www.timberships.fora.pl

kgerlach

Richard Willougby od 1644 do 1647 był kapitanem 24-działowca Globe we flocie parlamentu. W 1644 w Straży Letniej, w 1645 w Straży Letniej operując w ramach wydzielonej eskadry Morza Irlandzkiego. W 1645 w Straży Zimowej. W 1647 w Straży Letniej i Straży Zimowej nadal walczył na wodach irlandzkich. W styczniu 1646/47 zdobył rojalistyczny żaglowiec Falcon, gdy ten wyszedł z Dublina. W Straży Letniej 1647 nadal sprawował komendę nad 24-działowcem Globe. Jego zasługi dla marynarki angielskiego parlamentu bardzo chwalono. Od października 1647 do 1649 dowodził 34-działowcem Nonsuch. W 1647 w Straży Zimowej, w 1648 w Straży Letniej i Straży Zimowej, w eskadrze wód irlandzkich. W 1649 uczestniczył w blokadzie Kinsale. Później zapewne wrócił do marynarki handlowej.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

kgerlach

Robert Dennis też był typowym dowódcą tamtych czasów, czyli doświadczonym kapitanem z marynarki handlowej, którego radykalizm polityczny i religijny zapewniał parlamentowi lojalność w wojnie domowej przeciwko królowi. Przedtem prowadził żaglowce cywilne na szlaku do Ameryki, handlował z Wirginią i Barbados. Został 7.08.1649 kapitanem 60-działowca Saint George, skierowanego we wrześniu 1649 ku Wyspom Normandzkim (Wyspom Kanałowym); w grudniu 1649 okręt ten uległ uszkodzeniu w wyniku eksplozji, gdy kotwiczył w Stokes Bay. W 1650 Robert Dennis dowodził 20-działowcem Peregrine - statkiem handlowym wynajętym dla potrzeb Straży Letniej. Od 1651 Dennis sprawował komendę nad 28-działowcem John. Należał do rady parafialnej kongregacji prowadzonej przez Independentów. W marcu 1652 był dowódcą sił cromwellowskich wysłanych dla podporządkowania dyktatorowi kolonistów w Wirginii. Zadanie wypełnił, ale w drodze powrotnej John rozbił się w lipcu 1652 u brzegów Wirginii i Dennis zginął.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

Janusz Kluska

Panie Krzysztofie dziękuję za odpowiedzi.
Poproszę o opisanie losów oficerów angielskich, są nimi: Anthony Archer, Robert Storey oraz James Terry (służący w latach 50-tych XVIIw).
Pozdrawiam Janusz.

kgerlach

Anthony Archer dowodził w 1651 uzbrojonym statkiem 24-działowym Merchant, wynajętym przez marynarkę wojenną. Nie mogąc uzyskać od rządu zapłaty dla swoich marynarzy, finansował ich częściowo z własnej kieszeni. W latach 1652-1653 był kapitanem 14/12-działowego żaglowca Paradox, zdobytego na rojalistach. Walczył na nim w bitwie pod Kentish Knock 28.09.1652. Od marca 1652/52 do 1654 sprawował komendę nad 36-działowcem Fortune. Od 1654 do 1656 dowodził 34-działowcem Pelican Prize. W latach 1657-1660 był kapitanem 22-działowca Forrester w Cieśninach Duńskich (1659) i na Morzu Północnym (1660). Po restauracji Stuartów nie miał dość pieniędzy i/lub znajomości by zająć się żeglugą handlową, więc zwracał się o zatrzymanie w Royal Navy nawet na podrzędnym stanowisku szypra. Dano mu we wrześniu 1664 wynajęty przez marynarkę wojenną 34-działowy statek Good Hope, na którym w maju 1665 eskortował angielski konwój wracający z Hamburga; miał pecha natknąć się na przeważające siły holenderskie z Texel, które 20.05.1665 zagarnęły to ugrupowanie razem z Good Hope. Niektórzy twierdzą, że Archer wówczas zginął czy zmarł, ale inni autorzy temu przeczą.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

kgerlach

Robert Storey pochodził, jak większość kapitanów marynarki Cromwella, z niskiej klasy społecznej. Jego ojciec był działomistrzem w Royal Navy. On sam w latach 1653-1654 dowodził 36-działowcem Cardiff. Od 1654 do 1655 był kapitanem 34-działowca Arms of Holland, skierowanym z flotą Penna do Indii Zachodnich. Pozostawiony na miejscu, wrócił sobie za Pennem do Anglii, niewiele przejmując się dyscypliną wojskową. Od 1655 do lutego 1655/1656 sprawował komendę nad 42-działowcem Pelican (okręt ten w wyniku wypadku spłonął w Portsmouth 13.02.1655/56). Od 1656 do 1659 Robert Storey dowodził 40-działowcem Hampshire we flocie gen. Blake’a; walczył w bitwie koło Santa Cruz (Teneryfa) 20.04.1657; w 1659 w eskadrze Stoakesa operował na Morzu Śródziemnym. Jakoby w 1658 był równocześnie kapitanem 52-działowca Faifax, ale trudno zgadnąć, jak przebiegała ta zmiana komend.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

kgerlach

James Terry od października 1653 do 1654 sprawował komendę nad 44-działowcem Great Charity (Charity), zimującym 1653/54 w Portsmouth. W 1654 dowodził 48/40-działowcem Jersey. W latach 1655-1656 był kapitanem 44-działowca Indian, w 1655 we flocie gen. Penna skierowanej do Indii Zachodnich. W wyniku odniesionych ran stracił władzę w ręce.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

Janusz Kluska

Panie Krzysztofie dziękuję za odpowiedzi.
Poproszę o opisanie losów oficerów angielskich, są nimi: John Lightfoot (... - 05.06.1667) oraz Edmond Button i Anthony Spathurst (obaj służący w latach 50-tych XVIIw).
Pozdrawiam Janusz.

kgerlach

John Lightfoot był postacią mocno kontrowersyjną. Zaczął służyć w marynarce wojennej Cromwella w 1653 jako kapitan (do 1654) 28-działowca Falcon Flyboat. Znano go z brutalnego bicia członków swoich załóg i rozmaitych ekscesów (a przynajmniej taką miał renomę). Na 22-działowcu Grantham, którym dowodził od 1654 do 1656, wszedł w ostry konflikt z bosmanem, zaczęty w ten sposób, że gdy przed wyjściem w rejs na pokładzie pojawiła się ładna żona bosmana, Lightfoot wziął ją jawnie do kabiny kapitańskiej „dla swojej wygody”. Doprowadziło to do zrozumiałej wściekłości rogacza i do zapiekłej wrogości obu mężczyzn, nie szczędzących sobie potem wzajemnych oskarżeń. Rzekomo Lightfoot żądał od bosmana, aby ten łamał ręce i nogi marynarzom, a nawet ich zabijał. Grantham poszedł z Pennem do Indii Zachodnich w 1655. Potem był tam w składzie eskadry Goodsona. Udział w rabunku zdobytej w 1655 pinki 10-działowej Red Horse doprowadził Lightfoota przed sąd wojenny. Dłuższa przerwa w dowodzeniu w burzliwych latach upadania republiki Cromwella i restauracji Stuartów zapewne pomogła mu znaleźć się w odrodzonej Royal Navy. Od 1660 do maja 1661 sprawował komendę nad 30-działowcem Nightingale. Od lutego 1664/65 do sierpnia 1666 był kapitanem 20/26-działowca Speedwell, na którym walczył w bitwie pod Lowestoft 3.06.1665. Odnosił też sukcesy w zwalczaniu holenderskiej żeglugi handlowej. Od sierpnia 1666 do czerwca 1667 dowodził 40-działowcem Elizabeth, na którym kazano mu konwojować statki do oraz z Wirginii. Kiedy Elizabeth stał w czerwcu na rzece Penobscott, w pobliżu Jamestown, z wielką liczbą statków handlowych formujących się w konwój, do ugrupowania zbliżyły się cztery holenderskie okręty wojenne z dwoma branderami. Na angielskim okręcie nie było kapitana i wielu członków załogi, puszczonych na ląd. Podobno Lightfoot w tym czasie tańcował na weselu. W rezultacie Elizabeth stawił napastnikom tylko bardzo słaby opór, został przez nich zdobyty i spalony. Holendrzy zabrali również albo spalili 18 statków. W efekcie John Lightfoot stanął w grudniu 1667 przed sądem wojennym na pokładzie jachtu Catherine. Uznany winnym karygodnych zaniedbań, został skazany na rok więzienia i wyrzucony ze służby. Nie mógł więc oczywiście umrzeć 5.06.1667 (data ataku Holendrów), jak chce strona Threedecks, gdyż o ile można sobie od biedy wyobrazić sąd wojenny nad nieboszczykiem w tamtych nieodległych od średniowiecza czasach, to już skazywanie zwłok na rok więzienia jest absurdem nie mieszczącym się w żadnej epoce.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

kgerlach

Edmond (Edmund) Button miał zapewne długą karierę cywilną, skoro w chwili śmierci nie tylko był żonaty, ale i dorobił się czwórki żyjących dzieci. Tym niemniej jego karierę w marynarce Cromwella znamy zaledwie dla jednego roku. W 1652 był jeszcze porucznikiem na 44/48-działowcu Worcester i walczył w bitwach pod Dover 19.05.1652 oraz Dungeness 30.11.1652. Dano mu w 1653 komendę nad 22/26-działowcem Sampson (Samson). Zginął na nim 18.02.1652/53 w bitwie z Holendrami koło Portland. Trudno znaleźć o nim informacje w dokumentach – jeśli ma się na nazwisko Guzik i chce być zapamiętanym przez potomnych, warto być przynajmniej mistrzem formuły pierwszej.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

kgerlach

Anthony Spathurst (Spatchurt, Spatchurst) był w 1652 kapitanem 36-działowca Fortune. W latach 1653-1654 dowodził 32/38-działowcem Paul; walczył na nim w bitwie pod Gabbard 2-3.06.1653, a zimę 1653/54 spędził w St Helens. Od 1656 do 1657 sprawował komendę nad 50/48-działowcem Centurion we flocie gen. Blake’a i uczestniczył w ataku na statki hiszpańskiej Srebrnej Floty w porcie Santa Cruz wyspy Teneryfy 20.04.1657.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

Janusz Kluska

Panie Krzysztofie dziękuję za odpowiedzi.
Poproszę o opisanie losów oficerów angielskich, są nimi: Peter Foote (... - 19.05.1666), Edward Hall (służył w latach 40-tych i 50-tych XVIIw) oraz John Simons (służył w latach 50-tych XVIIw).
Pozdrawiam Janusz.

kgerlach

Peter Foote (Foot) służył zarówno w marynarce wojennej Cromwella, jak i w Royal Navy odrodzonej wraz z restauracją Stuartów. Od lipca 1653 do 1654 był kapitanem 32-działowca Adventure, zimą 1653/54 osłaniając węglowce kursujące u wschodniego wybrzeża Szkocji i Anglii. W 1654 dowodził 26-działowcem Bryer (Bryar). Od 1655 do 1656 sprawował komendę nad 14/12-działową lekką jednostką („galerą”) do zwalczania piratów Merlin w składzie floty gen. Blake’a na Morzu Śródziemnym; brał tam udział w udanym ataku na Porto Farina 4.04.1655 (Tunis). Od 1656 do 1660 Foot był kapitanem 24-działowca Mermaid; do lipca 1656 we flocie Blake’a (wiosną 1656 wysłanego przeciwko Hiszpanom), a potem na kanale La Manche. W Royal Navy dostał dowództwo dopiero w 1664, kiedy przydzielono mu ponownie 26-działowiec Bryer (Bryar). W lutym 1664/65 przerzucono go na ex-28/24-działowiec Paul (St. Paul), przekształcony w 1665 w 6-działowy brander, na którym walczył 3.06.1655 w bitwie pod Lowestoft. Zmarł jednak już 19.05.1666.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

kgerlach

Edward Hall służył we flocie parlamentu podczas angielskiej wojny domowej oraz w marynarce Republiki. Był znanym żeglarzem marynarki handlowej już dużo wcześniej. Kiedy 12.12.1635 sir William Courten (Courteen) kupił od gwałtownie potrzebującego pieniędzy Karola I licencję jawnie gwałcącą przywileje Kompanii Wschodnioindyjskiej i próbował stworzyć własną instytucję do handlu z Indiami Wschodnimi, wysłał w kwietniu 1636 z Downs flotyllę 6 żaglowców (w tym dwóch pinas). Naczelnym dowódcą mianował Johna Weddella. Wyprawę tę, która dotarła aż do Kantonu, opisałem dość dokładnie w losach Weddella. Hall rozpoczął ją jako kapitan statku Planter. W latach 1644-1646 oraz w 1648 (do lipca) Edward Hall był w marynarce wojennej kapitanem 38-działowca Antelope (w Straży Letniej w 1644. 1645, 1646 i 1648). W październiku 1646 został oskarżony przez wiceadm. Battena o wypowiadanie słów obrażających króla i jego potomków (teoretycznie Anglia wciąż była królestwem), ale to mu tylko pomogło w oczach posłów (chociaż spowodowało krótką przerwę w dowodzeniu). W czasie rewolty floty w 1648 powierzono mu pieczę nad stojącym w rezerwie w Chatham okrętem Prince, jako jednemu z nielicznych oficerów całkiem „pewnych” politycznie. Po ścięciu króla stał się jeszcze bardziej pożądany przez marionetkowy „Parlament Kadłubowy”. W 1649 dowodził krótko 38-działowcem Adventure. Od października 1649 sprawował komendę nad 36-działowcem Leopard biorąc udział w blokadzie Kinsale oraz w jesiennych operacjach przeciwko Wyspom Scilly. Miał małą eskadrę wysłaną w nadziei przechwycenia korsarzy księcia Ruperta (rojaliści cieszyli się wielkim poparciem na Wyspach Scilly), ale nie natknął się na przeciwnika. W 1650 dowodził 44-działowcem Liberty; eskadra Halla bombardowała Leith podczas angielskiej inwazji na Szkocję. W październiku 1650 wpakował okręt Liberty na mieliznę koło Harwich i utracił. W 1651 był kapitanem 44/60-działowca Triumph; od lutego 1650/51 aktywnie eskortował konwoje śródziemnomorskie. Napadał piracko na holenderskie statki w rejonie Cieśniny Gibraltarskiej i konfiskował przewożone na nich towary francuskie oraz portugalskie. Porwał francuski żaglowiec w Livorno, porcie neutralnego Wielkiego Księstwa Toskanii i jeszcze skarżył się bezczelnie, że nie oddano mu wystarczających honorów; wywołał gniew Wielkiego Księcia, ale angielski parlament poparł Halla. W 1652 sprawował komendę nad 42-działowcem Andrew. Walczył na nim w bitwie pod Dover 19.05.1652 (kiedy Andrew był flagowcem kadm. Bourne) i w bitwie pod Kentish Knock 28.09.1652. Jego brak skrupułów względem wszystkich nie-Anglików i rojalistów pasowałby Cromwellowi, lecz Hall nie popierał jednoosobowej dyktatury. Krótko przed przewrotem Cromwella z kwietnia 1653 był komisarzem parlamentu dla Southwark. W marynarce Protektora miejsce dla niego się nie znalazło, zresztą nie wiem, jak długo jeszcze żył.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

kgerlach

John Simmonds (Simons, Simonds) służył przede wszystkim w marynarce Cromwella. Od lutego 1652/53 do sierpnia 1653 był kapitanem 42-działowca Pelican, na którym walczył w bitwach pod Gabbard 2-3.06.1653 i Scheveningen 31.07.1653. Potem dowodził w 1653 i 1654 okrętem 34-działowym Pelican Prize. Od 1654 do 1655 sprawował komendę nad 36-działowcem Elias w składzie floty gen. Blake’a na Morzu Śródziemnym. Od 1656 do 1660 był kapitanem 40/48-działowca Jersey; brał udział w ataku gen. Blake’a na statki hiszpańskiej Srebrnej Floty w porcie Santa Cruz wyspy Teneryfy 20.04.1657; w latach 1658-1659 operował na Morzu Śródziemnym w składzie eskadry Stoakesa, w 1659 w Sundzie, w 1660 w Cieśninie Gibraltarskiej. Deklarował się jako człowiek głęboko religijny, co nie przeszkadzało mu wierzyć w astrologię. Tuż przed restauracją Stuartów głośno reklamował swój niezłomny republikanizm. Był żonaty.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

Janusz Kluska

Panie Krzysztofie dziękuję za odpowiedzi.
Poproszę o opisanie losów oficerów angielskich, są nimi: Edward Cotterell (brak danych), James Carteret (... - 06.07.1668) oraz Philemon Bacon (... - 02.06.1666). Cała trójka służyła w latach 60-tych XVIIw, a w przypadku tego pierwszego także w latach 70-tych.
Pozdrawiam Janusz.