www.timberships.fora.pl

kgerlach

Robert Dean (Deane) został dowódcą 28-działowej fregaty Pearl 1.04.1690. W latach 1691-1692 (od lutego 1690/91) sprawował komendę nad 60-działowcem York; powinien brać udział w bitwie pod Barfleur 19.05.1692, ale najprawdopodobniej na nią nie zdążył. Od 1692/1693 był kapitanem 42-działowca Ruby, jednego z okrętów wysłanych w styczniu 1692/1693 w składzie eskadry kadm. Wheelera do Indii Zachodnich, gdzie dotarto (na Barbados) 10.03.1692/93. Po powrocie z Karaibów Dean otrzymał w końcu 1694 komendę nad 70-działowcem Sterling Castle (Stirling Castle), uczestniczącym w 1695 w operacjach adm. Berkeleya, a w 1696 operującym na zachodnich podejściach do kanału La Manche. Od września 1696 dowodził 80-działowcem Chichester. Pozostając na tym stanowisku zmarł 6.01.1699/1700.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

kgerlach

Henry Wickham był porucznikiem od 1685. Został 1.06.1688 drugim porucznikiem na 48-działowcu Crown. Awansowano go 22.03.1688/89 na kapitana 48-działowca Antelope. Walczył na nim w bitwie u zatoki Bantry 1.05.1689 i uczestniczył w doprowadzaniu posiłków dla Londonderry w 1689. Wysłany w 1690 do Indii Zachodnich, gdzie operował do 1692, m.in. biorąc udział w bitwie pod Désirade 21.02.1691/92. Od 1692 był dowódcą 48-działowca Diamond, wysłanego do Indii Zachodnich. Jego okręt wszedł tam w marcu 1692/93 w skład sił kadm. Wheelera. We wrześniu 1693 eskortował konwój z Indii Zachodnich do Anglii; około 50 mil na południowy zachód od Cape Clear został zaatakowany rankiem 20.09.1693 przez dwa duże żaglowce korsarskie Francuzów. Wickham bronił się długo i zaciekle, zanim przeważający przeciwnicy nie zdobyli jego okrętu abordażem. Zrobił wszystko co mógł, ale w tamtej epoce nie tolerowano przegrywających. Sąd wojenny uznał go 30.04.1694 winnym osłabienia załogi przez wypożyczanie marynarzy na statki handlowe i tego, że się w ogóle poddał. Skazano go na ogromną kwotę 1000 funtów grzywny oraz na 10 lat więzienia. Wyszedł z niego w marcu 1701/1702 i nigdy więcej nie został zatrudniony w marynarce.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

Janusz Kluska

Panie Krzysztofie dziękuję za odpowiedzi.
Poproszę o opisanie losów angielskich oficerów, są nimi Thomas Killingworth (... - 18.07.1694, awans kapitański otrzymał 17.02.1691) oraz Richard Clarke (... - 17.12.1705, awans kapitański otrzymał 05.02.1690/91).
Pozdrawiam Janusz.

kgerlach

Thomas Killingworth został mianowany 17.02.1691/92 dowódcą 8-działowego brandera Fox. Walczył w bitwie pod Barfleur 19.05.1692, gdzie próbował spalić swoim okrętem francuski liniowiec kontradmiralski, jednak bez powodzenia. Mimo tego, jego postawę oceniono wysoko i dano mu w 1693 komendę nad 30-działową fregatą Pearl; w 1693 zajmował się głównie osłoną połączeń handlowych z Hamburgiem i patrolowaniem podejść na Tamizę. Od stycznia 1693/94 był kapitanem 32-działowej fregaty Scarborough. Krążył po wodach irlandzkich. Natknął się 18.07.1694 w pobliżu wyspy Tory na dwa duże żaglowce korsarskie Francuzów (36-działowiec Comte de Revel oraz 22-działowiec Étoille) i zginął podczas walki.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

kgerlach

Richard Clarke (Clark) był na początku 1666 porucznikiem na 70-działowcu House de Swieten (House of Sweeds; ex-holenderski statek wschodnioindyjski Huis te Zwieten). Być może walczył więc w Bitwie Czterodniowej 1-4.06.1666. Na początku drugiej wojny holenderskiej, w 1672, zajmował stanowisko pierwszego porucznika na 74-działowcu Triumph. Brał udział w bitwie pod Solebay 28.05.1672. W 1673 został przeniesiony na 60-działowiec Henrietta. Być może walczył więc w bitwach pod Schooneveld (28.05.1673 i 4.06.1673) oraz bitwie pod Texel 11.08.1673. Następnie służył poza marynarką wojenną, np. w 1689 dowodził z dużym powodzeniem żaglowcem korsarskim. Wrócił do Royal Navy 5.01.1690/91 (lub równo miesiąc później), kiedy mianowano go kapitanem 66-działowca Swiftsure (nie wszyscy są pewni, że to ten sam oficer, co w 1666 r., ale Charnock tak utrzymywał). Walczył na nim w bitwie pod Barfleur 19.09.1692 i brał udział w niszczeniu resztek floty francuskiej w La Hougue 23-24.05.1692. Od lipca 1693 Clark dowodził 80-działowcem Humber we flocie głównej, w 1694 pod rozkazami adm. Russella. Na początku 1696 operował na Morzu Śródziemnym w eskadrze komodora Moody. W latach 1701-1704 sprawował komendę nad 80-działowcem Newark. Brał udział w bitwie pod Vélez-Malagą 13.08.1704. Wkrótce potem ustąpił z aktywnej służby i został 22.01.1704/1705 nadzorcą stoczni w Deptford. Zmarł 17.12.1706.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

Janusz Kluska

Panie Krzysztofie anuluje moje pytanie, bo podana przeze mnie osoba była już opisana.

Janusz Kluska

Panie Krzysztofie, przepraszam za poprzednią pomyłkę.
Poproszę o opisanie losów angielskiego oficera, jest nim Benjamin Blake (07.11.1614 - 1689).
Pozdrawiam Janusz.

kgerlach

Benjamin Blake nie bardzo pasuje do tego działu, ponieważ nigdy nie był oficerem Royal Navy. Owszem, dowodził angielskimi okrętami wojennymi, ale nie królewskimi, gdyż cały okres jego dowództw przypada na marynarkę Republiki (Commonwealth) i Protektoratu, po ścięciu Karola I. Urodził się 7.11.1614 w Bridgewater, w wielodzietnej rodzinie Humphreya (kupca z Somerset) i Sussany Blake. Najstarszy z braci Benjamina, Robert, walczył z sukcesami w armii Cromwella i został przez dyktatora mianowany "Generałem na Morzu". Gen. Robert Blake protegował z zapałem licznych członków swojej rodziny i w ten sposób Benjamin Blake został nagle w 1649 kapitanem zdobytego na rojalistach 14-działowego żaglowca Paradox. Uczestniczył na nim w blokadzie Kinsale. W latach 1650-1652 dowodził 32/34-działową fregatą Assurance. Żaglowiec ten znalazł się we flocie gen. Roberta Blake'a, która wyruszyła w lutym 1650 na poszukiwanie rojalistycznych korsarzy księcia Ruperta, docierając do Lizbony 10 marca. Kiedy 14.09 Robert Blake zdecydował się - w ramach represji za wspieranie przez Portugalię angielskich rojalistów - zaatakować płynącą z Brazylii portugalską flotę, Benjamin Blake na Assurance zdobył abordażem okręt wiceadmiralski przeciwnika. Wspomina się też o zdobyciu przez niego w pojedynku 28-działowej fregaty portugalskiej w październiku 1650, ale podejrzewam, że chodzi o tę samą walkę. W 1651 Benjamin Blake służył na Morzu Śródziemnym we flocie gen. Penna. Walczył w bitwie pod Dover 19.05.1652. Od drugiej połowy 1652 dowodził 60-działowcem Triumph. Walczył na nim w bitwach pod Kentish Knock 28.09.1652 i pod Dungeness 30.11.1652. Podobnie jak Robert Blake miał bardzo kłótliwe usposobienie i po kolejnej z nim scysji (wynikłej z klęski Anglików w tej ostatniej bitwie) został przez brata pozbawiony dowództwa nad Triumph w 1653. Tym niemniej wkrótce wrócił do służby. Od 1654 do 1656 był kapitanem 54-działowca Gloucester. Znalazł się we flocie gen. Williama Penna, która 25.12.1654 wyruszyła ze Spithead do Indii Zachodnich, docierając na Barbados 29.01.1654/55. Okręt Gloucester należał do tych, które pozostały w Indiach Zachodnich pod wiceadmirałem Goodsonnem, kiedy Penn w maju 1655 zdecydował się wrócić do Anglii. Benjamin Blake miał operować pod Goodsonnem jako jego miejscowy wiceadmirał. Jednak już w końcu maja pokłócił się z głównodowodzącym o sposób prowadzenia kampanii, został postawiony w czerwcu w stan oskarżenia, zrezygnował ze służby i wrócił do Anglii. W 1657 sprawował komendę nad 64-działowcem Dunbar. Operował w pobliżu Santa Cruz. Był żonaty (z Elizabeth Booler) i miał dzieci. Wykazywał fanatyczną religijność i w 1658 został wybrany diakonem swojej kongregacji. W latach 1659-1660 zwalczał rojalistów w Bridgwater, tuż przed restauracją Stuartów. Uchodził za radykała, antymonarchistę i anty-anglikanina, więc po 1660 nigdy nie dostał już żadnej komendy. Jako nonkonformista (religijny) wyemigrował z rodziną do Karoliny w 1682 lub 1683. Zajmował tam urzędy kolonialne (zasiadał w Wielkiej Radzie), od 10.10.1687 był pisarzem Korony i Pokoju w Karolinie Południowej. Zmarł w Karolinie w 1689.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

Janusz Kluska

Panie Krzysztofie dziękuję za odpowiedzi.
Poproszę o opisanie losów angielskich oficerów, są nimi Thomas Wilshaw (... - 1702, awans kapitański otrzymał w 1666), William Holden (brak danych, awans kapitański otrzymał w 1666) oraz Stephen Akerman (... - 25.09.1693, awans kapitański otrzymał 18.11.1665).
Pozdrawiam Janusz.

kgerlach

Thomas Willshaw (Wilshaw) rozpoczął swoją karierę dowódczą jako permanentny kapitan branderów. Objął 20.06.1666 komendę nad 4-działowym branderem Abigail i poprowadził go do ataku w Bitwie Dnia Św. Jakuba (drugiej bitwie koło North Foreland) 25.07.1666, kiedy jednostka została zużyta (spłonęła). Od 22.08.1666 do 23.10.1666 dowodził 4-działowym branderem Milkmaid. Od 19.02.1667 do 12.10.1667 był kapitanem 4-działowego brandera Malaga Merchant. Wg Charnocka sprawował w 1671 komendę nad 4-działowym branderem Francis. Od 17.04.1672 do 23.05.1673 dowodził 8-działowym branderem Castle. Zdaniem niektórych oznaczało to uczestnictwo w bitwie pod Solebay 28.05.1672. Od 17.10.1673 do 27.06.1674 był kapitanem 48-działowca Reserve na Morzu Śródziemnym. Od 30.03.1678 (lub od 1.04.1678) do 28.08.1678 sprawował komendę nad 84/74-działowcem Royal Katherine, flagowcem adm. Allina na kanale La Manche. Od 18.01.1679/80 do 26.01.1679/80 dowodził 70-działowcem Elizabeth. Od 21.10.1679 (lub od 12.11.1679) był kapitanem 30-działowej fregato-galery James Galley. Od 29.10.1680 do 11.02.1681 sprawował komendę nad 90/82-działowcem Albemarle, a od 17.04.1683 do 27.06.1683 nad 90/82-działowcem Neptune. Od kwietnia 1690 do marca 1692 był stałym komisarzem marynarki w Portsmouth, zaś od 13.07.1693 do śmierci kontrolerem rachunków magazyniera. W okresie 26.03.1698 - 07.1699 pełnił obowiązki inspektora. Od 1700 członek organizacji Trinity House, zmarł w 1702. Wiemy też, że od czerwca 1693 Thomas Willshaw dowodził 8-działowym jachtem Navy, a od 1.09.1693 do 16.07.1694 (moment wylecenia okrętu w powietrze pod Hawrem) był kapitanem moździerzowca Granado, jednak nie wierzę, aby - przynajmniej w tym drugim przypadku, może w obu - chodziło o tę samą osobę.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

kgerlach

William Holden (Houlding) został 26.02.1666 mianowany kapitanem 8-działowego kecza Cygnett (Cygnet). Przeniesiono go 25.07.1666 na wynajęty żaglowiec 46-działowy London (East India London), nad którym sprawował komendę do 6.11.1666. Od 19.06.1667 do 25.10.1667 dowodził galiotem Chatham. W 1668 służył jako porucznik na 70-działowcu Old James, a w 1669 na 48-działowcu Centurion. Od 1672 był pierwszym porucznikiem na 96/86-działowcu Charles (Royal Charles). Mianowano go 20.06.1672 drugim kapitanem tego okrętu (tzn. - w tym przypadku - kapitanem pod oficerem flagowym, kadm. Johnem Harmanem). Walczył w bitwie pod Solebay 28.05.1672. W 1673 (31.01.1672/73) Harman, wtedy wiceadmirał, przeniósł się na 96/86-działowiec London i zabrał ze sobą Williama Holdena jako kapitana flagowego. Walczyli w bitwach pod Schooneveld 28.05.1673 i 4.06.1673 oraz w bitwie pod Texel 11.08.1673. Od 22.04.1675 Holden (Houlding) był kapitanem 42-działowca Assurance, ale już 27.04.1675 (albo 15.05.1675) dano mu komendę nad 46-działowcem Assistance, którą sprawował do 16.11.1676, operując w eskadrze komodora Narborougha na Morzu Śródziemnym. Od 12.04.1678 lub od 10.05.1678 do 30.08.1678 dowodził 65/54-działowcem Unicorn we flocie kanału La Manche. Od 30.11.1678 do 1679 był kapitanem 42-działowca Advice, pełniącego wówczas tylko rolę okrętu strażniczego w Portsmouth. Holden został mianowany 18.04.1682 dowódcą 54/46-działowca Woolwich (okręt ten miał już innego kapitana od 14.04.1683).
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

kgerlach

Stephen Akerman (Akarman, Acreman) został 18.11.1665 (lub 26.11.1665) mianowany kapitanem 28/22-działowca (od 1666 - 32/26-działowca) Sorlings. Dowodził tym okrętem przez dwa lata. W lipcu 1667 natknął się na zachodnich podejściach do kanału La Manche na dwa bardzo duże holenderskie żaglowce korsarskie; pobił je i zdobył wartościowy statek rotterdamski, który im towarzyszył. Sorlings rozbił się jednak 15.11.1667 na mieliźnie Woolpack koło Reculver (w Kencie); sąd wojenny z 18.12.1667 obciążył całą odpowiedzialnością pilota. Tym niemniej Akerman nie dostawał więcej komend aż do 1.04.1678 (lub 29.04.1678), kiedy zrobiono go dowódcą (do 2.09.1678) wynajętego okrętu Barnardiston. Został 15.05.1680 (czy 19.05.1680) przeniesiony na 42/38-działowiec Assurance, wysłany do Nowej Fundlandii. Potem Assurance patrolował zachodnie podejścia do kanału La Manche, w 1682 eskortował konwój śledziowy. Akerman zdał komendę 13.10.1682. Nowy król, Jakub II, mianował go 24.09.1685 (do 1686) kapitanem 64-działowca Rupert. Od 16.04.1687 Akerman sprawował komendę nad 60-działowcem Greenwich. Od 15.09.1688 do 1689 dowodził 62-działowcem Dreadnought, w październiku 1688 we flocie lorda Dartmouth. Wydaje się, że obalenie Jakuba II w 1688 zamknęło karierę Akermana, chociaż mogło też chodzić o wiek. Zmarł w 1693.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

Janusz Kluska

Panie Krzysztofie dziękuję za odpowiedzi.
Poproszę o opisanie losów angielskich oficerów, są nimi Thomas Fowler (... - 09.1687, awans kapitański otrzymał 11.08.1673) oraz John Ernle (1647 – 25.10.1686), awans kapitański otrzymał w 1672).
Pozdrawiam Janusz.

kgerlach

Thomas Fowler (Fouler) został w 1670 drugim porucznikiem na 48-działowcu Reserve. W 1672 pełnił tę samą funkcję na 58-działowcu York, a potem - nadal w 1672 - przeniesiono go na stanowisko pierwszego porucznika 96-działowca London. Walczył w bitwie pod Solebay 28.05.1672. Od 1673 był pierwszym porucznikiem na 100-działowcu Prince (Royal Prince), flagowym okręcie adm. Spragge. Wkrótce potem (7.02.1673) został drugim kapitanem okrętu Prince (i to należy uznać za jego datę awansu na stopień kapitański). Walczył w obu bitwach pod Schooneveld - 28.05.1673 i 4.06.1673 - oraz pod Texel (11.08.1673), a po śmierci Spragge'a w tej ostatniej Fowler przejął dowództwo i sprawował je do 16.08.1673. Wtedy dostał komendę nad 64-działowcem Rupert i zajmował to stanowisko do 3.11.1673. Od 27.04.1765 do 2.06.1677 dowodził 48-działowcem Swallow we flocie komodora Narborougha na Morzu Śródziemnym. Przeniesiono go 7.01.1677/78 (czy 15.01.1677/78) na 54/46-działowiec Greenwich w tej samej flocie. Od 13.04.1678 był kapitanem 62/54-działowca Henrietta, operującego na kanale La Manche. Wrócił 22.09.1678 (czy 1.10.1678) na stanowisko dowódcy Swallow. W sierpniu 1679 powszechna panika przed piratami algierskimi spowodowała, że krążąc u zachodniego wejścia do kanału La Manche wziął za ich żaglowce dwa angielskie statki i jeden francuski, a ich załogi uznały za jednostkę algierską jego okręt, co skończyłem się rozbiciem na brzegu koło Ouessant wszystkich handlowców. Komendę nad Swallow zdał 1.06.1681. Został 14.04.1683 kapitanem 54/46-działowca Woolwich, patrolującego wody kanału La Manche. Przeniesiono go 29.04.1685 na 46-działowiec Golden Horse. Od 11.06.1685 (lub od 20.06.1685) dowodził 48-działowcem Happy Return na wodach angielskich i na Morzu Śródziemnym. Podczas sprawowania tej komendy zmarł we wrześniu 1687. Był żonaty.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

kgerlach

John Ernle (Ernley, Ernele) był synem Johna Ernle, przyszłego komisarza admiralicji i kanclerza skarbu, oraz jego pierwszej żony, Susan Howe. John Ernle junior został ochrzczony 31.12.1647 w Calne. Uczył się w Exeter College, w Oxfordzie. Mianowano go w 1664 porucznikiem na 56-działowcu Rainbow. Walczył w bitwie pod Lowestoft 3.06.1665, w Bitwie Czterodniowej 1-4.06.1666 i w Bitwie Dnia Św. Jakuba (drugiej bitwie koło North Foreland) 25.07.1666. W 1670 pełnił tę samą funkcję na 42-działowcu Hampshire, a w 1671 przeniesiono go na 64-działowiec Rupert, operujący na Morzu Śródziemnym w eskadrze adm. Allina. Ernley otrzymał 23.06.1671 (i zachował do 24.06.1676) stanowisko kontrolera, ale nie Kontrolera Marynarki, jak wydawało się (zdumionemu tym) Charnockowi, tylko znacznie podrzędniejsze - kontrolera rachunków magazyniera (zawdzięczał je wpływom ojca), co oznaczało posadę w Urzędzie Marynarki (nie w admiralicji). John Ernley junior został 9.04.1672 kapitanem 46-działowca Dover. Walczył na nim w bitwie pod Solebay 28.05.1672. Zdał komendę nad Dover 4.06.1672. Przeniesiono go wtedy na 58-działowiec Revenge, którym dowodził do 3.07.1673, biorąc udział w dwóch bitwach pod Schooneveld - 28.05.1673 i 4.06.1673. Od 4.07.1673 do 8.10.1673 1673 był kapitanem 72-działowca Henry i z wyróżnieniem walczył 11.08.1673 w bitwie pod Texel, kiedy odniósł rany. Został mianowany "rycerzem" w 1672 lub 1673. Od 21.07.1674 (lub od 8.09.1674) do 21.10.1674 sprawował komendę nad 46-działowcem Foresight - zrezygnował, kiedy okręt ten zamierzano wysłać na Jamajkę, a on miał interes w Anglii. Mianowicie ożenił się 1.12.1674 (czy 5 dni później) - wybranką była Vincentia Kyrle. Mieli dzieci. Został 2.04.1677 kapitanem 54/46-działowca Woolwich - nad którym sprawował komendę do 26.03.1678 - skierowany od razu na Morze Śródziemne, do eskadry komodora Narborougha, gdzie walczył z powodzeniem z korsarzami algierskimi. Wrócił do Portsmouth 19.03.1677/78 z konwojem - w czasie przejścia sztorm rozproszył jego statki na Zatoce Biskajskiej, a on sam odbił z rąk Algierczyków żaglowiec kupiecki z cennym ładunkiem. Po zawinięciu do portu, John Ernle dostał 27.03.1678 dowództwo 64/56-działowca Defiance i znów podążył na Morze Śródziemne, gdzie przebywał do kwietnia 1679. Przyprowadził 29.05.1678 na Downs konwój z Cieśniny Gibraltarskiej. Zdał komendę 21.06.1679. Na morzu już nie służył, przypisywane mu błędnie funkcje komisarza admiralicji, jednego z komisarzy lorda skarbnika i kanclerza ministerstwa skarbu (ta ostatnia od 2.05.1676 do 9.04.1689) pełnił de facto John Ernle senior; natomiast junior dostał w październiku 1681 synekurę Konserwatora Lasu Dean. Od 1685 był członkiem parlamentu. Zmarł 25.10.1686.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach