www.timberships.fora.pl

kgerlach

Było dwóch Thomasów Robinsonów służących w angielskiej marynarce wojennej mniej więcej w tym samym czasie. Większość autorów (łącznie z Charnockiem) nie umiało i nie umie ich odróżnić, stąd wiele wątpliwości.

Thomas Robinson nr 1 został 8.12.1688 mianowany dowódcą 8-działowego brandera Speedwell. Operował na nim do 3.04.1690. Od 15.02.1690/91 do 1694 był kapitanem 34-działowca Guardland (Garland), na którym patrolował na Morzu Północnym i na kanale La Manche. W czerwcu 1693 wziął pod komendę, oprócz własnego Guardland, także 28-działowiec Pearl i osłaniał konwój idący do Hamburga. Jakoby od sierpnia 1694 do 11.07.1695 dowodził, znów tylko w randze commander, okrętem eksplodującym William and Mary, zaangażowanym w nieudany atak na Dunkierkę 12.09.1694. Wydaje się całkiem prawdopodobne, że chodziło jednak w tym przypadku o Thomasa Robinsona nr 2. Bowiem Thomas Robinson nr 1 już 21.01.1694/95 (czyli na pół roku przed rzekomym zdaniem komendy nad żaglowcem William and Mary) objął dowództwo 46/48-działowca Assistance i nadal ochraniał konwoje kierowane do Hamburga, wyróżniając się bardzo w ich skutecznej obronie przed liczniejszymi korsarzami francuskimi - jak w maju 1696 - oraz chwytając przy okazji wartościowe statki nieprzyjacielskie (jak w kwietniu 1695 i listopadzie 1696). Zdał komendę nad Assistance w lutym 1696/97. Od lutego 1696/97 do października 1701 był kapitanem 60-działowca Dunkirk i eskortował konwoje na Morzu Północnym. Od października 1701 do początku marca 1701/1702 być może przejściowo dowodził 66-działowcem Monmouth po śmierci poprzedniego kapitana. Od 4.03.1701/1702 był dowódcą 80-działowca Dorsetshire, od października 1702 w składzie floty adm. Shovella. Zmarł 2.01.1702/1703. Ale Thomas Robinson nr 2 żył sobie dalej i w lutym 1702/1703 objął (w randze commander) komendę nad 20-działowym okrętem szpitalnym Jeffreys (Jefferies), po czym sprawował ją aż do sierpnia 1708, towarzysząc flocie adm. Rooke'a w 1704 - w tym w bitwie pod Vélez-Malagą 13.08.1704, flocie adm. Shovella w 1705, flocie śródziemnomorskiej w 1707; był w Lizbonie w 1708.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

Janusz Kluska

Panie Krzysztofie dziękuję za odpowiedzi.
Poproszę o opisanie losów oficerów angielskich, są nimi David Wavell (... - 16.01.1703/4, awans kapitański otrzymał 15.02.1693/94) oraz Edward Littleton (... - 02.01.1695/96, awans kapitański otrzymał 17.02.1691/92).
Pozdrawiam Janusz.

kgerlach

David Wavell był w 1692 pierwszym porucznikiem na 70-działowcu Grafton i walczył w bitwie pod Barfleur 19.05.1692; uczestniczył też w ataku zespołu wiceadm. Delavala na resztki floty francuskiej w Cherbourgu 21-22.05. Został 15.02.1693/94 mianowany kapitanem 28/24-działowca Speedwell. Operował w eskadrze adm. Berkeleya w 1694, u wybrzeży Irlandii w latach 1694-1697. W 1696 był w Kinsale, Dublinie, patrolował wody między Irlandią a Szkocją, konwojował statki do Liverpoolu, Milford, Kinsale. Miał żonę o imieniu Martha - 5.12.1699 ochrzczono jedną z ich córek. Od połowy stycznia 1701/1702 do września 1702 dowodził 60-działowcem Sunderland. Otrzymał na początku 1703 komendę nad 70-działowcem Edgar i pożeglował na nim do Indii Zachodnich razem z eskadrą komodora Walkera. W Indiach Zachodnich przeszedł 11.05.1703 na 54-działowiec Colchester. Zlecono mu dowodzenie konwojem idącym z Jamajki do Anglii; pod koniec lipca 1703 wdał się w ostrą wymianę listów z gubernatorem na temat daty wyjścia tego konwoju - kupcy chcieli opóźniać wyruszenie pod dowolnymi pretekstami, on wyzywał ich od najgorszych. Ostatecznie wypłynął 17 sierpnia z 24-25 statkami. W trakcie rejsu w konwój uderzył tzw. "Wielki Sztorm" (26/27.11.1703), jeden z największych w historii, który spowodował straszliwe straty w południowej Anglii i w żegludze. Ciężko uszkodzony Colchester musiał zawinąć do Irlandii, gdzie go naprawiano. W trakcie późniejszego przejścia z Irlandii do Plymouth kolejny sztorm zepchnął okręt do zatoki Whitesand, w pobliżu przylądka Land's End i rozbił 16.01.1703/1704; 170 ludzi (zdecydowana większość załogi), w tym Wavell, utonęło. Wdowa po nim, która została z trójką dzieci bez środków do życia, wystąpiła - wraz wdową po poruczniku - w imieniu wszystkich wdów i sierot po członkach załogi Colchester, z prośbą o wsparcie, jakie dekret królowej przyznał innym ofiarom "Wielkiego Sztormu" z grona Royal Navy. Lord Wielki Admirał, czyli małżonek królowej, książę Jerzy Duński, odpowiedział jej wielkodusznie, że skoro Colchester zatonął blisko dwa miesiące po "Wielkim Sztormie", należy im się figa.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

kgerlach

Edward Littleton został 17.02.1691/92 mianowany dowódcą 10-działowego brandera Thomas and Elizabeth. Walczył na nim w bitwie pod Barfleur 19.05.1692; potem żaglowiec ten zużyto przy podpaleniu francuskich liniowców w La Hougue 24.05.1692. Następnie w 1692 Littleton krótko dowodził 6-działowym branderem Charles. Od połowy stycznia 1692/93 był kapitanem wynajętego 24/40-działowca Smyrna Factor, wysłanego w 1693 w eskorcie niefortunnego konwoju smyrneńskiego, rozgromionego przez Francuzów 17.06.1693 pod Lagos. Po powrocie otrzymał w 1694 komendę nad 42-działowcem Assistance, zatrudnionym w służbie patrolowej i na kanale La Manche. W grudniu 1694 albo w styczniu 1694/95 został kapitanem 62-działowca Montague (Montagu) i na wiosnę 1695 kierował małą eskadrą patrolującą u wejścia na kanał La Manche. Odnosił sukcesy, jak w marcu 1695, kiedy rozgromił francuski konwój na kanale La Manche. Jednak w październiku 1695 stanął przed sądem wojennym, który miał zbadać, czy on i kapitan 70-działowca Captain ponoszą jakąś winę za zdobycie przez Francuzów 70-działowca Hope 16.04.1695 (oddalili się od tego ostatniego nieco wcześniej podczas złej pogody); został uniewinniony. Pod koniec 1695 przejął dowództwo 70-działowca Dorsetshire, na którym zmarł 2.01.1695/96.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

Janusz Kluska

Panie Krzysztofie dziękuję za odpowiedzi.
Poproszę o opisanie losów oficerów angielskich, są nimi William Gifford (1649 - 1724, awans kapitański otrzymał 11.04.1682) oraz Henry Robinson (... - 11.07.1701, awans kapitański otrzymał 17.06.1689).
Pozdrawiam Janusz.

kgerlach

William Gifford urodził się około 1649. Był synem Richarda Gifford z King's Somborne. Ożenił się 21.12.1669 z Elizabeth Charret. Zaczął służbę w marynarce około 1670. Został 2.11.1676 drugim porucznikiem na 40-działowej fregacie Dragon, operującej na Morzu Śródziemnym. Przeniesiono go 5.11.1677 na to samo stanowisko na 48-działowiec Centurion. Od 10.12.1677 był drugim porucznikiem na 64-działowcu Mary. Brał udział w zdobyciu 1.04.1678 algierskiego okrętu 40-działowego. Natomiast od 14.01.1678/79 zajmował pozycję pierwszego porucznika na 48-działowcu Bristol. Przez cały ten czas (od 1676 do 1679) przebywał na Morzu Śródziemnym, stale przenoszony na kolejne jednostki w ślad za komandorem Rogerem Stricklandem. Powierzono mu 11.04.1682 albo 22.04.1682 dowództwo małej fregaty 18-działowej Lark; sprawował komendę do 22.03.1683/84, operując przeciwko korsarzom z Salé. Czy to oznaczało formalny awans do stopnia captain jest problematyczne (być może był tylko pełniącym obowiązki), skoro istniał w admiralicji dokument mówiący o tym, że Gifford dopiero 26.02.1683/84 został komandorem, wraz z objęciem dowództwa 32-działowca Mermaid. Komendę nad tym okrętem sprawował aż do 1688, najpierw na wodach krajowych, w latach 1686-1688 z eskadrą pod Salé. Od 1.11.1688 do 1689 był kapitanem Phoenix. W 1689 dowodził krótko (do początku maja) 48-działowcem Happy Return. Jednak potem (a było to niedługo po obaleniu w 1688 króla Jakuba II i wstąpieniu na tron Wilhelma III), Gifforda odsunięto go od spraw floty, jako podejrzanego o lojalność wobec Stuartów. Zajął się żeglugą handlową, m.in. w ramach Kompanii Wschodnioindyjskiej, ale nawet w tym raz po raz dosięgała go mściwa ręka króla. Dopiero 26.02.1700/1701 powierzono mu (na krótko, do 3.04.1701) dowództwo 60-działowca Windsor. Dostawał jeszcze krótkie, parodniowe albo paromiesięczne komendy nad 50-działowcem Weymouth (kwiecień 1701 - styczeń 1701/1702), 70-działowcem Northumberland (styczeń 1701/1702), 80-działowcem Somerset (styczeń 1701/1702 - czerwiec 1702). Dopiero za panowania (1702-1714) królowej Anny z dynastii Stuartów został wynagrodzony za wierność temu rodowi. Mianowano go 18.06.1702 stałym komisarzem marynarki w Portsmouth. Otrzymał 6.09.1705 tytuł rycerski. W latach 1702-1708 i od 1711 do 1713 był członkiem parlamentu jako torys. Z reguły głosował w interesie rządu i w 1706 dostał za to miejsce w Urzędzie Marynarki. W lutym 1705 dano mu funkcję nadzwyczajnego komisarza marynarki. Od 23.04.1708 do 1714 był gubernatorem szpitala Greenwich. Pełnił też inne funkcje, niektóre bardzo lukratywne, jak nadzorcy parku i pałacu w Greenwich. Po wstąpieniu na tron Jerzego I z dynastii hanowerskiej, nienawidzącego Stuartów i torysów pospołu, Gifford utracił wszystkie stanowiska i wycofał się do swojego lokum w Oksfordzie. Owdowiał w 1721. Zmarł 21.11.1724.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

kgerlach

Henry Robinson otrzymał w 1689 tytuł rycerza. Został 17.06.1689 mianowany dowódcą wynajętego okrętu 50-działowego Sampson. W czerwcu 1690 objął komendę nad 64-działowcem Harwich; okręt ten rozbił się 3.09.1691 w sztormie w pobliżu góry Edgecombe w Plymouth. W latach 1692-1695 Robinson dowodził 70-działowcem Hope, w składzie sił głównych na kanale La Manche. Walczył 19.05.1692 w bitwie pod Barfleur. Podczas eskortowania konwoju śródziemnomorskiego miał pecha wpaść 16.04.1695 na pięć okrętów francuskich około 180 mil na południowy zachód od Lizard i po zaciętej, siedmiogodzinnej obronie musiał się poddać. Był jeńcem we Francji. Zaraz po wymianie został w 1696 kapitanem 70-działowca Hampton Court, także w składzie głównej floty. Po pokoju w Ryswick (jesień 1697) długo nie dostał żadnego dowództwa. Jednak od maja 1699 do lutego 1700/1701 był kapitanem 60-działowca Plymouth. Od kwietnia 1701 dowodził 80-działowcem Cornwall. Zmarł 11.07.1701.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

Janusz Kluska

Panie Krzysztofie dziękuję za odpowiedzi.
Poproszę o opisanie losów oficerów angielskich, są nimi Thomas Harlow (1649 - 12.12.1741, awans kapitański otrzymał 19.03.1689/90) oraz Robert Robinson (... - 18.03.1717/18, awans kapitański otrzymał 14.07.1685 lub 14.09.1688).
Pozdrawiam Janusz.

kgerlach

Thomas Harlow został 19.03.1689/80 mianowany dowódcą wynajętego przez Royal Navy 34-działowca Smyrna Merchant, operującego na wodach irlandzkich. Od 1691 był kapitanem 70-działowca Burford. Walczył na nim w bitwie pod Barfleur 19.05.1692 i uczestniczył w ataku zespołu wiceadm. Delavala na resztki floty francuskiej w Cherbourgu 21-22.05. W okresie od czerwca 1695 do grudnia 1698 dowodził 80-działowcem Torbay. W sierpniu 1697 jako komodor eskadry pilnował podejść do kanału La Manche, za zadaniem przechwycenia zespołu de Pointisa wracającego z łupieskiej wyprawy do Cartageny w Indiach Zachodnich; Francuzów dostrzeżono 14.08 około 250 mil na południowy zachód od Wysp Scilly; po trzech dniach pościgu i niemrawych walk de Pointis z łatwością się oderwał i prawie bez strat zawinął do Brestu. Wynik starcia ogromnie wzburzył angielską opinię publiczną. Harlow stanął nawet za to przed sądem wojennym 29.11, ale go uniewinniono. Miał jednak sporą przerwę w dowodzeniu. W lutym 1700/1701 został kapitanem 70-działowca Grafton, na którym uczestniczył w lecie 1702 w nieudanej wyprawie adm. Rooke'a przeciwko Kadyksowi oraz w zwycięskiej bitwie pod Vigo 12.10.1702. Wrócił do Anglii z flotą adm. Shovella w listopadzie 1702 i więcej w morze nie wychodził. Od kwietnia 1703 do lutego 1704/1705 był głównym nadzorującym stoczni w Deptford. Mianowano go 7.02.1704/1705 komisarzem Urzędu Aprowizacji. Zajmował to stanowisko do 13.11.1711. Od maja 1712 do około lutego 1720 znów pełnił urząd głównego nadzorującego stoczni w Deptford. Zmarł w 1741 "w bardzo zaawansowanym wieku", jak pisał Charnock. Czy to jednak rzeczywiście oznacza urodzenie się w 1649 - nie jestem przekonany.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

kgerlach

Robert Robinson został 12.04.1678 porucznikiem na 60-działowcu Lyon (Lion), operującym na kanale La Manche. Przeniesiono go 26.09.1679 na takie samo stanowisko na 28-działowiec Richmond. Od 17.12.1683 był drugim porucznikiem na 70-działowcu Grafton. Od 14.07 lub 17.07.1685 do 25.09.1688 był kapitanem 4-działowego kecza Kingfisher. Od 26.09.1688 dowodził 48-działowcem Crown, wchodzącym w październiku 1688 w skład floty lorda Dartmouth. Nie miał żadnych kłopotów ze zdradzeniem króla Jakuba II na rzecz przyszłego króla Wilhelma III, co późniejsi Anglicy nazywali "wiernością i patriotyzmem". W latach 1689-1691 sprawował komendę nad 46-działowcem Hampshire, z tego w 1690 i 1691 w Indiach Zachodnich. W 1692 był kapitanem 66-działowca Monmouth i walczył w bitwie pod Barfleur 19.05.1692. W październiku 1692 dowodził eskadrą, którą zamierzano wysłać do Sundu przeciw Duńczykom, ale spór załagodzono i jego okręty nie wyszły z Downs (uważano, że to bardzo szczęśliwie, ponieważ Robinson był znany z braku kultury i taktu). Od lipca 1693 do 1694 czy 1695 sprawował komendę nad 70-działowcem Suffolk w eskadrze adm. Berkeleya. Od czerwca 1696 do kwietnia 1697 był kapitanem 80-działowca Lancaster. Od kwietnia 1697 krótko dowodził 96-działowcem Namur. Od stycznia 1699/1700 był przez rok kapitanem 80-działowca Chichester, stojącego jako okręt strażniczy w Portsmouth. Od stycznia 1701/1702 do końca maja 1702 sprawował komendę portową nad 96-działowcem Association, po czym wycofał się z aktywnej służby. Od 29.11.1704 do 8.12.1705 był kapitanem szpitala w Greenwich, a bezpośrednio potem (do śmierci) jego wicegubernatorem. Zmarł 18.03.1717/18.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

Janusz Kluska

Panie Krzysztofie dziękuję za odpowiedzi.
Poproszę o opisanie losów oficerów angielskich, są nimi Edward Bibb (... - 02.10.1701, awans kapitański otrzymał 19.01.1690/91) oraz William Scalley (... - 26.09.1703, awans kapitański otrzymał 26.06.1699).
Pozdrawiam Janusz.

kgerlach · Wysłany: Wto 19:04, 01 Mar 2022 Temat postu:

Edward Bibb został 19.01.1690/91 kapitanem 8-działowego brandera Hopewell. Pod koniec 1692 objął komendę nad 30-działową fregato-galerą James Galley. Przeszedł z niej w lipcu (podaje się też inne miesiące) 1693 na 60-działowiec Winchester, należący do sił głównych. Od lutego 1693/94 lub od października 1694 do grudnia 1695 był kapitanem 80-działowca Norfolk. W 1696 dowodził 58-działowcem Monk (Monck) w eskadrze komodora Benbowa atakującej małe porty francuskie. W tym samym roku przejął na bardzo krótko zimową komendę nad 66-działowcem Dreadnought. Od lata 1696 do lutego 1700/1701 dowodził 58-działowcem York. Od lutego 1700/1701 był kapitanem 66-działowca Monmouth, skierowanego do osłony konwoju holenderskiego. Zmarł w trakcie sprawowania tej komendy 2.10.1701.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

kgerlach · Wysłany: Śro 15:31, 02 Mar 2022 Temat postu:

William Scalley (Scally) został 26.06.1699 kapitanem 60-działowca Gloucester. Od lutego 1701/1702 dowodził 8-działowym branderem Griffin, na którym walczył w bitwie na wodach zatoki Vigo 12.10.1702. Od 14.10.1702 do 30.12.1702 sprawował komendę nad 42-działowcem Triton (Triton Prize), zdobytym w tej bitwie. Przeniesiono go 22.01.1702/1703 na krótko na 36-działowiec Kinsale i/lub na 90-działowiec Triumph. Przeszedł zaraz z niego w marcu 1702/1703 na 80-działowiec Ranelagh, okręt flagowy kadm. Bynga we flocie adm. Shovella na Morzu Śródziemnym. Zmarł w Livorno 26.09.1703.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

Janusz Kluska · Wysłany: Czw 13:47, 03 Mar 2022 Temat postu:

Panie Krzysztofie dziękuję za odpowiedzi.
Poproszę o opisanie losów oficerów angielskich, są nimi John Clements (... - 07.1695, awans kapitański otrzymał 01.05.1667) oraz John Torpley (... - 29.10.1699, awans kapitański otrzymał 1666).
Pozdrawiam Janusz.

kgerlach · Wysłany: Pią 18:22, 04 Mar 2022 Temat postu:

John Clements został 1.05.1667 mianowany dowódcą 8-działowego jachtu Merlin; dowodził nim do 9.07.1671. Następnego dnia objął komendę nad 8-działowym jachtem Monmouth i sprawował ją do 16.07.1672. Od 17.07.1672 do 7.01.1680/81 dowodził 16-działową lekką fregatą Greyhound, najpierw chroniąc rodzime łowiska; w czerwcu 1680 transportował z Kinsale posiłki dla garnizonu w Tangerze. Po powrocie stamtąd mianowano go 14.04.1681 kapitanem jachtu Cleveland. Od 31.08.1682 lub od 7.09.1682 sprawował komendę nad 8-działowym jachtem Charlotte, a od 4.05.1688 przez parę dni - nad 8-działowym jachtem Henrietta. Od 18.05.1688 był kapitanem 8-działowego jachtu Catherine (Katherine). Od 14.12.1688 dowodził 70-działowcem Cambridge. Brał na nim udział w bitwie na wodach zatoki Bantry 1.05.1689. Kiedy okręt ten wycofano na zimę, przeszedł w połowie listopada 1689 na 70-działowiec Expedition; walczył na nim w bitwie pod Beachy Head 30.06.1690. W 1691 i 1692 dowodził 90-działowcem Duchess; walczył w bitwie pod Barfleur 19.05.1692. W 1693 był kapitanem 96-działowca Saint Andrew. Wkrótce po zdaniu komendy nad tym okrętem wycofał się 3.12.1693 z aktywnej służby. W czerwcu 1694, jego syn, także John Clements, dowodząc 32-działowcem Portsmouth zginął w walce na morzu. Nie jest prawdą, że John Clements ojciec zmarł w lipcu 1695. Został w kwietniu 1704 gubernatorem szpitala w Greenwich, zmarł dopiero w 1705.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach