczyła 705 ludzi.
Od 23.08 (lub 28.08) do 23.11.1841 okrętem wyposażanym w Chatham (od października w Portsmouth) do służby na Morzu Śródziemnym dowodził kmdr Edward Thomas Troubridge. Od 11.12.1841 do 21.04.1844 kapitanem liniowca był kmdr Charles Sullivan, wysłany na Morze Śródziemne. Tam dowództwo okrętu przejął z jego rąk kmdr George Frederick Rich, a Formidable służył do 1845 jako flagowiec wiceadm. Owena, głównodowodzącego na Morzu Śródziemnym. Następnie liniowiec stał w rezerwie w Sheerness. Od 16.06.1854 miał status okrętu strażniczego. W okresie 16.06.1854-10.09.1857 dowodził nim kmdr John Jervis Tucker, od 22.09.1857 do 30.05.1859 kmdr John Coglan Fitzgerlad (Formidable pełnił dodatkowo rolę flagowca superintendenta stoczni w Sheerness), od 3.07.1860 kmdr William Garnham Luard (Formidable pełnił dodatkowo rolę flagowca wiceadm. Johnstone’a), od 1.07.1863 kmdr John Fulford (Formidable pełnił dodatkowo rolę flagowca wiceadm. Lamberta), od 21.04.1866 kmdr Donald McLeod Mackenzie (Formidable pełnił dodatkowo rolę flagowca wiceadm. Walkera). Wypożyczono liniowiec 16.07.1869 na okręt treningowy w Bristolu (stał w Portishead, ciągle miał maszty i część rei). Pełnił tę funkcję co najmniej do 1890. Sprzedany 10.07.1906 firmie J.B. Garnham & Son na rozbiórkę.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu POWERFUL (1826).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

kgerlach

84-działowy liniowiec żaglowy, okręt drugiej rangi, typu Ganges/Formidable. Dane zasadniczo jak Vengeance, aczkolwiek tonaż 2296 ton.
Zbudowany w Chatham. Zamówiony 23.01.1817, zaczęty w sierpniu 1820, zwodowany 21.06.1826. Ukończony 4.10.1826 z przeznaczeniem do rezerwy. Stał w Sheerness.
Od około 1839 jego uzbrojenie obejmowało: na pokładzie dolnym 6 haubicznych dział 8-calowych (o masie 65 cetnarów, długości 9’0”) i 24 działa 32-funtowe (o masie 56 cetnarów, długości 9’6”); na pokładzie górnym 2 haubiczne działa 8-calowe (o masie 65 cetnarów, długości 9’0”) i 30 dział 32-funtowych (o masie 48 cetnarów, długości 8’0”); na pokładzie rufowym i dziobowym łącznie 6 dział 32-funtowych (o masie 41 cetnarów, długości 8’0”) i 16 karonad 32-funtowych (o masie 17 cetnarów, długości 4’0”); w sumie 84 działa i karonady; załoga liczyła 705 ludzi.
1.01.1839 wprowadzony do aktywnej służby. Dowodził nim odtąd kmdr Charles Napier, wysłany na Morze Śródziemne (dotarł do Gibraltaru 12.07 i następnego dnia wyruszył w kierunku Malty). Jesienią 1839 i wiosną 1840 operował na wodach Azji Mniejszej, głównie między Smyrną a zatoką Besika. W lipcu 1840 patrolował u wybrzeży syryjskich. Na początku sierpnia 1840 znajdował się u brzegów Karamanii. Napier otrzymał tam 10.08.1840 listownie rozkaz od brytyjskiego głównodowodzącego na Morzu Śródziemnym, adm. Stopforda, aby podniósł proporzec komodora i z kilkoma jednostkami dotarł pod Bejrut, co nastąpiło 12.08.1840. Powerful osłaniał desant sił lądowych w zatoce D’jounie 9.09.1840. Uczestniczył w ataku na Bejrut w październiku 1840 i w zdobyciu St. Jean d’Acre 3.11.1840. Blokował potem Aleksandrię, ale ciężki sztorm, który nadszedł 28.11.1840, zmusił go do schronienia się w grudniu w zatoce Marmaris w Azji Mniejszej. Napier opuścił proporzec komodora na tym okręcie na początku 1841 (na Malcie), a 9.01.1841 nowym dowódcą został kmdr George Mansel. We wrześniu 1841 zmienił go kmdr Michael Seymour. Powerful pozostał na Morzu Śródziemnym do 3.12.1841, kiedy w drodze do Anglii minął Gibraltar. Zawinął na Spithead 28.12.1841. Potem stał w rezerwie w Portsmouth (Seymour zdał komendę 6.01.1842).
Wg zarządzenia z lipca 1848 okręt miał nieść: na pokładzie dolnym 8 haubicznych dział 8-calowych (o masie 65 cetnarów, długości 9’0”) i 22 działa 32-funtowe (o masie 56 cetnarów, długości 9’6”); na pokładzie górnym 4 haubiczne działa 8-calowe (o masie 65 cetnarów, długości 9’0”) i 28 dział 32-funtowych (o masie 48 cetnarów, długości 8’0”); na pokładzie rufowym i dziobowym łącznie 6 dział 32-funtowych (o masie 42 cetnarów, długości 8’0”) i 16 karonad 32-funtowych (o masie 17 cetnarów, długości 4’0”); w sumie 84 działa i karonady.
Od 25.01.1848 okrętem dowodził kmdr Richard Saunders Dundas, wysłany w połowie lipca 1848 na morze w ramach eskadry eksperymentalnej, a potem skierowany na Morze Śródziemne. Dowództwo liniowca objął 29.05.1854 kmdr George Mansel. Planowano wysłać okręt podczas wojny krymskiej na Bałtyk, ale do tego nie doszło – ostatecznie Mansel został 3.06.1854 kapitanem liniowca Saint Vincent i na nim podążył na Bałtyk, natomiast 12.09.1854 dowództwo okrętu Powerful objął kmdr Thomas Lecke Massie, przydzielony do Eskadry Ameryki Północnej i Indii Zachodnich, gdzie operował do 1856.
Postanowiono 17.01.1860 przebudować ten liniowiec na okręt śrubowo-żaglowy, ale odkryto, że jest silnie przegniły, więc w maju 1860 wytypowano do takiej przebudowy inną jednostkę tego typu, zaś z okrętu Powerful zrobiono okręt-cel. Jego rozbiórkę w Chatham zakończono 29.08.1864.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu CLARENCE (1827).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

kgerlach

84-działowy liniowiec żaglowy, okręt drugiej rangi, typu Ganges/Formidable. Dane jak Vengeance, aczkolwiek tonaż 2288 ton.
Zbudowany w Pembroke. Zamówiony 27.05.1819 pod nazwą Goliath, zaczęty w sierpniu 1824, przemianowany na Clarence 26.05.1827, zwodowany 25.07.1827. Ukończony w 1827 w Plymouth. Mimo wielu przymiarek praktycznie nigdy nie wprowadzony do aktywnej służby, stał w Plymouth i Devonport.
W styczniu 1864 wypożyczony liverpoolskiej organizacji R.C. Reformatory Society, którą jedni rozszyfrowują jako Ship Reformatory Commitee, inni jako Roman Catholic Reformatory. Przebudowany na okręt treningowy w 1872. W wyniku wypadku spłonął na Mersey 17.01.1884.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu BOMBAY (1828).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

kgerlach

84-działowy liniowiec żaglowy, okręt drugiej rangi, typu Ganges/Formidable. Dane zasadniczo jak Ganges, aczkolwiek długość 193’10”, tonaż 2255 lub 2279 ton. Uzbrojenie proponowane w grudniu 1828: na pokładzie dolnym 28 dział 32-funtowych (o masie 56 cetnarów, długości 9’6”) i 2 karonady 68-funtowe (o masie 36 cetnarów, długości 5’4”); na pokładzie górnym 32 działa 32-funtowe (o masie 48 cetnarów, długości 8’0”); na pokładzie rufowym 10 karonad 32-funtowych (o masie 17 cetnarów, długości 4’0”); na pokładzie dziobowym 2 działa 12-funtowe i 4 karonady 32-funtowe (o masie 17 cetnarów, długości 4’0”); w sumie 78 dział i karonad.
Zbudowany w Bombaju z drewna tekowego. Zamówiony 28.04.1819, zaczęty w maju 1826, zwodowany 17.03.1828. Ukończony 26.05.1828. Przyprowadzony do Anglii przez komandora Alexandra Campbella 12.09.1828. Odstawiony w Plymouth do rezerwy. Nigdy nie wprowadzony do aktywnej służby mimo poważnej przymiarki do tego w sierpniu-październiku 1840. Stał w Plymouth/Devonport.
W 1839 jego uzbrojenie obejmowało nominalnie: na pokładzie dolnym 6 haubicznych dział 8-calowych (o masie 65 cetnarów, długości 9’0”) i 24 działa 32-funtowe (o masie 56 cetnarów, długości 9’6”); na pokładzie górnym 2 haubiczne działa 8-calowe (o masie 65 cetnarów, długości 9’0”) i 30 dział 32-funtowych (o masie 48 cetnarów, długości 8’0”); na pokładzie rufowym i dziobowym łącznie 6 dział 32-funtowych (o masie 41 cetnarów, długości 8’0”) i 16 karonad 32-funtowych (o masie 17 cetnarów, długości 4’0”); w sumie 84 działa i karonady.
Kiedy okazało się, że wytypowany 17.01.1860 do przebudowy na 80-działową jednostkę śrubowo-żaglową liniowiec Powerful (tego samego typu) jest przegniły, zdecydowano 3.05.1860 przekonstruować zamiast niego właśnie Bombay. Prace rozpoczęto w Chatham 23.05.1860 i zakończono 25.06.1861. Okręt przedłużono aż o 40 stóp. Nowe wymiary wynosiły: długość 233’9”, szerokość 52’4,5”, głębokość 23’1” (lub 23’0”), tonaż 2783 tony, zanurzenie z przodu 20’8”, z tyłu 24’0”. Otrzymał 2-cylindrowy silnik poziomy (średnica cylindrów 64,1875”, skok tłoków 32”) o mocy nominalnej 400 koni, firmy Humphreys & Tennant, napędzający pojedynczą śrubę. Rozwijając moc indykowaną 1688 koni pozwalał on na osiąganie prędkości 10,16 węzła przy prędkości wału 70 obrotów na minutę. Nadciśnienie pary w kotłach – 20 funtów na cal kwadratowy. Pojedynczy komin usytuowano między fokmasztem a grotmasztem. Uzbrojenie: na pokładzie dolnym 10 haubicznych dział 8-calowych (o masie 65 cetnarów, długości 9’0”) i 24 działa 32-funtowe (o masie 56 cetnarów, długości 9’6”); na pokładzie górnym 4 haubiczne działa 8-calowe (o masie 65 cetnarów, długości 9’0”) i 30 dział 32-funtowych (o masie 50 cetnarów, długości 8’0”); na pokładzie rufowym i dziobowym łącznie 12 dział 32-funtowych (o masie 42 cetnarów, długości 8’0”) i 1 obracane działo 68-funtowe (o masie 95 cetnarów, długości 10’0”); w sumie 81 dział. Załoga: 750 ludzi.
Wprowadzony do aktywnej służby 22.03.1864 z przeznaczeniem na okręt flagowy kontradm. Elliota u wybrzeży Ameryki Południowej. Dowództwo objął kmdr Colin Andrew Campbell. Okręt otrzymał szereg uzupełnień związanych z funkcją jednostki flagowej – jak przedłużoną rufówkę i dodatkowe kabiny pod nią – oraz nieco najnowszego wtedy uzbrojenia (11 haubicznych dział 10-calowych, tuzin gładkolufowych 65-funtówek, dwa gwintowane 110-funtowe działa odtylcowe Armstronga, osiem gwintowanych 40-funtowych dział odtylcowych Armstronga). Łącznie z 32-funtówkami niósł teraz 67 dział. Opuścił Plymouth w drodze do wyznaczonego rejonu 13.05.1864. Spłonął koło Montevideo 14.12.1864 w wyniku przypadkowego zaprószenia ognia, najprawdopodobniej w rejonie magazynu z alkoholem. Zginęło 91 lub 94 ludzi.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu CALCUTTA (1831).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

kgerlach

84-działowy liniowiec żaglowy, okręt drugiej rangi, powstały jako modyfikacja typu Ganges/Formidable. Robert Seppings wydłużył w stosunku do oryginału denniki i zmniejszył smukłość biegu wodnic na dziobie i rufie, by zapewnić pływalność ułatwiającą niesienie cięższego uzbrojenia, jednolitego kalibru 32-funtów. Długość 196’0”, szerokość 52’6”, głębokość 22’6”, tonaż 2291 ton. Uzbrojenie: na pokładzie dolnym 32 działa 32-funtowe (o masie 56 cetnarów, długości 9’6”); na pokładzie górnym 32 działa 32-funtowe (o masie 47 cetnarów, długości 8’0”); na pokładzie rufowym 16 dział 32-funtowych (najprawdopodobniej o masie 25 cetnarów, długości 6’0”); na pokładzie dziobowym 4 działa 32-funtowe (najprawdopodobniej o masie 25 cetnarów, długości 6’0”); w sumie 84 działa. Jednak w ustaleniach artylerii z lat 1839 i 1848 Calcutta był traktowany jak okręty typu Ganges/Formidable i jego nominalne uzbrojenie nie odbiegało od wielokrotnie tu przeze mnie przywoływanego dla tych regulacji.
Zbudowany w Bombaju z drewna tekowego. Zamówiony 5.04.1827, zaczęty w marcu 1828 (na skutek kłopotów materiałowych i finansowych budowę wstrzymano 3.12.1828 i rozpoczęto ponownie 17.09.1829), zwodowany 14.03.1831. Przeszedł do Anglii (wyruszył w maju 1831) z takielunkiem i załogą fregaty Success. Odstawiony do rezerwy w Plymouth w sierpniu 1831.
Od 22.08.1840 do maja 1842 w aktywnej służbie; dowodził nim wówczas kmdr Samuel Roberts, wyprawiony w październiku/listopadzie na Morze Śródziemne (dotarł do Gibraltaru 9.11.1840, a na Maltę tydzień później). Dołączył 8.12.1840 do floty adm. Stopforda w zatoce Marmaris. Operował na Morzu Śródziemnym jeszcze w grudniu 1841, później przeszedł do Lizbony. W maju 1842 jego dowództwo przejął kmdr Frederick Rich i sprawował je do 19.11.1842, kiedy liniowiec wycofano do rezerwy w Plymouth/Devonport.
Od 28.04.1854 do 2.03.1856 kapitanem okrętu był kmdr James John Stopford. W tym okresie Calcutta transportował amunicję na Bałtyk podczas wojny krymskiej; był obecny podczas bombardowania Sweaborga w sierpniu 1855; odwoził do Anglii brytyjskich żołnierzy z Krymu w czerwcu 1856.
Od 3.03.1856 do sierpnia 1859 dowodził nim kmdr William King Hall. Calcutta był flagowcem kontradm. Michaela Seymoura w Indiach Wschodnich, dokąd podążył z Plymouth 6.05.1856. Zawinął do Singapuru 25.08.1856, a do Hongkongu 8.09.1856. Walczył w drugiej wojnie opiumowej 1856-1858. Został na rozkaz Seymoura przesunięty około 21-22.10.1856 tak daleko w górę rzeki Xijiang (Si-ciang, Kanton), powyżej fortów Bogue, jak na to pozwalało zanurzenie. Załoga wzięła na łodziach udział w dalszym wypadzie w górę rzeki od 23.10.1856, kiedy zespół mniejszych jednostek Seymoura w ciągu dwóch dni ostrzelał i zdobył wiele fortów strzegących dostępu do Kantonu, a 28 i 29.10.1856 zbombardował Kanton, przerwał jego wały, zniszczył flotyllę dżonek, lecz wobec braku sił lądowych odpowiednich do zajęcia miasta musiał się wycofać. Calcutta brał bezpośredni udział w zdobyciu fortów Bogue 12.11.1856 i Anunghoy 13.11.1856. Łodzie z tego okrętu ciągle uczestniczyły w niszczeniu rozmaitych zespołów dżonek na rzece Kanton i przyległych rzeczkach, np. pod koniec listopada 1856, a także w atakach na forty chińskie w tym rejonie (np. 4.12.1856). Od stycznia 1857 Calcutta stał w Hongkongu, ale 28.05 ponownie wysłał łodzie w górę rzeki Kanton. Walczyły one w zaciekłej bitwie na rzeczce Fatshan pod Kantonem 1.06.1857, podczas której Anglicy dowodzeni przez kontradm. Seymoura zniszczyli całą flotyllę kantońską (co najmniej 72 uzbrojone dżonki). Załoga okrętu uczestniczyła w zdobyciu Kantonu w końcu grudnia 1857. Na początku 1858 zwalczała piratów. Pod koniec marca 1858 Calcutta przeszedł z Hongkongu do zatoki Pichili i Szanghaju. Eskadra Seymoura (a w niej liniowiec Calcutta) wspólnie z francuską eskadrą kontradm. Rigaulta de Genouilly zaatakowała i zdobyła 20.05.1858 chińską twierdzę Taku u ujścia rzeki Peiho, co miało decydujące znaczenie dla rozstrzygnięcia tej wojny (bezpośredni atak przeprowadziły małe jednostki, ale w walkach uczestniczyła załoga okrętu Calcutta). W sierpniu 1858 liniowiec złożył wizytę w Nagasaki. Wyruszył z Hongkongu w powrotny rejs do Anglii (via Singapur i Przylądek Dobrej Nadziei) 19.03.1859. Wycofano go w sierpniu 1859 do rezerwy w Devonport.
Od września 1863 lub od 1865 okręt szkolenia artyleryjskiego w Portsmouth. Połączono go pomostem z hulkiem Excellent i uczyniono częścią Szkoły Artyleryjskiej w tym porcie.
Sprzedany 12.05.1908 firmie Castle na rozbiórkę.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu THUNDERER (1831).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

kgerlach

84-działowy liniowiec żaglowy, okręt drugiej rangi, typu Ganges/Formidable. Dane jak Vengeance.
Zbudowany w Woolwich. Zamówiony 23.07.1817, zaczęty w kwietniu 1823, zwodowany 22.09.1831. Ukończony 8.03.1833.
Od marca 1833 dowodził nim kmdr William Furlong Wise. Wyposażony w Sheerness, skierowany stąd na początku 1834 na Morze Śródziemne, dotarł po drodze do Gibraltaru 8.03.1834, potem operował od Malty do wybrzeży Azji Mniejszej. Wrócił do Anglii między latem 1836 a styczniem 1837.
Od stycznia 1837 stał w rezerwie w Plymouth.
Od 31.01.1840 do 28.07.1841 dowodził nim kmdr Maurice Frederick Fitzhardinge Berkeley, wysłany na przełomie maja i czerwca 1840 na Morze Śródziemne (przez Lizbonę). Thunderer zawinął na Maltę w czerwcu 1840. Wyruszył stąd 6.07.1840 by dołączyć u wschodnich wybrzeży Anatolii do floty adm. Stopforda. Na początku sierpnia 1840 kmdr Napier znajdujący się u brzegów Karamanii na okręcie Powerful otrzymał listownie rozkaz od Stopforda, aby podniósł proporzec komodora i z kilkoma jednostkami, w tym liniowcem Thunderer, dotarł pod Bejrut, co nastąpiło 12.08.1840. Thunderer osłaniał desant sił lądowych w zatoce D’jounie 9.09.1840. Bombardował wojska egipskie pod Bejrutem 12.09.1840. Uczestniczył w zdobyciu Sydonu pod koniec września 1840 oraz w zdobyciu St. Jean d’Acre 3.11.1840. Przewoził później jeńców do Bejrutu. Zawinął do zatoki Marmaris 8.12.1840. Operował na Morzu Śródziemnym do maja 1841, potem bazował w Gibraltarze do lata 1841. Od 28.07.1841 do 1843 dowodził nim kmdr Daniel Pring. W październiku 1841 Thunderer był znów pod Bejrutem. W późniejszej fazie dowództwa Pringa przebywał w rejonie Przylądka Dobrej Nadziei.
Po 1843 stał w rezerwie w Devonport, ale wziął udział 23.04.1856 w rewii floty na Spithead, specjalnie dowodzony na tę okoliczność przez komandora George’a Grenville’a Randolpha. Od maja 1863 okręt-cel. Przemianowany na Comet 21.04.1869. Przemianowany na Nettle 9.03.1870. Stacjonował w Portsmouth; był tam okrętem-celem jeszcze w 1890. Sprzedany 25.11.1901.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu MONARCH (1832).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

kgerlach

84-działowy liniowiec żaglowy, okręt drugiej rangi, typu Ganges/Formidable. Dane jak Vengeance, chociaż tonaż przeważnie określany jako 2255 ton.
Zbudowany w Chatham. Zamówiony 23.07. lub 18.07.1817 w Deptford, zamówienie przeniesiono do Chatham 22.02.1825. Rozpoczęty w sierpniu 1825, zwodowany 8.12.1832. Ukończony 10.06.1833 w Sheerness z przeznaczeniem od razu do rezerwy.
Stał bezczynnie w Sheerness do 1840.
Od 30.10.1840 do 28.10.1843 dowodził nim kmdr Samuel Chambers, skierowany na Morze Śródziemne. Okręt przeszedł w maju 1841 do Portsmouth, wyruszył ze Spithead 10.08.1841, kierując się do Gibraltaru, gdzie zawinął dwa tygodnie później. Operował potem na Morzu Śródziemnym.
Został wycofany do rezerwy w Chatham 28.10.1843. Stał w Sheerness. Od grudnia 1850 pełnił rolę okrętu strażniczego w Sheerness. Dowodził nim od 3.12.1850 kmdr Michael Seymour, a w okresie 29.09.1851-6.02.1854 – kmdr Charles Hope.
Od 6.02.1854 do 2.12.1854 jego kapitanem był w aktywnej służbie kmdr John Elphinstone Erskine. W 1854 Monarch należał do Floty Bałtyckiej podczas wojny krymskiej. Odesłany w październiku 1854 do Anglii, wraz z innymi liniowcami czysto żaglowymi. Od 4.12.1854 dowodzony przejściowo w Devonport przez kmdr Henry’ego Lystera. Potem, 28.12.1854, dowództwo objął kmdr George Edwin Patey. Liniowiec skierowano na Pacyfik, gdzie na początku 1855 r. stał się okrętem flagowym nowego głównodowodzącego w tamtym rejonie, kontradm. Henry’ego Williama Bruce. W połowie czerwca Monarch uczestniczył w zajęciu i spaleniu opuszczonego Pietropawłowska.
Po zakończeniu wojny krymskiej stał w Sheerness. Od 1862 okręt-cel. Jego rozbiórkę zakończono 3.10.1866 w stoczni firmy White w Cowes.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

knowak

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu VANGUARD (1835).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.