www.timberships.fora.pl

de Villars · Dołączył: 27 Lip 2010 Posty: 124 Przeczytał: 2 tematy

W tym temacie chciałbym poruszyć kwestię okrętów dość egzotycznej floty, mianowicie floty zakonu joannitów na Malcie. W 1798 r. w jej skład wchodziły jeszzcze m.in. dwa liniowce: San Zacharia i San Giovanni, oba 64-działowe. O tym pierwszym wiem, że miał uzbrojenie składające się z 24 18-funtówek, 26 12-funtówek i 12 8-funtówek. Czy są znane jakiekolwiek inne ich dane (wymiary, tonaż, wyporność, załoga)?

de Villars · Dołączył: 27 Lip 2010 Posty: 124 Przeczytał: 2 tematy

ps. znalazłem że San Giovanni po zdobyciu przez Brytyjczyków wszedł do Royal Navy jako Athenienne (pewnie dlatego, że był nowiutki), miał tonaż 1404t, załogę 470 i wymiary 50x13,56. Ale to z wikipedii, więc nie wiem czy wiarygodne?

kgerlach

San Giovanni został zdobyty przez Francuzów w czerwcu 1798 na pochylni w La Valette, gdzie go budowano od 1796. Wg pomiarów maltańskich miał wymiary 52,89 x 14,5 x 6,16 m, tonaż 1416 ton. Zdobywcy ocenili jego nośność na około 1200 ton, a wyporność na około 2300 ton, przy wymiarach (w stopach i calach francuskich) 156’ x 42’ x 19’6”. W służbie francuskiej początkowo jako Saint Jean, około października przemianowany na Athénien, miał mieć załogę ponad 600 ludzi. Wyposażono go zdaje się w przewidywany zestaw maltański, składający się z 26 dział 20-f, 26 lub 28 dział 12-f oraz 12 do 16 dział mniejszych wagomiarów. Po przejęciu przez Brytyjczyków (kiedy francuski garnizon Malty poddał się 5.09.1800) został wcielony do Royal Navy jako Athenian. Pierwszy pomiar brytyjski dał zestaw 163’7,25” x 44’6 i 1/8” x 19’1”, tonaż 1403 tony, potem wymierzono ten okręt na 163’3” x 44’9” x 19’8”, z tonażem 1412 ton. Jego nominalna załoga w brytyjskiej marynarce wynosiła 491 ludzi, a uzbrojenie składało się z 26 dział 24-f na dolnym pokładzie, 26 dział 18-f na pokładzie górnym, 2 dział 9-f i 8 karonad 24-f na pokładzie rufowym, oraz 2 dział 9-f i 4 karonad 24-f na pokładzie dziobowym.

San Zacharia (San Zaccharia) był budowany od 1763 w stoczni Senglea na Malcie przez szkutników Agostino i Giuseppe Scolaro, zwodowany 7.03.1765, ukończony 21.07.1765. Wg pomiarów maltańskich miał wymiary 46,5 x 12,96 x 6,43 m, tonaż 1161 ton. Po przejęciu przez Francuzów w czerwcu 1798, nie został uznany za wart mierzenia. Przemianowano go na Dégo. Wykazywano uzbrojenie 26 x 20-f, 26 albo 28 x 12-f, 8-10 dział mniejszych. Jednak naprawdę Francuzi rozbierali go podczas blokady Malty przez Anglików na drewno opałowe, być może wykorzystywali też jako hulk więzienny. Na pewno stał się hulkiem jenieckim po zajęciu Malty przez Brytyjczyków (5.09.1800), którzy zostawili nazwę Dego i też nie kwapili się go mierzyć.

Krzysztof Gerlach

de Villars · Dołączył: 27 Lip 2010 Posty: 124 Przeczytał: 2 tematy

Dziękuję za informacje:-)
Chciałbym jeszcze zapytać o okręt San Salvatore (70/80 dział), zdobyty na Turkach w 1760 r., w wyniku buntu niewolników(?), który potem trafił do Francji, a na koniec z powrotem do Turków. Coś mi się kołacze, że pisał Pan coś na temat buntu na jakimś tureckim okręcie w kontekście Malty kiedyś na FOW, ale raz że nie mogę tego w ogóle odnaleźć, a dwa, nie wiem czy dotyczyło tej sytuacji?
W każdym razie wydaje się, że byłby to największy okręt jaki kiedykolwiek pływał pod banderą joannitów. Czy znane są jakieś jego szczegóły?

kgerlach

I owszem, opisywałem historię właśnie tego okrętu na FOW. Zatem przypomnienie.

Turecki, 70/80-działowy liniowiec admiralski (zbudowany w Konstantynopolu) z załogą około 1000 ludzi, być może o nazwie Osmanli Taç (jest to dosłowne tłumaczenie włoskiej nazwy Corona Ottomana, pod którą występuje on w dokumentach zakonu Kawalerów Maltańskich), krążył w 1760 wśród wysp Morza Egejskiego, wybierając trybut dla sułtana. Kiedy we wrześniu dotarł do wyspy Kos, większość tureckich oficerów i spora część załogi zeszła na ląd, aby zażyć kąpieli w tureckiej łaźni. Wykorzystali to przebywający na pokładzie chrześcijańscy niewolnicy, w liczbie różnie określanej, z grubsza 60-70, i znienacka uderzyli na resztę załogi. Dzięki kompletnemu zaskoczeniu wycięli około 260 Turków, po czym odpłynęli na Maltę. Kawalerowie Maltańscy przejęli okręt (coś za niego płacąc ex-niewolnikom) i przemianowali na San Salvadore (przez „d”, stąd kłopoty w odszukaniu na FOW Very Happy

). Zrodziło to jednak poważne komplikacje polityczne – zakon ani nie toczył, ani nie chciał wtedy toczyć wojny z Turcją (czasy morskiego „przedmurza chrześcijaństwa” dawno odeszły do przeszłości), a z prawnego punktu widzenia okręt został Turkom zrabowany. Zakonnicy nie zamierzali jednak na całej imprezie tracić. Ponieważ Francji bardzo zależało na przychylności Turcji, odkupili liniowiec od Kawalerów Maltańskich w sierpniu 1761 za sumę określaną różnie na 160 tysięcy liwrów turońskich albo nawet 834800 liwrów. Przejściowo (na czas remontu i wyposażenia) nosił we flocie francuskiej nazwę Couronne Ottomane, lecz już w styczniu 1762 został podarowany przez króla Francji tureckiemu sułtanowi. W Turcji otrzymał podobno nową nazwę Sultane, jednak w ich przypadku nigdy nie wiadomo, czy to prawdziwa nazwa własna, tłumaczenie, czy tylko określenie funkcji (roli) we flocie. Niestety, żaden Europejczyk nie pofatygował się wymierzyć tego okrętu (albo zrobił to, ale dokumenty się nie zachowały). Wiemy tylko, że nosił 28 dział w dolnej baterii, 30 w górnej oraz miał 16 do 20 dział na pokładach odkrytych. Budowane 30 lat później tureckie liniowce tej kategorii miały zazwyczaj długość w zakresie 51-55 zira, stąd wątpię, by San Salvadore był rzeczywiście największym okrętem żaglowym pod banderą joannitów.
Krzysztof Gerlach